چگونه عادت به خود ارضایی را ترک کنم؟

دوست خوبم سلام در زمينه عادت به گناه خودارضايي، بايد عرض کنيم که بهترين راه درمان واقعي عادت ناپسند خودارضايي و کنترل شهوت, ازدواج است. کمکي که اکنون از دست ما بر مي آيد دادن يک سري اطلاعات در زمينه گناه بودن, آثار و عواقب اين عمل ناشايست و روش هاي کنترل و درمان است. اين خود شما هستيد که باعزمي راسخ به مبارزه با اين انحراف جنسي خواهيد پرداخت. اميدواريم به زودي وسايل ازدواج شما فراهم گردد و شما از اين نظر خاطرتان آسوده شود. T}روش ترک اين عادت زشت:{T همانگونه که عالمان اخلاقي مطرح نموده اند، هر روش درماني در اخلاق و خود سازي، مبتني بر طي کردن سه مرحله علم، حال و عمل است، ولي چون مرحله حالت (پشيماني و ندامت) به صورت انفعال در انسان پديد مي آيد و در حقيقت بازتاب آگاهي است، اين مرحله به صورت يک روش مستقل مطرح نمي شود؛ بنابراين براي خارج شدن از اين مشکل، دو روش درماني شناختي و رفتاري پيشنهاد مي شود. وظيفه ما دادن آگاهي و شناخت است و کاري که خود شما بايد انجام دهيد التزام عملي به دستورالعمل ها و به کار گيري دقيق روش هاي رفتاري اي است که در ذيل پاسخ ارائه مي شود. T}نياز به آگاهي:{T خود ارضايي يک انحراف عملي است و بايد با عمل و رفتار با آن مقابله کرد و راه درمان آن جز با رعايت دقيق دستورالعمل محقق نمي شود, ولي چون هر عملي نياز به دانش و اطلاعات خاص خود دارد, بنابراين راه کنترل و درمان اين بيماري و عادت زشت نيز بدون کسب آگاهي ميسر نيست . آگاهي, ازطريق مطالعه در آثار و اطلاعاتي که در اين زمينه وجود دارد، بدست مي آيد. زمينه هاي مطالعه عبارتند از: 1- اينکه اين عمل به لحاظ شرعي حرام و از نظر اخلاقي گناه محسوب مي شود و هر گناهي نور ايمان را تضعيف مي کند و باعث تاريکي و آلودگي روح انسان مي شود. نوري که انسان بدان نياز فراوان دارد و در اثر فقدان آن، در قيامت دچار عذاب و حسرت خواهد شد. 2- مطالعه در پي آمد ها و عواقب سوء آن. 3- آشنايي با روش پيشگيري و درمان. کسب آگاهي در موارد ياد شده باعث بيداري انسان مي شود و زمينه توبه, پشيماني و کنترل آن را در او فراهم مي آورد. T}گناه خود ارضايي:{T در اين زمينه گفتني است «استمنا» يا «خودارضايى» يکى از راه‏هاى انحرافى در ارضاى ميل جنسى است که نسل جوان را در معرض آسيب‏هاى جدى قرار مى‏دهد. اين کار عادت بسيار زشت و زيان آوري است که مي تواند استعداد و توانايي هاي فراوان يک جوان را به نابودي بکشاند و حال و آينده او را تباه کند. از اينکه متوجه زشتي اين عمل شده ايد خداي را شاکريم و در پاسخ گويي به سوال شما مطالبي را پيرامون معرفي ، حرمت و روش درمان آن بيان مي نماييم، اميد است با کمک الهي و استمداد از معصومين(ع) و اطلاعاتي که در اين زمينه برايتان ارسال مي شود، در حفظ نفس و کنترل شهوت موفق باشيد. استمنا و يا به عبارتي خود ارضايي، از نظر شرعي واخلاقي، حرام و گناه محسوب مي شود. اين عادت ناپسندي به لحاظ اخلاقي، بعد معنوي انسان را به سختي مي آزارد، روح او را تاريک مي نمايد، آزادي معنوي انسان را سلب مي کند و در مسير خود سازي و کمال، آدمي را با چالش جدي مواجه مي کند. مطابق تحقيقات انجام شده توسط روانشناسان، خود ارضايي نوعي اعتياد و بيماري زشتي است که آثار و ضررهاي فراواني بر جسم و روان آدمي باقي مي گذارد. کساني که گرفتار اين عمل شنيع شده اند، آن را گريزگاهي فرعي و عاجل