آیا قبل از آفرینش انسان های دیگری هم بوده اند ؟

باسلام خدمت شما پرسشگر محترم در مورد وجود نسل هايي قبل از حضرت آدم مي توان بيان داشت که: حضرت آدم عليه‏السلام اولين بشر نيست، بلکه اولين بشر موحد است که آفرينش او براساس فطرت الهي است. حضرت امام صادق عليه‏السلام در حديثي مي‏فرمايند: «شايد شما فکر مي‏کنيد که خداوند جز شما بشري نيافريده است، چرا! به خدا قسم که خداوند هزاران هزار بشر آفريده است که شما در آخر اين سلسله قرار داريد». در کتاب خصال شيخ صدوق از امام محمد باقر عليه‏السلام نقل شده است که خداوند عزوجل از آن روز که زمين را آفريده، هفت عالم در آن پديد آورده است و بشرهاي اين عوالم از فرزندان حضرت آدم عليه‏السلام نبوده‏اند و خداوند آنها را يکي پس از ديگري با جهان مربوط به خودشان در زمين منزل داد، سپس حضرت آدم عليه‏السلام ابوالبشر را آفريد و انسان را از او پديد آورد. در کتاب «ناسخ التواريخ» نقل شده که شخصي به خدمت حضرت علي عليه‏السلام رسيد و سؤال کرد که سه هزار سال پيش از حضرت آدم چه کسي بود؟ حضرت فرمودند: بشر؛ عرض کرد قبل از آن بشر کي بود؟ فرمود: بشر؛ ن سه بار اين سخن تکرار شد، سائل سر به زير انداخت. آنگاه حضرت علي عليه‏السلام فرمودند: اگر سي هزار بار هم سؤال مي‏کردي، همين جواب را مي‏شنيدي. لازم است در اين مقال خلاصه ايي از ادوار آفرينش بشر نيز بيان شود: قرآن کريم حکايت آفرينش بشر را با خلقت حضرت آدم عليه‏السلام شروع کرده و بيان نکرده است که آيا ظهور نوع بشر منحصر به همين دوره است يا اين که قبلاً هم دوره‏هايي بر او گذشته است که آخرين آنها ما هستيم. مرحوم علامه طباطبائي قدس‏سره به استناد آيه 30 سوره بقره «و چون پروردگارت بر فرشتگان گفت: من مي‏خواهم در زمين جانشيني قرار دهم، گفتند: آيا مي‏خواهي در روي زمين موجودي قرار دهي که تباهي کند و خونها بريزد؟ با اين که ما تو را به پاکي مي‏ستائيم و تقديس مي‏گوئيم؟ گفت: من چيزهايي مي‏دانم که شما نمي‏دانيد»؛ مي‏فرمايد که قبل از دوره کنوني، دوره‏هاي ديگري بر نوع بشر گذشته است که ملائکه از خونريزي آنان اطلاعاتي داشتند. با توجه به احاديث و آيه فوق و توضيحات بعد مشخص مي‏شود که زندگي بشر دو دوره دارد: يک دوره قديمي که براساس تحقيقات دانشمندان ژئولوژي(زمين‏شناسي) عمر نوع بشر در اين دوره از ميليونها سال هم تجاوز مي‏کند و آثار و فُسيلهايي پيدا کرده‏اند که مربوط به بيش از پانصدهزار سال قبل است. آنها عقيده دارند که به وجود آمدن موجودات زنده روي زمين، واقعا اعجاب‏انگيز و يکپارچه معجزه است. آخرين پديده قدرت لايزال الهي که روي کره زمين طي دورانهاي زمين‏شناسي رخ داده است، «پديده خلقت پستانداران امروزي» است. پستانداران امروز با داشتن بعضي صفات طبيعي و تشريحي از ساير استخوانداران و از جميع جانوران چند سلولي متمايز هستند. اقسام اوليه آنها مربوط به اواسط دوران دوم مي‏باشد. از اوايل دوران سوم زمين‏شناسي پستانداران حقيقي يعني آنهايي که در حال بلوغ صفات مخصوص پستانداران را داشتند، ظاهر شدند و در تمام خشکيهاي آن زمان پراکنده شدند. در اواخر اين دوران بسياري از انواع آنها منقرض شدند و فقط اقسامي که نسل آنها تا امروز باقي است، دوام زندگي يافتند. در ميان اين پستانداران، خلقت بشر اوليه از همه ديرتر بوده است که به حدود 3 ميليون سال پيش مي‏رسد. اگر تمام عمر کره زمين را يک سال فرض کنيم، هشت ماه اول از عمر زمين، موجود زنده‏اي وجود نداشته است. در ماه‏هاي نهم و دهم، موجودات زنده به وجود آمدند. در دهه دوم ماه آخر سال پستانداران؛ و در روز آخر سال، بشر اوليه پا به عرصه حيات گذاشته است. سپس رو به ازدياد گذارده و زندگي کرده است و بعد منقرض شده و باز پيدا شده و منقرض شده و همين‏طور ادواري بر او گذشته است تا نسل موجود که آخرين دوره‏هاي اوست. بشر قبل از اين نسل موجود، فاقد قوّه تشخيص بوده و مکلّف هم نبوده، زيرا آفرينش وي بر اساس فطرت بشر کنوني نبوده و آيه «نَفَخْتُ فِيهِ مِنْ رُوحِي» در نهاد وي تحقق پيدا نکرده و متّصف به فضائل و کمالات نشده است. همان‏طور که اشاره شد، قرآن مجيد آفرينش بشر را از خلقت حضرت آدم عليه‏السلام شروع کرده و صريحا بيان نموده است. لفظ «آدم» در قرآن اسم خاص است که بر اولين بشر موحد اطلاق شده است. حضرت آدم عليه‏ السلام اولين بشر نيست، بلکه اولين بشر موحد است که آفرينش او براساس فطرت الهي است و ماهيت و کيفيت خلقت او را قرآن اين‏گونه بيان کرده است: «همانا مَثَل خلقت حضرت عيسي عليه‏السلام در خارق العاده بودن مانند خلقت حضرت آدم عليه‏السلام است که خداوند او را از خاک آفريد سپس بدان خاک گفت: بشري به حد کمال باش، همان دم چنان گرديد». و... موفق و پيروز باشيد.