نزدیکی با همسر روز عاشورا حرام است؟

با سلام خدمت شما پرسشگر ارجمند سلام وقت شما بخير پرسشگر گرامي! گرچه طبق بعضى از روايات، مجامعت و نزديکى با همسران در ايام و ساعاتى نامناسب است و اين روايات در کتابهاى معتبره (حديثى و فقهى) شيعه موجود و در آنها حکمت و فلسفه اين دستورات تا حدودى تشريح شده است، اما بايد بدانيد که اين مورد از آن موارد محسوب نمي شود؛ لذا مجامعت با همسر در غير از ايام حيض و نفاس و در حال احرام و روزه يا موارد ثانوي ديگر از نظر شرعي حرام نيست. «مجامعت در ماه هاي محرم و صفر و ايام شهادت و سوگواري اهلبيت عليهم السلام حرمت شرعي ندارد، بلي اين يک نوع احترام به پيشوايان ديني محسوب مي شود، همچنان که معمولاً افراد در مرگ عزيزانشان به احترام آنها مدتي از مجامعت کناره مي گيرند.» - آداب عزاداري در ماه محرم: درست است که يکي از آداب در ماه عزا و غم اين است که بايد مقدارى از لذائذ زندگى را که از خوردن و نوشيدن، آميزش جنسي و حتي خوابيدن و گفتن بدست مى‏آيد، ترک نموده (مگر آن که لازم باشد) و ديدار با برادران دينى را ترک کرده و آن روز را روز گريه و اندوه خود قرار دهد و مانند کسى باشند که پدر يا فرزند خود را از دست داده است‏؛ اما در هر صورت آنچه مهم است، اين است که نبايد در اين ميان گناهي صورت بگيرد، مثلاً ممکن است انسان حتي در عاشورا نياز جنسي پيدا کند که يک نياز طبيعي و مقدس در انسان است و عقل حکم مي کند: «معصومين(ع) فدا شدند تا ما از گناه دست برداريم، حال مبادا ما هم در اين روز به حرامي مبتلا نشويم!» اما به هر حال در روايات نسبت به کساني که در حالت طبيعي و عادي هستند و نياز جنسي شان فعال نشده است، توصيه شده است از مسايل دنيوي پرهيز کنند.امام صادق عليه السلام در اين زمينه مي فرمايند: «در روز (عاشورا) از کارهاي لذتبخش دوري شود و آداب و سنن سوگواري بر پا گردد و تا زوال خورشيد از خوردن و آشاميدن خودداري شود و بعد از آن همان غذايي خورده شود که سوگوارن مي خورند.»(1) - نگاه شرعي به مسأله: از نگاه شرعي هم بايد گفت: «ارتباط جنسي در ايام عزاداريها اشکالي ندارد.»(2) - حاصل سخن اينکه: 1- نزديکي و آميزش با همسر در شب يا روز شهادت معصومين عليهم السلام حرام نيست. ولي در صورتي که ضرورت ندارد، بهتراست احترام کنيد و اين کار را به زمان ديگري تأخير بيندازيد. 2- ماه محرم و دهه عاشورا که به حضرت سيدالشهدا (ع) اختصاص دارد آغاز مى شود. در يکى از زيارت هاى امام حسين(ع) که از امام صادق(ع) روايت شده است، آن حضرت با اشاره به قبر حضرت سيدالشهدا(ع) به درگاه خداى متعال عرض مى کنند: «وَ بَذَل مُهجَتَه فِيک لِيستَنقِذَ عِبادَک مِنَ الجَهالَة وحَيرَة الضَلالَة»(3) خون [قلب] خود را در راه تو داد تا بندگانت را از نادانى و سرگشتگى گمراهى برهاند. اين عبارت امام صادق(ع) به اين مطلب تصريح دارد که هدف امام حسين(ع) از بذل جان اين بود تا بندگان خدا را از جهل و گمراهى نجات دهند. اما در اين مسأله دقت داشته باشيد که امام حسين(ع) براي اينکه بشر از جهالت خارج شود و مبتلا به گناه نشوند، خون قلب خود را به بشريت اهدا کرد. پس با توجه به اين نکته، هنگامي که بين دو مساله ترديد داشتيم، بايد جانب حرمت را کنار گذاشت؛ در اينجا هم وقتي شوهر درخواست ارتباط زناشويي مي کند و ممکن است که از نياز برخواسته باشد، واجب است به درخواست مشروع او پاسخ داد تا مبادا به گناه -که موجب به درد آوردن قلب امام حسين ع مي شود- دچار شود. پس شما نه تنها کار حرامي مبتلا نشده ايد. بلکه هنگام درخواست شوهر عمل واجبي انجام داده ايد. پي نوشت ها: 1. محمدي ري شهري، ميزان الحکمه، قم، انتشارات دارالحديث، ج8، ص3783. 2. سوال از دفتر رهبري به شماره 7743232. 3. مفاتيح الجنان، شيخ عباس قمي(ره)، زيارت اربعين. موفق باشيد.