براي خارج شدن از فشار جنسي و پاسخي براي لذت طلبي خود تصور مي کنند، در صورتي که اگرتوجه نمايند، بدين وسيله گرفتار آثار و تبعات زيان آوري مي شوند که گاها قابل جبران نيست. شهوت يکي از اموري است که با طبيعت انسان در آميخته و در جاي خود از نعمت هاي خداوند است، ولي اگر از حالت تعادل خارج و بر افروخته شود، ممکن است سرمايه هاي عظيم انساني را به خاکستر تبديل کند. اين نيرو به طور قطع نياز به ارضاع دارد، ولي با روشي که با نظام طبيعت و شريعت سازگار باشد. خداي متعال که به حکمت بالغه اش اين غريزه را در نهاد انسان گزارده ، تا نسل انسان باقي بماند، از روي رحمت و هدايت خود راه هاي آسان و معقول کنترل و ارضاع آن را پيش پاي او قرار داده است و نسبت به بيراهه ها و انحراف از مسير درست نيز، هشدارهاي لازم را به انسان داده است ،راههايي که بايد با شناخت و عمل به آنها، سلامت جسم و جان خويش را پاس بداريم و از خطر و پي آمد کارهايي همچون خود ارضايي و مانند آن برهانيم. T}کبيره بودن:{T به طور قطع خود ارضايي يکي از گناهان است . در اين زمينه برخي از عالمان ديني و اخلاقي نسبت به کبيره بودن آن نيزتاکيد نموده اند. از ميان ايشان خصوصا مرحوم شهيد آيه الله دستغيب در کتاب خويش گناهان کبيره فصلي را گشوده و بر بزرگي آن تاکيد نموده است . از نظر شرعي، ملاک کبيره بودن يک عمل، وعده عذاب از جانب پروردگار مي باشد. در اين زمينه امام صادق (ع) و در ضمن روايتي از عذابي دردناک براي فاعل آن خبر داده است. آن حضرت(ع) فرموده است: «سه دسته از مردمان اند که خداي متعال در روز قيامت به ايشان نگاه رحمت نمي افکند، آنها را تذکيه نمي نمايد و عذابي دردناک براي ايشان فراهم نموده است: کسي که موي سپيد خود را مي کند، کسي که با خود نکاح (استمناء) مي نمايد و کسي که مفعول واقع مي شود». به فرض صغيره بودن گناه خود ارضايي در صورت عدم تکرار، ملاک ديگر کبيره بودن گناه، تکرار و به تعبير روايات اصرار بر آن است ، به همين دليل چون به طور معمول، خود ارضايي، در افرادي که به آن گرفتارند ، به صورت عادت و اعتياد در مي آيد ، تبدبل به گناه کبيره مي شود. البته حرمت و بزرگي گناه خود ارضايي در حد گناهاني همچون زنا و لواط نيست، ولي در عين حال شرايط آن به گونه اي است که مي توان گفت: ضررهاي بدني و رواني آن از اين دو بيشتر است ؛ زيرا موقعيت براي آنها هميشه مهيا نيست، ولي موقعيت براي خود ارضايي و عادت به آن هميشه مهيا مي باشد. T} آسيب شناسي خود ارضايي:{T آسيب‏هاى ناشى از خودارضايى به گونه‏هاى مختلفى تقسيم‏پذير است که به اختصار به برخى از آنها اشاره مى‏شود: T}يک. آسيب‏هاى جسمانى‏{T يکى از روش‏هاى شناخت پيشرفت بيمارى‏ها در پزشکى، مرحله‏بندى علايم بيمارى است. براين اساس، برحسب عوارض ايجاد شده در بيمار مبتلا به خودارضايى، سه مرحله بيان شده است: 1. مرحله مشکل ساز . در افرادى که مدتى است گرفتار خودارضايى شده اند، زودرس ترين عوارض ناشى‏از خودارضايى عبارت است از: الف. خستگى و کوفتگى. ب. عدم تمرکز حواس. ج. ضعف حافظه. د. استرس و اضطراب. 2. مرحله گرفتارى شديد. بروز علايم زير در فرد گرفتار، نشان دهنده آن است که شدت ابتلاى وى يا مدت آن بيش از مرحله اول است و در نتيجه عوارض شديدترى ظاهر شده است: الف. خستگى و کوفتگى. ب. نوسان خلق يا تغييرات سريع خلقى. ج. حساسيت بيش از حد و زودرنجى. د. کمردرد. ه. نازک شدن موها . و. ناتوانى جنسى زودرس در جوانى . ز. بى‏خوابى يا بدخوابى و مشکلات مشابه . 