باسلام خدمت شما پرسشگر محترم آداب و اعمال شب زفاف مستحب است و بسيار موثر، ولي ترک آن گناه ندارد. نبايد فکر کنيد که با ترک آن دچار گناه شده يا مي شويد. اما اينکه گفتيد: کسي در دوران نامزدي و قبل از شب زفاف به طور اتفاقي بدون انجام اعمال شرعي مشخص شده بکارت زنش را بردارد منظورتان از دوران نامزدي چيست ؟ اگر منظورتان دوران عقد است، يعني دوراني که با هم عقد بسته بوده اند، ولي هنوز به منزل خود نرفته بودند،بايد بگوييم که عمل آن ها هيچ گناهي نداشته است ،چون با هم محرم و زن و شوهر بوده اند . فقط از ثواب اعمال و دعاهاي مستحبي محروم مانده اند. ولي اگر منظورتان از دوران نامزدي قبل از عقد بستن شان بوده ، مرتکب گناه شده و بايد فورا به درگاه خداوند توبه کنند. در شب عروسي هم آداب مذکور را انجام دهند ، ان شا الله ثواب آن اعمال و ادعيه براي آنان نوشته شود . موفق باشيد. پرسش: ديگر اينکه يک منبع در مورد اينکه چيکار کنيم که فرزندانمان صالح و زيبا و سالم به دنيا بيايند؟ پاسخ: بايد به دو نکته مهم و بنيادي در امر تربيت توجه شود . نکته اول: تربيت کودک فرايندي طولاني و به هم پيوسته دارد. امر تربيت و آغاز وظيفه مادري و پدري پيش از نزديکي و انعقاد نطفه شروع مي شود ،زيرا نوع غذاهايي که والدين مي خورند ، هم در نطفه تأثير دارد و هم در روح و روان آنان. در نتيجه روحيات والدين و ويژگي هاي نطفه شان از طريق ژن به فرزند منتقل مي شود. چنان که حالات زن و شوهر هنگام نزديکي از جهت اخلاقي ،روحي و رواني، شادي و غم،سلامت و بيماري ،اضطراب و آرامش روحي و مانند آن در سرنوشت فرزند آينده اش تأثير دارد. حتي رعايت يا عدم رعايت آداب نزديکي کردن ، زمان ، مکان ، کيفيت انجام عمل نيز در سلامت جسم و روان فرزند مؤثر است. تربيت کودک پس از تولد شروع نمي شود، بلکه خيلي پيش تراز نزديکي و بسته شدن نطفه آغاز مي گردد.از اين رو در روايات اسلامي آمده است هنگامي که قصد ازدواج داريد،ببينيد با چه کسي و خانواده اي وصلت مي کنيد. محصول ترکيب نطفه مشترک شما چه مي شود و صاحب چگونه فرزندي خواهيد شد؟ نکته دوم:انسان چون موجودي دو بعدي و شامل جسم و روح است و اين دو تأثير متقابل بر يکديگر دارند، نگاه مربي و پدر و مادر بايد به هر دو بعد معطوف شود . با توجه به اين دو اصل پاسخ را در چند بخش طرح مي کنيم. بخش اول:تغذيه و تربيت در دوره جنين: دوران بارداري دوران بسيار حساس و پرمسئوليتي است. کودک در رَحِم از خون مادر و غذاي او تغذيه مي کند.از يک سو بايد به پاک و حلال بودن غذا حساس باشد و از سوي ديگر غذاي مادر بايد به طوري غني و کامل باشد که هم احتياجات غذايي بدن خودش را تأمين کند و هم غذاسازي براي فرزند نمايد. اين مسئله به قدري در نظر اسلام اهميت داشته که به زنان باردار دستور داده که در صورت ضرر داشتن،روزه نگيرند. وضع تغذيه مادر در ايام بارداري حتي در اخلاق و مقدار هوش و استعداد کودک تأثير فراواني دارد, زيرا اعصاب و مغز کودک از غذاي مادر درست مي شود. نطفه پدر و ژن هايي که به وسيله قانون وراثت از اجداد به کودک منتقل شده , در شخصيت جسماني و رواني او اثر دارد, ليکن آينده اين موجود زنده تا حدود زيادي در اختيار مادر است . رَحِم مادر محيط پرورش شخصيت فرزند است . گرچه کودک در رَحِم عضو رسمي بدن مادر نيست , اما از خون مادر و غذاي او تغذيه مي کند. غذاي مادر بايد به طوري غني و کامل باشد که از يک طرف احتياجات غذايي بدن خودش را تأمين کند و از طرف ديگر غذاسازي براي فرزند نمايد. مراعات بهداشت و خوردن غذاهاي مناسب و پرهيز از گناهان و خوردن غذاهاي حلال و مقوي و مفيد, در شيري که مادر به فرزند مي دهد, و بالاخره روحيات ، خُلقيات و همه نوع فعاليت هاي فکري ، ذهني ، روحي و جسمي و بدني پدر و مادر به ويژه مادر در رشد و ارتقاي بچه يا نقطه مقابل آن مؤثر است . بنابراين : 1- قلب خود را از بدبيني و سوء نيت نسبت به خدا و بندگانش پاک کنيد . 2- از کينه ،بخل ،حسد ،بد اخلاقي و تند مزاجي و عصبانيت بي جا بپرهيزيد . 3- غذاي خود را از مال حرام و شبه ناک و چشم و گوش و زبان خود را از آن چه خدا برآن ها حرام ساخته ، نگه داريد . 