باعرض سلام و تشکر از سوال خوب شما
خداوند در قرآن در دو مورد يادآور مي شود که گناه شرک قابل بخشش نيست: إنّ الله لا يغفر أن يشرک به و يغفر ما دون ذلک لمن يشاء؛ خداوند شرک را نمي بخشد و پايين تر از آن را براي هر کس که بخواهد مي آمرزد .
اين حکم در جايي است که کافر و يا مشرک بر کفر و شرک خود باقي بماند و توبه نکند. در اين صورت مشرک هيچ گونه شايستگي براي نزول رحمت حق ندارد، ولي بخشيده شدن در سايه توبه، براي کافر نيز فراهم است. آيات توبه با عموميت محکمي، شرک را نيز در بر مي گيرد، آن جا که مي فرمايد: و هو الذي يقبل التوبة عن عباده و يعفو عن السيئات؛ او است که توبه را از بندگانش مي پذيرد و بدي ها را مي بخشد .
اين آيه شامل کافر و مشرکي نيز مي شود که توبه کرده باشد.
معرفي کتاب:1-توبه بهترين بازگشت،انصاريان 2-گناهان کبيره،شهيددستغيب.
موفق و پيروز باشيد.
نظر خودتان را ارسال کنید