باسلام خدمت شما پرسشگر محترم
در روايات گوناگونى، از معصومان، که به حد تواتر نيز رسيده اند، آمده است:
وقتى شر و فساد دامنگير عالم بشود; نشانه هاى ظهور آشکار مى شود و ظلم و ستم همه جا را فرامى گيرد. امام زمان(عج)، بزرگ پرچمدار عدالت اجتماعى، قيام مى کند و زمين را پر از عدل و داد مى سازد.
در عبارت، (يملأ الأرض قسطاً و عدلاً بعد ما ملئت ظلماً و جوراً)[1]تصريح شده است. اما به راستى حضرت ولى عصر(عج) چگونه عدالت را حاکم مى سازد؟ چگونه قدرت هاى قاهر و ستمگر را مغلوب خواهد کرد; چگونه تبهکاران را از بين خواهد برد؟[2]
در آيات و روايات فراوانى آمده است که، امام زمان (عج) حکومت را از دست کفار و مشرکان مى گيرد و آن را به دست صالحان مى سپارد. اما در عصرى که قدرتهاى جهنمى مخرب ترين سلاح هاى شيميايى و هسته اى را توليد و استفاده مى کنند، چگونه مى توان تصور مبارزه با آنان را در سر گذراند؟
آنچه روشن است، آين که امام زمان (عج) بى شک از راه مصالحه وارد نمى شود و ذره اى در برابر ستمکاران کوتاه نمى آيد. امام صادق ـ عليه السلام ـ مى فرمايند:
قائم و اصحابش آن قدر نبرد مى کنند، که ديگر مشرکى نماند.[3]
نسبت به کيفيت اين جنگ و ابزار آن، در روايات بسيارى تعبير (بالسيف)[4]; يعنى (با شمشير)، آمده است. اکنون سخن اين جا است که چگونه با شمشير مى توان بر هزاران پوند بمب هاى هسته اى، که حتى تعدادى اندک از آن هم براى ويران ساختن کره ى زمين کافى است، مقابله کرد؟ در اين باره چندين پاسخ وجود دارد، که به بيان پاره اى از آنها مى پردازيم:
الف) برخى در پاسخ مى گويند: (همان طور که در روايات هم آمده است، امام زمان(عج) با همان شمشير، قيام خواهد کرد; ولى اين قيام زمانى خواهد بود که منابع انرژى، همچون: نفت، گاز و... و ذخاير آن پايان يافته باشد و استفاده از ابزارها و اختراعاتى که متکى به اين انرژى ها هستند، ناممکن شود. در اين حال، بشر به همان وضع نخستين بازمى گردد، و آنگاه تسلط بر قدرت هاى جهانخوار با شمشير، چندان دور از ذهن نخواهد بود.[5]
ب) در برابر نظر فوق، ديگران در پاسخ معتقدند که، خروج امام زمان(عج) با شمشير، کنايه از نبرد است و اين روايات در مقام بيان نوع سلاح نيست; بلکه از آن جهت که در زمان صدور اين روايات، سلاحى جز شمشير براى مخاطبان قابل تصور نبوده است، از اين تعبير استفاده کرده اند. معناى مدنظر از اين تعبير، شايد چنين بوده است که جنگ و خونريزى از برنامه هاى لاينفک انقلاب حضرت مهدى(عج) است. اما، حال اين که، چگونه حضرت بر قدرت هاى بزرگ ستمگر، چيره خواهد شد، پاسخ هاى ديگرى داده اند، که آنها را بررسى مى کنيم.