4- از حرام خدا دور شويد ،به واجبات عمل کنيد . 5- نمازهاي واجب را در اول وقت به جا آوريد . 6- متخصصان مي نويسند: ماست و پنير به علّت داشتن ويتامين و مخمرهاي مخصوص مفيد مي باشند, ولي خوردن ماست ترش مفيد نيست . پنير مانده و کهنه هم لطفي ندارد. خوردن يک ليوان شير همه روزه به هنگام صبحانه تقريباً ضروري است . جوانه گندم , سيرابي , شيردان , دل , قلوه و جگر بهترين منابع ويتامين هاي ب مي باشند و مفيد هستند. خوردن سبزي و مواد کلسيم دار و سيب و گلابي و انواع ميوه ها بسيار مفيد است . 7- اسلام براي سلامت جسمي و روحي رواني فرزند و برخي جهات ديگر، براي زمان و مکان و چگونگي آميزش دستور عملهايي دارد که به برخي اشاره ميشود: 1- پيش از جماع وضو داشته باشند. 2- پس از ورود آن ها به اتاق مخصوص، ابتدا خداي را براي اين که آن ها را به يکديگر حلال کرد و اجازه آميزش جنسي داده شکر کنند. 3-هر کدام دو رکعت نماز بخوانند. براي خوشبختي يکديگر و دوام و ازدياد عشق و محبت نسبت به هم و نيز براي دارا شدن فرزند صالح دعا کنند، بهتر است اين دعا را بخوانند : ا) «أعوذ بالله من الشيطان الرجيم. بسم الله الرحمن الرحيم. اللّهمّ جنّبني الشيطان و جنّب الشيطان ما رزقتني». (1) ب) «اللّهمّ ارزقني إلفها و ودّها و رضاها، و ارْضني بها، و اجْمع بيننا بأحسنِ اجتماعٍ، و اُنسٍ و ائتلافٍ، فانّک تُحِبُّ الحلال و تکره الحرام». (2) ج) مرد دستش را روي پيشاني همسرش بگذارد و بگويد: «اللّهمّ على کتابک تزوّجتها، و في أمانتِک أخذتها، و بکلماتک إسْتحللتُ فَرْجها، فإنْ قضيتَ في رحمها شيئاً فاجعله مسلماً سويّاً، و لا تجعلهُ شِرک الشيطان». (3) د) «بسم الله الرحمن الرحيم. الّذي لا إله إلاّ هو. بديعُ السموات والأرض، اللهمّ إن قضيتَ منّي في هذه الليلة خليفةً فلا تجعل للشيطان فيه شِرکاً و لا نصيباً، ولا حظاً و اجْعله مؤمناً مخلصاً، مصفّاً من الشيطان و رجزه جلّ ثناؤک». (4) 4- قبل از شروع بسم الله بگويند. 5- توجه به نوع تغذيه پيش از نزديکي و انعقاد نطفه و پس از آن در دوران بارداري و شيرخوارگي از جهات مختلف در سلامت جسمي، فکري وروحي فرزند مؤثر است . 6 - مرد در هنگام جماع عجله نکند ،بلکه با زن بازي کند . با مقدماتي او را کاملاً براي اين کار آماده نمايد تا نيازهاي هر دو با هم برطرف شود و هر دو با هم لذت ببرند. اين کار در آرامش روحي همسر و در نتيجه در نطفه مؤثر است. 7- روحيات و خلق و خوي زن و مرد پيش از آميزش و هنگام آن و روحيات مادر پس از انعقاد نطفه در سلامت فرزند تأثير فراواني دارد. 8- نزديکي در جاي آرام و خلوت و در شب انجام گيرد. 9- پس از نزديکي فورا غسل کنند و با حالت جنابت نخوابند. 10- جماع در شبهاي دوشنبه، سه شنبه، پنج شنبه يا جمعه باشد. از نزديکي کردن در شب هاي چهارشنبه و شب اول(غير از شب اول ماه رمضان که مستحب است)، وسط و آخر ماه قمري و نيز شب هاي ماه گرفتگي و طوفان هاي شديد پرهيز کنند. 11- بدون رو انداز نزديکي نکنند. 12- طوري بخوابند که کف پا يا سر آن ها به طرف قبله نباشد. 13- هنگام همبستر شدن به عورت يکديگر نگاه نکنند و با يکديگر صحبت نکنند. 14- با شکم پر و مثانه پر نزديکي نکنند. جهت آگاهي بيش تر به منابع زير رجوع شود : 1- ازدواج مکتب انسان سازي، شهيد دکتر پاکنژاد، ج 3 2- آيين همسرداري ،ابراهيم اميني 3- بهشت خانواده، دکتر مصطفوي 4- بهداشت ازدواج از نظر اسلام، دکتر صفدر صانعي 5-ازدواج و مسائل جنسي، گروهي از نويسندگان 6- مشاوره جنسي و زناشويي، علي اسلامي نسب 7- جلد دوم نقش دين در خانواده ، تأليف صادق احسان بخش 8- ريحانه بهشتي ، سيما مخبر. 9-کودک در مکتب اهل بيت ، نوشته مرحوم محمد تقي فلسفي . 10- اسلام و تربيت کودکان ، دکتر احمد بهشتي . 11- حقوق فرزندان در مکتب اهل بيت ، محمد جواد طبسي . پينوشتها: 1. محمد بن الحسن الحر العاملي، وسائل الشيعه، مؤسسه آل البيت، قم، 1409 ه.ق . ، ج 14، ص 31. 2.شهيد ثاني ، اللمعة المشقية، ج 5، ص 92. 3. همان. 4. وسايل الشيعه، ج 14، ص 31. موفق و پيروز باشيد.
نظر خودتان را ارسال کنید