وقتی روح به جسد آدم(ع) وارد شد اولین سخن وی چه بود؟

روايت شده است: هنگامى که خداوند متعال از روحش در آدم دميد و آدم به صورت بشر در آمد، نشست و عطسه‏اى کرد، به او الهام شد که بگويد: الْحَمْدُ للهِ رَبِّ الْعالَمِينَ‏ او نيز حمد خدا کرد و خداوند متعال در پاسخش فرمود: «يَرْحَمُکَ الله لِهَذَا خَلَقْتُکَ لِتُوَحِّدَنِي وَ تَعْبُدَنِي وَ تُحَمِّدَنِي وَ تُؤْمِنَ بِي وَ لَا تَکْفُرَ بِي وَ لَا تُشْرِکَ بِي شَيْئاً»؛[1] [اى آدم!] خدا تو را رحمت کند؛ براى آن تو را آفريدم که يگانه‌ام خوانى، مرا بپرستى، مرا سپاس ‏گوئى، مرا باور داشته باشي، مرا انکار نکنى و شريکي برايم نگيرى. بنابراين، نخستين حمد و سپاس خدا از بشر به‌طور الهام واقع شده است،[2] و اولين خطاب خداوند متعال به حضرت آدم(ع) توأم با رحمت بود.[3] پي نوشت: [1]. ابن طاووس، على بن موسى‏، سعد السعود للنفوس منضود، ص 34، قم، دار الذخائر، بي‌تا؛ ابن فهد حلى، احمد بن محمد، عدة الداعي و نجاح الساعي، ص 144 – 145، دار الکتب الإسلامي‏، چاپ اول‏، 1407ق. [2]. کبير مدنى، سيد عليخان بن احمد، رياض السالکين في شرح صحيفة سيد الساجدين، ج ‏1، ص 319، قم، دفتر انتشارات اسلامى‏، چاپ اول‏، 1409ق. [3]. عدة الداعي و نجاح الساعي، ص 145.