1. برخى مى گويند: در عصر ظهور، ستمگرانِ زمانه با سلاح هايى که خود ساخته اند، به جنگ با يکديگر مى پردازند و خداوند آنان را به خود مشغول مى کند; بنابراين، وقتى قدرت آنان به دست خودشان از بين رفت و ضعيف شدند، آنگاه امام زمان(عج) ظهور مى کنند و بساط آنان را بر مى چينند. چنان که در روايتى از امير المؤمنين ـ عليه السلام ـ آمده است:
لايخرج المهدى حتى يقتل ثلث و يموت ثلث و يبقى ثلث.[6]
اگر فعل (يقتل) رامجهول بخوانيم; يعنى، حضرت مهدى(عج) قيام نمى کند; مگر در زمانى که يک سوم از جمعيت دنيا کشته شده باشد و يک سوم بر اثر بيمارى و مرگ طبيعى از بين رفته باشد و تنها يک سوم باقى مانده باشد; بديهى است که در اين حال، چيره شدن بر اين جمعيت آسان خواهد شد. اين دسته، روايت مزبور را مؤيد گفتار خود مى دانند.[7]
2. امّا نسبت به پاسخ هايى که بيان کرديم، بهترين پاسخ همين است که، سيره خداوند در اتمام حجت خود بر بندگانش چنان بوده است که، هميشه رسولان خود را متناسب با وضع خاص همان عصر مى فرستاده است; مثلاً، در عصر سحر و جادو، موسى را مى فرستد; در عصر طب، عيسى را; در عصر سخنورى، محمد مصطفى(صلى الله عليه وآله) را و... .
خداوند در قرآن مى فرمايد: (و ما ارسلنا من رسول الا بلسان قومه ليبين لهم);[8] يعنى هيچ رسولى را نفرستاديم; مگر به زبان همان قوم خويش تا (آنچه را که گفته ايم) برايشان بيان کند.
در عصر ظهور نيز، دنياى علم و فناورى ديدگان را خيره مى سازد و عقل را درحيرت فرو مى برد. در چنين وضعى بهترين وسيله اتمام حجت و مبارزه، همان راه علم است. در اين هنگام اگر شخصى پديدار شود، که بزرگ ترين دروازه هاى دانش را بگشايد و پايه هاى دانش هاى پيشين را متزلزل سازد; بى شک همگان در برابر او خاضع مى شوند و حتى اگر بخواهند با سلاح آتشين با او به نبرد برخيزند; سلاح هايشان در برابر اعجاز علمى و سلاح هاى ساخته شده ى او، پشيزى نخواهد بود.
امام زين العابدين ـ عليه السلام ـ در يک بيان رمزگونه مى فرمايند:
دانش بيست و هفت حرف است و همه ى آنچه را که فرستادگان پيشين آورده اند، دو حرف بيش تر نبوده است; بنابراين، مردم تا به امروز، چيزى بيش از اين دو حرف را نمى دانند; امّا وقتى قائم آل محمد(عج) قيام فرمايد، بيست و پنج حرف ديگر را او هويدا خواهد ساخت و آن را در ميان مردم گسترش مى دهد و دو حرف پيشين را هم ضميمه مى سازد تا دروازه هاى دانش کاملاً گشوده شود و همه ى بيست و هفت حرف آشکار شود.[9]
پي نوشتها :
[1]. طبرسى، الاحتجاج، ج 1، ص 68 و ج 2، ص 290; ديلمى، ارشاد القلوب، ج 2، ص 314; شيخ مفيد، اعلام الورى، ص 398; شيخ صدوق، الامالى، ص 26; طبرى، دلائل الامامه، ص 235 و 255; مطهر حلى، العدد القويه، ص 89 و 91; صدوق، علل الشرايع، ج 1، ص 161; شيخ طوسى، الغيبه، ص 80 و اربلى، کشف الغمه، ج 2، ص 438.
[2]. انبياء/ 105; صف/ 9; نور: 54; قصص/ 4 .
[3]. اثبات الهداه، ج 7، ص 345.
[4]. کلينى، الکافى، ج 1، ص 407 و ج 5، ص 279.
[5]. حسين حيدرى کاشانى، حکومت عدل گستر در دست مهدى منتظر، ص 240 ـ 270.
[6]. حسين حيدرى کاشانى، همان، ص 240.
[7]. ابراهيم امينى، دادگستر جهان يا مهدى موعود.
[8]. ابراهيم/ 4.
[9]. علامه مجلسى، بحارالانوار، ج 52، ص 336.
موفق و پيروز باشيد.
نظر خودتان را ارسال کنید