سلام وقت شما بخير اين سوال کلي است. اگر درباره گريه هاي حضرت زهرا (س) بعد از رحلت پيامبر(ص) مي باشد. بايد گفت در آن زمان مردم به گريه هاي حضرت اعتراض داشتند و مي گفتند آسايش را از ما سلب کرده است. ولي در يک جا که آه و ناله حضرت اثر گذاشته است نقل کرده اند : در شرايطي که ابوبکر و عمر به همراه مهاجرين و انصار، مجلس مهمي در مسجد پيامبر (ص) تشکيل داده بودند و مشغول قدرت نمايي در مقابل خانه ي فاطمه (س) بودند که در فاصله ي چند قدمي بود، ناگهان درِ خانه ي فاطمه (س) باز شد و بانوي با عظمت اسلام در حالي که عدهاي از زنان گرداگرد آن حضرت بودند وارد مسجد شده به سوي جمعيت پيش آمدند. منظره جداً عجيب بود و مردم همه اختيار از کف داده بودند و فقط اين را فهميدند که راه باز کنند تا ببينند چه پيش مي آيد. دختر پيامبر (ص) سر مبارک را با پوشش کامل پوشانيده بود و لباس سراسري روي لباس ها پوشيده بود. از شدت غم و ناراحتيِ جسمي، قامت حضرت راست نبود و لباس حضرت به زمين کشيده ميشد و گاهي لباس زير پاي حضرت مي رفت. راه رفتن فاطمه (س) همه را به ياد پيامبر (ص) مي انداخت که شباهتي تمام به حرکت آن حضرت داشت. اولين اقدامي که شايد تا آن روز سابقه نداشت آن بود که فوراً بين زنان و مردان پردهاي زده شد و حضرت با زنان همراه در آنسوي پرده قرار گرفتند و روي زمين نشستند. مردم از ديدن اين مناظر به شدت منقلب شدند و منتظر جرقه اي بودند که اين انقلاب دروني را ظهور دهد. ناگهان صداي فاطمه(س) را شنيدند که آهي جانسوز کشيد که با همان آه همه ي مردم به گريه درآمدند و مجلس برخود لرزيد و همه منقلب شدند. شدت گريه به قدري بود که حضرت مدتي طولاني صبر کرد تا مردم ساکت شدند و هيجانشان آرام گرفت. حضرت خواست سخنان خود را آغاز کند که با شنيدن چند کلمه بار ديگر مردم به گريه درآمدند و حضرت آنقدر صبر کرد تا مردم کاملًا آرام شدند و حضرت سخنان خود را آغاز کرد.. (دانستني هاي فاطمي، ص 195)
نظر خودتان را ارسال کنید