سلام وقت شما بخير
اينکه در قرآن کريم ميفرمايد:
«… لا تَقْرَبُوا الفَوَاحِشَ…»1«به فواحش و زشتي ها نزديک نشويد…».
«وَلاَ تَقْرَبُواْلزّنَي…»2«به زنا نزديک نشويد…»
توصيه به رعايت حدود الهي و رعايت حريم بين دختر و پسر و يا زن و مرد نامحرم دارد، به دليل همان آسايش خاطري است که پس از رعايت حدود الهي بر زندگي دنيايي زن و مرد حاکم مي شود و علاوه بر دنيا، در عالم برزخ و قيامت نيز راحتي و فلاح و رستگاري بنده را به دنبال خواهد داشت.
خيلي متأسفيم که شما با توجه به اينکه فردي مذهبي بوديد ساده ترين اصول و قواعد مذهبي که رعايت حريم با نامحرم است را نداشته و پرهيز از خلوت با نامحرم که توصيه اکيد قرآن و معصومين(عليهم السلام) است را لحاظ نکرديد و به خود آسيب زده ايد، البته در درگاه خداوند بنبست وجود ندارد، هر چقدر گناه شما بزرگ باشد در رحمت و توبه و غفران الهي باز است.
ما در عبارات زيباي ادعيه و مناجات با خداوند بيان ميداريم که «الهي أنا أنا و أنت أنت» اين عبارت ساده، آرامبخش و جبران کننده است. يعني خدايا من بنده ام و بنده، جاهل است. يعني حکم الهي را نميداند و گناه ميکند و يا غافل است و حکم الهي را ميداند ولي لحظه ارتکاب جرم متوجّه نيست که اين همان گناه است و بايد پرهيز کند و يا عاصي است و طغيان ميکند و در مقابل پروردگار خويش ميايستد و ميگويد: «أنا أنا» يعني بنده کوچک است ولي «انت انت» يعني تو پروردگاري و غفوري و رحيم.
گناه در سه زمينه انسان را گرفتار ميکند:
– از جهل، بنده نميداند اين کاري که انجام ميدهد گناه است و به محض اطلاع، ديگر مرتکب آن نميشود و گذشته را هم اگر نياز به جبران داشته باشد، جبران ميکند.
– از غفلت، ميداند گناه است لکن هنگام تصميمگيري، غفلت کرده و اختيار خويش را به دست نفس اماره و هوي و هوس ميسپرد و مرتکب آن ميشود؛ اين شخص با توجه بيشتر و مراقبت بر اين که هنگام تصميم گيري به دانستههايش مراجعه نمايد اهل نجات است و ميتواند گذشته را جبران بنمايد.
– از عصيان، بنده ميداند کاري که ميکند گناه است ولي تصميم مي گيرد با اراده خويش در مقابل پروردگار بايستد. اين شخص گناهکار هم به محض تصميم و اراده نيکو ميتواند برگردد و با جبران گذشته مطيع حق شود.
در هر سه صورت درست است که درجه گناه متفاوت است و شرايط توبه نيز سخت تر مي شود، ولي زماني که گناهکار در مقابل پروردگار خويش قرار ميگيرد و ميگويد خدايا تويي بخشنده و به ناداني و غفلت و نافرماني خود اعتراف مي کند و پشيمان مي شود از رحمت بي پايان خداوند بهره مند مي شود به شرطي که تصميم بر مراقبت ترک جدي گناهي که مرتکب شده و گناهان ديگر را داشته باشد.
در مورد مسئله شما هم توبه به اين صورت است که ديگر با هيچ نامحرمي مجرد يا متأهل خلوت نکنيد و حتي به نامحرم فکر نکنيد که پرداختن ذهني به نامحرم از گام هاي شيطاني است و انسان را از مسير سالم زندگي باز ميدارد.
توبه سبب ميشود شما دوباره همان بنده مطيع و اهل رعايت گذشته شويد. اين نعمت الهي را که موقعيت توبه کردن بنده و توبهپذيري خداوند است قدردان باشيد. پس از توبه در نزد خداوند براي گذران زندگي دنيايي هم برنامه زندگي دقيق و پويايي داشته باشيد و با عبادت، علم آموزي، هنر و ورزش و معاشرت با افراد شايسته و مؤمنين و شرکت در فضاهاي عبادي و ارتباط با معصومين(عليهم السلام) از ادامه زندگي خويش لذت ببريد.
از امام باقر(عليه السلام) روايت شده است:
«من اصغي الي ناطق فقد عبده، فان کان الناطق يودي عن الله عزوجل فقد عبدالله و ان کان يودي عن الشيطان فقد عبد الشيطان؛ هر کس به سخن گوينده اي گوش فرا دهد، او را بندگي کرده است. پس اگر ناطق از خدا بگويد، شنونده خداوند را بنده شده و اگر از شيطان و سخنان شيطاني بر زبانش جاري کند، شنونده، قطعاً بندگي شيطان را کرده است»3
**توصيه اکيد به شما دارم که با نيکان و مؤمنان بسيار همنشيني کنيد، کساني که رعايت حدود الهي برايشان چون نوشيدن عسل گوارا است و فقط شنونده کلام اولياي الهي هستند، باشد تا در غفران الهي آسوده خاطر باشيد.**
پي نوشت ها
1.انعام، آيه 151.
2.اسراء، آيه 32.
3. محمدبن حسن حرعاملي، وسائل الشيعه، ج 12، ص 226.
کتاب پرسش و پاسخ دختران و نيازهاي پيشرو .
نظر خودتان را ارسال کنید