دلیل مقدس بودن کعبه چیست؟

باسلام خدمت شما پرسشگر محترم در آموزه هاي ديني هرگونه پرستش و عبادت غير از خدا شرک بوده و خداوند مکان ندارد. مکان داشتن لازمه جسم و محدود بودن است، حال آن که خداوند جسم نبوده و وجود خدا نامتناهي و فوق زمان و مکان مي باشد.عبادت کردن خداوند و طواف نمودن آن، به معناي پرستش کعبه نيست، بلکه کعبه مقدس ترين مکان جهت عبادت خداوند است. در اسلام براي قرب معنوي و پرستش خداوند، زمان، مکان، شرايط و راه هاي متعددي ذکر شده است، مثلاً عبادت در شب قدر و روزهاي جمعه ثواب بيشتري دارد، همان گونه که عبادت در مسجد ثواب بيشتر از مکان هاي ديگري دارد. بر اساس آيات و همچنين اسناد تاريخي دربارة ساختن کعبه، آن جا نماد برکات الهي، هدايت بشر1 و محل امن2و اجتماع براي پرستش حضرت حق تلقي شده و خداوند از آن به عنوان اولين خانه مردم ياد کرده3است. خداوند با افاضة خير فراوان دنيوي بر اين مکان (که قبل از آن خشک و لم يزرع بود) راز قيمت خود را به نمايش در آورد.4و با ارائة اين حقيقت که آن جا محلي است براي رسيدن به مقام قرب الهي، چگونگي سلوک بندگي را به تصوير کشيد. چنان که با مقرر کردن اعمال تشريعي در ايام خاصي کيفيت سير عبودي را به انسان ها خاطر نشان مي سازد که آدمي بايد از نفس خود هجرت کرده و با پاک سازي خود از هر گونه آلودگي، تعلق، رنگ و هيئت غير خدايي، و با اخلاص، اقبال و توبه خاصي به مقام قرب ربوبي بار يابد.5علاوه بر آن که خانه خود را نشانگر مقام ابراهيم، حريم امن و حج توانمندان تلقي فرمود که هر يک نشان دهندة عظمت مقام حق اند. به واقع چه نشاني گويا تر و رساتر از اين موارد هست؟هر سال هزاران نفر در اين مکان جمع گشته و با انجام مناسک و اعمالي، عبوديت را به نمايش مي گذارند که بيدار گر و تحوّل آفرين است. خداوند دستور ساخت اين خانه را صادر کرد تا حضرت آدم و ديگر پيامبران در آن به عبادت بپردازند.6 امام علي(ع) فلسفة بناي کعبه و مناسک مربوط به آن را آزمايشي بزرگ توصيف کرده است: مگر نمي بينيد خداوند انسان ها را از زمان آدم تا انسان هاي آخرين اين جهان با سنگ هايي که نه زيان مي رسانند و نه نفع مي بخشند، نه مي بينند و نه مي شنوند آزمايش کرده، اين سنگ ها را خانه محترم خود قرار داده و آن را موجب پايداري و پا برجايي مردم گردانيده است؟! سپس آن را در پر سنگلاخ ترين مکان ها و بي گياه ترين نقاط زمين؛ و کم فاصله ترين دره ها قرار داد. ميان کوه هاي خشن، رمل هاي فراوان، چشمه هاي کم آب، و ابادي هاي از هم جدا و پر فاصله، که نه شتر، و نه اسب و گاو و گوسفند هيچ کدام در آن به راحتي زندگي نمي کند و سپس آدم و فرزندانش را فرمان داد که به آن سو توجه کنند و آن را مرکز تجمع و سرمنزل مقصود و باراندازشان گردانيد؛ تا افراد از اعمال قلب به سرعت از ميان فلات و دشت هاي دور و از درون وادي ها و دره هاي عميق، و جزائر از هم پراکنده درياها؛ به آن جا روي آوردند، تا به هنگام سعي، شانه ها را حرکت دهند و لا اله الا الله گويان، اطراف خانه طواف کنند، و با موهاي آشفته و بدن هاي پر گرد و غبار به سرعت حرکت کنند؛ لباس هايي که نشانة شخصيت ها است کنار انداخته و با اصلاح نکردن موها قيافه خود را تغيير دهند. اين آزموني بزرگ؛ امتحاني شديد و آزمايشي آشکار و پاکسازي و خالص گردانيدني مؤثر است که خداوند آن را سبب رحمت و رسيدن به بهشتش قرار داد. اگر خداوند خانه محترمش و محل هاي انجام وظائف حج را ميان باغ ها و نهر ها و سرزمين هاي هموار و پر درخت و پرثمر، مناطقي آباد و داراي خانه و کاخ هاي بسيار و آبادي هاي به هم پيوسته ميان گندم زارها و باغ هاي خرم و پر گل و گياه، ميان بستان هاي زيبا و پر طراوت و پر آب؛ وسط باغستاني بهجت زا و جاده هاي آباد قرار مي داد، به همان نسبت که آزمايش و امتحان ساده تر بود، پاداش و جزا کمتر بود. اگر پي و بنيان خانه کعبه و سنگ هايي که در بناي آن به کار رفته، از زمرد سبز و ياقوت سرخ و نور و روشنايي بود، شک و ترديد در سينه هاي (ظاهر بنيان) رخنه مي کرد و کوشش ابليس بر قلب ها کمتر اثر مي گذاشت و وسوسه هاي پنهاني از مردم منتفي مي گشت. امّا خداوند بندگانش را با انواع شدايد مي آزمايد و با انواع مشکلات دعوت به عبادت مي کند و به اقسام گرفتاري ها مبتلا مي کند تا تکبر را از قلب هايشان خارج سازد و خضوع و آرامش را در آن ها جايگزين نمايد. باب هاي فضل و رحمتش را به رويشان بگشايد و وسايل عفو خويش را به آساني در اختيارشان قرار دهد.7 کوتاه سخن اين که کعبه مظهر بت پرستي نيست، بلکه يکي از اسباب آزمايش خداوندي است. پي نوشت ها: 1. آل عمران (3) آيه 96. 2. بقره (2) آية 125. 3. آل عمران، آية 96؛ تفسير نمونه، ج 2، ذيل آيه. 4. ابراهيم(14) آية 37. 5. الميزان، ج 1، ص 352. 6. تفسير نمونه، ج 1، ص 454. 7. ترجمة گويا و شرح فشرده اي از نهج البلاغه، ج 2، ص 307 ـ 305. موفق و پيروز باشيد.