3. مرحله گرفتارى بسيار شديد يا حالت اعتياد . الف. خستگى و کوفتگى . ب. ريزش شديد موها . ج. تارشدن ديد چشم‏ها . د. وز وز گوش . ه. انزال زودرس و غيرارادى يا خروج منى به صورت قطره قطره . و. درد کشاله ران و ناحيه تناسلى . ز. دردهاى قولنجى در ناحيه لگن و استخوان دنبالچه . T}دو. آسيب‏هاى روحى و روانى‏{T ضعف حافظه و حواس‏پرتى، اضطراب، منزوى شدن و گوشه‏گيرى، افسردگى، بى‏نشاطى و لذت نبردن از زندگى، پرخاشگرى، بداخلاقى و تندخويى، کسالت دائمى و ضعف اراده، احساس حقارت، عدم اعتماد به نفس، احساس گناه و عذاب وجدان از عواقب و آسيب هاي روانى و روحى خودارضايى است. شرح پاره‏اى از اين موارد در مباحث گذشته روشن شد. T}سه. آسيب‏هاى اجتماعى‏{T ناسازگارى خانوادگى، بى‏ميل شدن به همسر و ازدواج، ناتوانى در ارتباط با جنس مخالف و همسر، احساس طرد شدن، از بين رفتن عزّت، پاکى، شرافت و جايگاه اجتماعى، دير ازدواج کردن و لذت نبردن از زندگى مشترک‏. جهت آگاهى بيشتر نگا: - قائمى، على، خانواده و مسائل جنسى کودکان، تهران: انتشارات انجمن اوليا و مربيان جمهورى اسلامى ايران، چاپ دهم، 1376. T}چهار. آسيب‏هاى معنوى و اخروى‏{T هيچ يک از آسيب‏هاى پيش گفته، به اهميت آسيب‏هاى معنوى نيست؛ زيرا آسيب‏هاى معنوى، جان و دل و به عبارت ديگر کنه حقيقت وجود آدمى را تباه مى‏سازد. خودارضايى از نظر دين يک گناه است و به تعبير قرآن زنگار بر دل مى‏نهد: «A}کَلاَّ بَلْ رانَ عَلى‏ قُلُوبِهِمْ ما کانُوا يَکْسِبُونَ{A؛ چنين مباد! بلکه اعمال (ناشايست) دل‏هاى آنان را زنگار زده است».V}(مطففين (83)، آيه 24){V زنگ يا زنگار در اشياى مادى، همان چيزى است که روى فلزات و اشياى قيمتى مى‏نشيند و معمولاً نشانه پوسيدن و از بين رفتنِ شفافيت و درخشندگى آن و در نهايت ضايع شدن و از بين رفتن آن است. علامه طباطبايى در تفسير الميزان‏طباطبايى V}(سيد محمد حسين، ترجمه تفسير الميزان، ترجمه سيد محمد باقر موسوى همدانى، (تلخيص)، (قم: دفتر انتشارات اسلامى، بى‏چا، بى‏تا)، ج 20، ص 385){Vمى‏فرمايد: از آيه شريفه سه نکته استفاده مى‏شود: 1. اعمال زشت، نقش و صورتى به نفس و روح انسان مى‏دهند؛ 2. اين نقش و صورت خاص، مانع آن است که نفس آدمى حق و حقيقت را درک کند؛ 3. نفس آدمى به حسب طبع اوليه‏اش صفا و جلايى دارد که با داشتن آن، حق را آن طور که هست درک مى‏کند. همچنين آسيب‏هاى معنوى جهان گذران را در مى‏نوردد و اگر اصلاح نگردد، حيات جاودان آدمى را در معرض تباهى و شوربختى قرار مى‏دهد. از اين رو نصوص دينى نسبت به آن هشدارهاى لازم را داده‏اند. پيامبر اکرم‏صلى الله عليه وآله وسلم در اين باره مى‏فرمايد: «H}ناکح الکف ملعون{H؛ ملعون است کسى که خودارضايى کند».V}(رى شهرى، محمد، ميزان الحکمه، ج 12، ص 5654){V امام صادق‏عليه السلام نيز مى‏فرمايد: «با سه گروه خداوند در روز قيامت سخن نمى‏گويد و پاکشان نمى‏خواند و عذابى دردناک دارند، از آن سه‏اند، خودارضايى کننده و کسى که لواط دهد».V}(همان، ح 19049){V در روايات ديگرى امام صادق‏عليه السلام خودارضايى را گناه عظيم و مورد نهى الهى معرفى فرموده است.V}(‏همان، ح 19050) در پايان توصيه مي شود به راهکارهايي که اشاره مي شود عمل کرده و بعد از مدتي ما را در جريان نتايج آن قرار دهيد.{V: 1. با شکم پُر نخوابيد. 