باسلام خدمت شما پرسشگر محترم در فرازهايي از دعاهاي مختلف، ميتوان عبارتهايي مشاهده کرد، که در آنها از خداوند آبرو در دنيا و آخرت خواسته ميشود؛ مانند: 1. در فرازي از دعايي که بين اذان و اقامه در هر نماز وارد شده؛ آمده است: «اللَّهُمَّ إِنّي أَتَوَجَّهُ إِلَيْکَ بِنَبِيِّکَ نَبِيِّ الرَّحْمَةِ مُحَمَّدٍ وَ أُقَدِّمُهُمْ بَيْنَ يَدَيْ حَوائِجي کُلِّهَا فَصَلِّ عَلَيْهِمْ وَ اجْعَلْني بِهِمْ وَجِيهاً فِي الدُّنْيا وَ الْآخِرَةِ وَ مِنَ الْمُقَرَّبِينَ»؛[1] خدايا! به وسيله محمد و آل محمد به تو روي ميآورم و پيشاپيش نيازهايم آنان را شفيع قرار ميدهم پس بر آنان درود بفرست و مرا به سبب ايشان در دنيا و آخرت آبرومند و از مقرّبان درگاهت قرار ده. اين دعا – با اندکي اختلاف در عبارت - در قبل از شروع نماز،[2] پيش از نماز ظهر،[3] بعد از نماز،[4] در نماز وتر[5] و ... نقل شده است. 2. «اللَّهُمَّ صُنْ وَجْهِي بِالْيَسَارِ وَ لَا تَبْذُلْ جَاهِي بِالْإِقْتَارِ فَأَسْتَرْزِقَ طَالِبِي رِزْقِکَ وَ أَسْتَعْطِفَ شِرَارَ خَلْقِکَ وَ أُبْتَلَى بِحَمْدِ مَنْ أَعْطَانِي وَ أُفْتَتَنَ بِذَمِّ مَنْ مَنَعَنِي وَ أَنْتَ مِنْ وَرَاءِ ذَلِکَ کُلِّهِ وَلِيُّ الْإِعْطَاءِ وَ الْمَنْعِ- إِنَّکَ عَلى کُلِّ شَيْءٍ قَدِير»؛[6] خدايا! با گشاده حالى، آبرويم را حفظ فرما و با تنگدستى، احترامم را مَبَر تا ناچار شوم از کسانى که خود جوينده روزىِ تو هستند، طلب روزى کنم و از بندگان بدت درخواست نمايم و به ستايشگرى از آنکسي که به من بخشش ميکند و بدگويى از کسي که مرا چيزى نميبخشد، گرفتار آيم؛ در حالى که در پس همه اينها، تويى که بخشيدن يا نبخشيدن را در اختيار دارى. همانا تو بر هر چيز توانايى!». [1]. منسوب به امام على بن موسى الرضا(ع)، فقه الرضا، ص 97، مشهد، مؤسسة آل البيت(ع)، چاپ اول، 1406ق. [2]. کلينى، محمد بن يعقوب، الکافي، ج 4، ص 470، قم، دار الحديث، چاپ اول، 1429ق. [3]. شيخ طوسي، محمد بن حسن، مصباح المتهجد و سلاح المتعبّد، ج 1، ص 30، تهران، المکتبة الإسلامية، بيتا. [4]. ابن حيون مغربى، نعمان بن محمد، دعائم الإسلام، ج 1، ص 171، قم، مؤسسة آل البيت(ع)، چاپ دوم، 1385ق. [5]. همان، ص 406. [6]. سيد رضي، محمد بن حسين، نهج البلاغة، محقق: صبحي صالح، خطبه 225، ص 347 – 348، قم، هجرت، چاپ اول، 1414ق. موفق و پيروز باشيد.
نظر خودتان را ارسال کنید