سلام وقت شما بخير نخست لازم است بدانيد از جه ديني چه گناه بزرگي را مرتکب شده اي، و کار شما در دنيا و آخرت چه آثار و آفاتي دارد، و سپس... . بنا بر اين پاسخ تان را در قالب چند نکته تقديم مي کنيم. 1. نکته اول: از نظر اسلام هر گونه رابطه با نامحرم اعم از سخن گفتن شهوت انگيز، نگاه شهوت آميز، تماس بدني و عمل زناشويي، حرام و گناه کبيره است. پيامبر اکرم(ص) از سخن گفتن زن با مرد نامحرم نهي کرد، و فرمود: هر کس به نامحرم نگاه کند، و چشم هاي خود را با نگاه به نا محرمي پر کند، خداوند در قيامت چشم هايش را با آتش جهنم پر خواهد کرد، و هر مرد و زن نامحرمي با هم دست بدهند، دچار غضب الهي مي شوند. هر کس با زن نامحرمي همراه شود و در جاي خلوتي قرار گيرد، زن و مرد در زنجيري از آتش قرار خواهند گرفت، و جايگاه آنان با شيطان در جهنم است .(1) در روايت ديگري آمده است: هر گاه مرد و زن نا محرمي با هم دست بدهند، و مصافحه کنند ، يا با هم شوخي يا بگو و بخند داشته باشند، يا يکديگر را ببوسند، خداوند آنان را با دست هاي بسته وارد محشر مي کند، در حالي که ميخ هاي آهنين در چشمان آنان است. آنگاه پس از آن که در نزد همه خلايق رسوا شدند، دستور داده مي شود آن ها را به آتش جهنم بيندازند.(2) نوشته ايد: « بعضي وقت ها با هم مي خوابيم و لذت جنسي مي بريم» آيا مي دانيد که مرتکب چه گناه بزرگي شده ايد؟ گناه شما آن قدر زشت و بزرگ است که قرآن کريم مي فرمايد: حتي به آن نزديک نشويد؟ «ولا تقربوا الزّنا انّه کان فاحشة و ساء سبيلاً»؛ (3) يعني«نزديک زنا نشويد، که کار بسيار زشت و بد راهي است». امام صادق (ع) مي فرمايد: «زنا، شش اثر بد در سرنوشت انسان دارد: سه اثر آن در دنيا و سه اثر ديگرش در آخرت گريبان فرد را مي گيرد. اما آثار دنيوي زنا: آبرو را مي برد، رزق را کم و او را به فقر و فلاکت مبتلا مي کند، و عمر را کوتاه، و مرگ را نزديک مي کند. اما سه اثر مربوط به آخرت عبارت است از: 1- غضب پروردگار را به همراه دارد. 2- حسابرسي روز قيامت را براي زناکار بسيار مشکل مي کند. 3- زنا کار براي هميشه در جهنم خواهد ماند». و در روايت ديگري آمده است که اهل زنا به هفتاد دو نوع عذاب و درد بلاي جسمي و روحي در دنيا و آخرت گرفتار خواهند شد، و از لحاظ حکم شرعي اگر در لذت جنسي، عمل دخول هم انجام گرفته باشد، کسي که همسر دارد، حکمش اعدام است، ولي کسي که همسر ندارد، اگر بار اول باشد، حکمش صد ضربه شلاق است. (4) رسول خدا(ص) فرمود: «کسي که مکرر زنا کند و توبه نکرده از دنيا برود، خداوند در قبرش يعني در عالم برزخ سيصد درِ عذاب را به روي وي باز مي نمايد، که از هر دري انواع عذاب ها از قبيل مارها و عقربها و افعي هايي از آتش بيرون مي آيند. اين آدم تا روز قيامت هم مي سوزد، وهم به وسيله اين جانورها عذاب مي بيند، و هنگامي که قيامت بر پا مي شود و از قبرش بيرون آورده مي شود، آن چنان بدنش بد بو و متعفن مي گردد که از بوي گندش مردم محشر اذيّت مي شوند. اهل قيامت از راه آن بو مي فهمند که وي زناکار است.(5) امير مؤمنان(ع) مي فرمايد:« در اين هنگام که خلايق از بوي زناکاران ناراحت مي شوند، منادي ندا مي کند: اي اهل محشر! آيا مي دانيد اين بوي گند از چيست؟ اين بوي عورت زناکاراني است که بدون توبه از دنيا رفتهاند. پس آنها را لعنت کنيد که خدا آنها را لعنت کرده است. کسي نميماند در محشر، مگر اين که آنها را نفرين و لعنت مي کنند، و مي گويند: خدايا! زناکاران را لعنت فرما». (6) نکته دوم: نوشته ايد: «اون در طول زندگيش به يک پسر علاقه پيدا کرده وقتي که من ميفهمم که با اون رفته بيرون من بيشتر داغون ميشم» کسي که ادعا مي کند «من زن و بچه ام را دوست دارم، قطعا چنين کارهايي را انجام نمي دهد. زيرا اولا - يکي از آثار روي آوردن به اين گونه کارها و ادامه آن، متلاشي شدن شيرازه زندگي و از هم پاشيدن آن است، در اين صورت نه تنها همسر بلکه فرزندان و خانواده و اقوام نيز مسير مخالفت و دشمني با او را در پيش خواهند گرفت. ثانيا – خداوند چتر رحمت «ستاريت» خود را از روي آن فرد بر مي دارد، و پيش از رفتن به آخرت، او را در همين دنيا رسوا و ذليل خواهد کرد. ثالثا- از شما مي پرسيم: آيا از بيرون رفتن خواهر زنت با يک مرد اجنبي بيشتر داغون مي شوي يا اگر بفهمي که همسرت همانند خودت با يک مرد اجنبي دوست شده و آن دو با لذت جنسي مي برند؟ آيا مي دانيد يکي از آثار نگاه به نامحرم، يا بوسيدن، بغل کردن و يا لذت جنسي بردن از خواهر زن يا هر نامحرم ديگر چيست؟ اگر نمي دانستيد، الآن بدانيد: که در روايات آمده است: مرد عياش ديگري با زن، دختر، خواهر و يا يکي از محارمش همان کاري را خواهد کرد، که او با دختر يا ناموس مردم کرده است. چنان که در روايات آمده است: لَا تَزْنُوا فَتَزْنِيَ نِسَاؤُکُمْ وَ مَنْ وَطِئَ فِرَاشَ امْرِئٍ مُسْلِمٍ وُطِئَ فِرَاشُهُ کَمَا تَدِينُ تُدَانُ (7) يعني زنا نکنيد، تا ديگران با زنان و همسران تان زنا نکنند. هر کس پاى در رختخواب مسلمانى نهد،( کنايه از اين که هر کسي از ناموس ديگران لذت جويي کند) پاى در بسترش نهاده مىشود. هر گونه (با دختر و ناموس مردم ) رفتار کنى، همان گونه با تو رفتار مىشود. نکته سوم: اين مطالب و حقايق را براي اين متذکر شديم تا از عمق کار زشت انجام شده، و آثار ادامه آن در دنيا و آخرت با خبر گردي، نه آن که گرد و غُبار يأس و نا اميدي بر روان تان بنشيند و خيال کنيد هيچ راه نجات و برگشتي براي شما نيست. پس بدان: گرچه منزل بس خطرناک است و مقصد ناپديد هيچ راهي نيست کان را نيست پايان، غممخور رسول اکرم(ص) فرمود: «هر دردي، دارويي دارد و داروي گناهان، استغفار و طلب عفو از پيشگاه ذات پاک الهي است». (7) پس اگر کسي مرتکب گناه يا گناهاني شود، کبيره باشد يا صغيره، کم باشد يا زياد، ولي حقيقتا پشيمان شده باشد، و بابت گناهش در پيشگاه خدا احساس شرمندگي کند، در نتيجه توبه حقيقي نمايد، و به درگاه خداوند استغفار کند، خداوند توبه او را مي پذيرد، و گناهان او را مي بخشد. خداوند در آيه 53 سوره زمر، پيامي را از طريق پيامبرش براي بندگان گناهکار خود فرستاده و فرموده: «(اي رسول ما) به آن بندگانم که با گناه کردن بر نفس خويش ظلم و ستم روا داشته اند، بگو: هرگز از رحمت بيمنتهاي خدا نا اميد مباشيد. البته خداوند[ در صورت توبه حقيقي ] همه گناهان شما را خواهد بخشيد، چه آن که او خدايي بسيار آمرزنده و مهربان است». نکته چهارم: هر گز و به هيچ عنوان رابطه نامشروع خود را براي هيچ کس، به ويژه براي همسرت بازگو مکن که اين کار گناه شما را چند برابر و عذاب را افزايش مي دهد. و براي جبران گناهان گذشته، به تقويت ايمان و رابطه خود با خدا همت گمار، هيچ گناه نکن، و به خواندن همه نمازهاي واجب پنجگانه در اول وقت پايبند باش. و براي تقويت ايمان شما را به خواندن کتاب هاي اخلاقي مثل معراج السعاده، تأليف ملا احمد نراقي، يا کتاب «علم اخلاق اسلامي» اثر سيد جلال الدين مجتبوي و دو کتاب «گناهان کبيره» و «قلب سليم» از آيت الله شهيد دستغيب توصيه مي کنيم. پي نوشتها: 1. الفقيه، شيخ صدوق، ج 4، ص 13، انتشارات جامعه مدرسين قم ، سال انتشار 1413ق. 2. وسائل الشيعة، شيخ حر عاملى، ج20، ص 198، مؤسسه آل البيت عليهمالسلام قم، 1409 ه. ق. 3. الشيخ المفيد، الارشاد، ناشر المؤتمر للشيخ المفيد، قم، 1413 ه.ق، ص 141. 4. علامة المجلسي، بحار الانوار، ناشر: مؤسسة الوفاء، بيروت، لبنان، 1404 ه.ق، ج 76، ص 49 5. همان، ص 22. 6. محمد بن الحسن الحر العاملي، وسائل الشيعه ، ناشر مؤسسة آل البيت، قم، 1409ق، ج 14، ص 242 7. شيخ کليني، الکافي، دار الکتب الاسلاميه، تهران، ش 1365، ج 5 ، ص 553. موفق باشيد.
نظر خودتان را ارسال کنید