چرا خدا بعضی از انسان ها را بدبخت آفریده؟

باعرض سلام و تشکر از سوال خوب شما جواب اين سوال در تعريف بدبختي و بيچارگي است. واقعا بدبختي چيست؟ کسي که معاد را باور کرده و زندگي خود را منحصر به اين دنيا نکرده و حيات اصلي را در عالمي ديگر مي داند، چه چيزي را بدبختي مي داند؟ وَ ما هذِهِ الْحَياةُ الدُّنْيا إِلاَّ لَهْوٌ وَ لَعِبٌ وَ إِنَّ الدَّارَ الْآخِرَةَ لَهِيَ الْحَيَوانُ لَوْ کانُوا يَعْلَمُونَ؛(عنکبوت/??) زندگانى اين دنيا چيزى جز لهو و لعب نيست. اگر بدانند، سراى آخرت سراى زندگانى است. کسي که دنيا را مزرعه آخرت مي داند، به نيکي دريافته که اين دنيا، محل آسايش و استراحت نيست. بلکه ميداني براي عمل و تلاش است. فرض کنيد که مسابقه اي برگزار شده، و شرکت کنندگان بايد مسيري بيست کيلومتري را بدوند، يک نفر با رنج و زحمت زياد با سرعت به سمت انتهاي مسير مي شتابد. در راه مي بيند که يک عده نشسته اند و مشغول خوردن غذا هستند، عده ديگري نشسته اند و با يکديگر گفتگو مي کنند و ... آيا اين دونده، هرگز خود را بدبخت و بيچاره مي خواند؟ يا مسرور است که متوجه بهترين عمل شده و مشغول انجام آن است؟ با اين نگاه آنچه در ابتدا اسم بدبختي به آن داده ايم، بستري براي رشد و تعالي مي شود، تا آنجا که بدترين محيط ها، عالي ترين ثمرات را به بار مي نشاند: وَ ضَرَبَ اللَّهُ مَثَلاً لِلَّذينَ آمَنُوا امْرَأَتَ فِرْعَوْنَ إِذْ قالَتْ رَبِّ ابْنِ لي‏ عِنْدَکَ بَيْتاً فِي الْجَنَّةِ وَ نَجِّني‏ مِنْ فِرْعَوْنَ وَ عَمَلِهِ وَ نَجِّني‏ مِنَ الْقَوْمِ الظَّالِمينَ؛ (تحريم/??) و نيز خداى تعالى براى کسانى که ايمان آوردند مثلى مى‌‏زند و آن داستان همسر فرعون است که گفت: پروردگارا نزد خودت برايم خانه‌‏اى در بهشت بنا کن و مرا از فرعون و عمل او نجات بده و از مردم ستمکار برهان. و خداي تعالي نيز بندگان را متفاوت آفريده و هر کدام از آنها را به شکلي مورد آزمايش و امتحان قرار مي دهد: در حديثي قدسي از قول خداي تعالي آمده است: بعضى را کور و بعضى را بينا، بعضى را کوتاه قد و برخى را بلند قد، بعضى را زيبا و بعضى را زشت، بعضى را عالم و برخى را جاهل، بعضى را فقير و بعضى را غنى کردم، بعضى را مطيع و برخى را عاصى، برخى را بيمار و عده‏اى را سالم، بعضى را زمين ‏گير و برخى بدون عيب هستند. همه اين کارها لازمه خلقت بود. براى اين که آن شخص سالم و بى ‏عيب به آن شخص معيوب نگاه کند و به خاطر سلامتى‌‏اش به من شکر و حمد بگويد. و يا آن که عيب‏دار است به شخص سالم نگاه کند به من متوسل شود تا به او هم سلامتى بدهم. و همچنين به بلاى من صبر کند تا به او پاداش خوب بدهم. يا اين که شخص غنى به فقير نگاه کند به خاطر ثروتى که به وى داده‏ام به من حمد نمايد، و يا شخص فقير با ديدن شخص غنى از من ثروت بخواهد و يا اين که مؤمن به کافر نگاه کند به خاطر هدايتى که داده‌‏ام به من حمد و سپاس گويد... (الجواهر السنية-کليات حديث قدسى ص ??.) موفق و پيروز باشيد.