موادي که حکم به حرمت رقص شده ، دليلش فتواي مراجع است که با استفاده از منابع ديني فتوا به حرمت آن داده اند .
در باره فلسفه حرمت رقص ممکن است مسايلي بسياري مطرح باشد، ولي يکى از مسلّمات اسلامى اين است که احکام شرعى تابع و برگرفته از مصالح و مفاسد واقعى است، يعنى هر امر شرعى به علت مصلحت ضرورى است . هر نهى شرعى ناشى از مفسدهاى است که بايد ترک شود. خدا براى اين که بشر را به يک سلسله مصالح واقعى که سعادت او در آن است برساند، امورى را واجب يا مستحب کرده است .
براى اين که بشر از مفاسد دور بماند، او را از پارهاى کارها منع نموده است. آنچه که براي ما مهم است، تعبد و عمل کردن به وظايف شرعي است ، نه اين که دنبال علت و فلسفه احکام باشيم. ما انسان ها با عقل خودمان نمي توانيم مصالح و مفاسدي را که مورد نظر خداوند بوده است ، درک کنيم؛ فقط آن مقدار که خداوند در قرآن و معصومان در روايات براي ما بيان کرده اند، مي توانيم بيان کنيم. کساني که با اين گونه امور هنجار شکن سر و کار دارند، معمولا عمر کوتاه تري دارند.
در اثر هيجانات روحي و رواني و وارد شدن فشار بر قلب ، گرفتار سکته هاي قلبي مي گردند.(1) اين گونه کارها از نظر زيانهاي فردي و اجتماعي، باعث گناهان فراوان ميشود.
رقص و مانندآن سهم بزرگي در به وجود آوردن ناپسندي ها و پليديها دارد. اجتماع را به فساد و انحراف ميکشاند. مخصوصاً در محافل مختلط ، مهيّج شهوت و هوس است. باعث شهوتراني و عشق بازي و اعتياد به آن ميشود . جامعه را دچار گناه و لغزشهاي فراوان ميکند. انسان را به لهو و لعب و عيّاشي و بي بند و باري سوق ميدهد . باعث تزلزل اعتقادات مذهبي و لاقيدي ميشود. جاي ترديد نيست که سعادت، ياد خدا است که مايه حيات و اطمينان قلب ميشود. کارهاي غفلت آور در اسلام ناروا قلمداد شده ،رقص و مجالس لهو و لعب نقش مؤثري در غفلت از خدا دارد. اسلام چيزي را بدون جهت حرام نميکند.
رقص چون از جهات مختلف زيان بخشاست، در اسلام تحريم شده است. پيامبر (ص) فرمود: خدا مرا به رسالت بر انگيخته است تا براي مردم جهان رحمت باشم . آنان را به سوي سعادت راهنمايي کنم. خدا فرمان داده که کارهاي جاهليّت را براندازم. (2) اگر انسان خود را در وادي رقص و پايکوبي بيندازد، کمکم از خوبان و خوبيها فاصله ميگيرد.
پي نوشت ها :
1. رضا پاک نژاد ، اولين دانشگاه و آخرين پيامبر ،
2. محمد حسين نوري، مستدرکالوسائل، .
نظر خودتان را ارسال کنید