باسلام خدمت شما پرسشگر محترم
براي درک بهتر ايه لازم است به شان نزول ايه اشاره شود:
در مورد سبب نزول اين آيه آمده است که جمعي از افراد سست ايمان بعد از حادثه اُحد بر دوستان و بستگان خود که شهيد شده بودند، تأسف ميخوردند که چرا آنان مردند و نابودن شدند؛ خصوصاً هنگامي که به نعمتي ميرسيدند و جاي آنان را خالي ميديدند، بيشتر ناراحت ميشدند. با خود ميگفتند:ما در ناز و نعمت قرار داريم، امّا برادران و فرزندان و دوستان ما در قبر خوابيدهاند و دستشان از همه جا کوتاه شده است. آيه مذکور و دو آيه بعدي؛ يعني آيات 169 تا 171 آل عمران براي خط بطلان کشيدن به اين گونه انديشههاي نادرست نازل شده و مقام شامخ و بلند شهيدان را يادآوري نموده است.
منظور از حيات و زندگي در اين جا زندگي برزخي است که ارواح در عالم پس از مرگ دارند، نه زندگي جسماني و مادي.
اگر چه زندگي برزخي اختصاصي به شهيدان ندارد و شامل بسياري از مردم ديگر نيز ميشود، ليکن از اين که حيات شهيدان در عالم برزخ يک حيات فوق العاده و عالي و آميخته با انواع نعمتهاي معنوي است، در اين چند ايه از آنان ياد شده، خصوصاً سبب نزول آيه با توجه به آن چه بيان گرديد، در مورد شهيدان بود، بدين جهت از حيات آنان ياد شده است.(1)
پي نوشتها:
1. تفسير نمونه، ج 3، ص 169 تا 173.
موفق و پيروز باشيد.
نظر خودتان را ارسال کنید