2. از پوشيدن لباس‏هاى تنگ اجتناب کنيد. 3. از تماشاى فيلم، عکس، رفتار و صحنه‏هاى تحريک کننده، جداً پرهيز کنيد. 4. از تخيّل‏هاى جنسى دورى گزينيد و هر گاه اين افکار به ذهن شما هجوم آورد، آن‏ها را کنار بگذاريد و ادامه ندهيد و خود را با فکر ديگرى مشغول نماييد. 5. از خواندن و شنيدن مطالب و حتى شوخى‏هاى جنسى، جداً اجتناب کنيد. 6. با افراد متأهل کم‏تر همنشين باشيد. 7. از نگاه کردن به مواضع جنسى و برجستگى‏هاى بدن ديگران - به خصوص جنس مخالف - حتى از روى لباس، پرهيز کنيد. 8. در خوردن موادّ غذايى محرک (خرما، پياز، تخم‏مرغ، گوشت قرمز به خصوص سرخ کرده و کباب و فلفل و...) به حداقل لازم اکتفا کنيد. 9. قبل از خواب مثانه خود را تخليه کنيد. 10. از نوشيدن بيش از حد آب و مايعات - به خصوص شب - پرهيز کنيد. 11. از نگاه کردن به اندام جنسى خود و دست ورزى با آن خوددارى نماييد. 12. هرگز به رو نخوابيد. 13. هيچ گاه در مکان خلوت و تنها نباشيد. سعى کنيد در جايى که مى‏تواند مورد مشاهده ديگران باشد قرار گيريد. خلوت و تنهايى، راه نفوذ شيطان است. 14. براى تخليه انرژى زايد بدون، به طور مرتب و زياد ورزش کنيد. 15. اوقات فراغت خود را با مطالعه، ورزش، عبادت، سياحت، زيارت و ديد و بازديد پر کنيد. هيچ گاه لحظه‏اى از وقت خود را بدون برنامه قبلى سپرى نکنيد. که براى اوقات بيکارى، شيطان برنامه ريزى خواهد کرد. 16. روزه مستحبى بگيريد. در صورت ناتوانى و ضعف، روزه اخلاقى بگيريد؛ يعنى تعداد دفعات غذا و ميزان غذاى خود را کاهش دهيد. 17. در برخورد با جنس مخالف، حريم را رعايت کرده، متکبرانه برخورد کنيد، نه صميمانه و ملاطفت‏آميز. 18. هرگاه افکار جنسى به ذهن شما وارد شد، در اولين اقدام از دنبال کردن و پر و بال دادن به آن اجتناب کنيد و در مرحله سوم خود را تنبيه کنيد. شکل تنبيه متفاوت است. مى‏توانيد کشى را به مچ دست خود ببنديد و به محض ورود اين افکار به ذهنتان، آن را بکشيد و رها سازيد تا احساس درد کنيد و يا ورزش سختى را به خود تحميل کنيد و يا خود را به کارهاى سخت - مانند صدقه دادن - وا داريد. 19. به بدى عمل زشت طغيان جنسى و عواقب دنيوى و اخروى آن بينديشيد و پيامدهاى آن را در ذهن خود زنده نگه داريد. 20. پيوسته در صدد تقويت نيروى ايمان خود باشيد. بهترين راه آن است که مطالعه، مستمر داشته باشيد؛ لذا روزى 20 صفحه از کتاب‏هاى زير را مطالعه کنيد: شهيد دستغيب، ايمان شهيد دستغيب، گناهان کبيره آقاى تهرانى گناه‏شناسى شهيد دستغيب، قلب سليم شهيد دستغيب، قلب قرآن شهيد دستغيب، سراى ديگر امام خمينى(ره)، مبارزه با نفس محلاتى، مبارزه با نفس شهيد دستغيب، معاد. 21. پيوسته قرآن بخوانيد. هر روز دو يا سه وعده و هر وعده حدود ده الى پانزده دقيقه قرآن بخوانيد. 22. نماز اوّل وقت با حضور قلب را هيچ‏گاه ترک نکنيد. تا زمانى که نماز شما در اوّل وقت و با حضور قلب است، شيطان راه نفوذ پيدا نخواهد کرد. 23. با دعا توسل به ائمه(ع) و خواندن ادعيه، از اهل بيت(ع) کمک بگيريد. 24. داستان‏هاى عبرت‏آموز از زندگى و سرنوشت افرادى که محکوم اين غريزه شدند و دار و ندار خود را باختند، مطالعه کنيد. 25. هرگاه مرتکب خطايى شديد، سريع توبه کنيد. هيچ گاه از رحمت خدا مأيوس نباشيد که يأس از رحمت الهى، خود گناه نابخشودنى و آغاز ارتکاب گناهان بزرگ‏تر است؛ پس هيچ گاه از رحمت الهى قطع اميد نکنيد، پيوسته به رحمت او اميدوار باشيد و سعى کنيد گناه نکنيد. موفق و پيروز باشيد.