از چه زمانی زن باید از مرد تمکین کند؟

بسم الله الرّحمن الرّحيم
سلام عليکم
چون سوالهاکدبندي مي شود لطفا درهرمورديک سوال مطرح فرماييد.

روابط زناشويى و تنظيم خانواده
138- مسأله: زن و شوهر مى ‏توانند به تمام بدن يکديگر نگاه کنند چه با قصد شهوت چه بدون قصد آن .

امام: تحرير الوسيله، کتاب نکاح، مسأله 15 و عروة الوثقى، نکاح، مسأله 29.

139- سؤال: آيا زن مى تواند از نگاه شوهر به بدن او ممانعت به عمل آورد؟

جواب: زن بايد براى کليه استمتاعات شوهر مطيع او باشد مگر عذر شرعى داشته باشد.

امام - بهجت - تبريزى - فاضل - مکارم: استفتاء

140- مسأله: بر زنان واجب نيست بدن و عورتين خود را از شوهر بپوشانند همانگونه که بر مردان واجب نيست خود را از همسرشان بپوشانند.

امام - فاضل - مکارم: با استفاده از عروةالوثقى، ستر و ساتر، ص 549.

141- سؤال: آيا شوهر مى‏تواند به زن امر کند فلان لباس را در منزل بپوشد؟

جواب: اگر اين درخواست در راستاى استمتاعات باشد ويا ترک آن موجب نفرت شوهر شود، مى‏تواند امر کند و بر زن نيز واجب است اطاعت کند.

امام - بهجت - تبريزى - فاضل - مکارم: استفتاء

142- مسأله: هر گونه تماس بدنى بين زن و شوهر با هر عضوى باشد، جايز است حتى اگر براى تلذذ باشد.

امام - فاضل - مکارم: عروة الوثقى، نکاح، مسأله 19 و 29.

143 - مسأله زن و شوهر مى‏توانند هر گونه استمتاعى را از يکديگر داشته باشند.

امام - بهجت - تبريزى - فاضل - مکارم: استفتاء

زن و شوهر به دو صورت حنب مى‏شوند:

الف - جماع

ب - خروج منى

144- سؤال: آيا تعريف کردن صحنه‏هاى محرک براى شوهر يا براى زن جايز است؟ اگر چه قصد تحريک باشد؟

جواب:

تبريزى: اگر مشتمل بر امر حرامى نباشد مانعى ندارد. استفتاء

فاضل در صورتى که تعريف کننده خود زن يا شوهر باشد به قصد تحريک اشکال ندارد. استفتاء

145- مسأله: اگر زن و شوهر با يکديگر جماع کنند و به اندازه ختنه گاه يا بيشتر داخل شود، در قبل باشد يا در دبر، بالغ باشد يا نابالغ، اگر چه منى بيرون نيايد، هر دو جنب مى‏شوند.

امام: توضيح المسائل، مسأله 349.

بهجت: توضيح المسائل، مسأله 352.

تبريزى: توضيح المسائل، مسأله 355

فاضل: توضيح المسائل، مسأله 350.

مکارم: توضيح المسائل، مسأله 364.

146- مسأله: اگر شک کنند که به مقدار ختنه گاه داخل شد يا نه، غسل بر آنها واجب نيست.

امام: توضيح المسائل، مسأله 350، و عروة الوثقى، فصل فى غسل الجنابة، مسئله 9.

بهجت: توضيح المسائل، مسأله 353.

تبريزى: توضيح المسائل، مسأله 356.

فاضل: توضيح المسائل، مسأله 351.

مکارم: توضيح المسائل، مسأله 365.

147- مسأله: اگر از زن يا شوهر چه با اختيار و چه بدون اختيار، منى خارج شود، اگر چه دخول صورت نگرفته باشد، جنب مى‏شوند.

امام: توضيح المسائل مسأله 345 و تحريرالوسيله، فصل فى غسل الجنابة، مسأله 1 و عروةالوثقى، فصل فى غسل الجنابه، شرط دوم.

148- مسأله: اگر منى از جاى خود حرکت کند و بيرون نيايد، يا انسان شک کند که منى از او خارج شده يا نه، غسل بر او واجب نيست.

امام: توضيح المسائل، مسأله 352 و عروة الوثقى، فصل فى غسل الجنابة، شرط اول .

بهجت: توضيح المسائل، مسأله 355.

تبريزى: توضيح المسائل، مسأله 358.

فاضل: توضيح المسائل، مسأله 353.

مکارم: توضيح المسائل، مسأله 367

149- مسأله: اگر منى مرد از زن خارج گردد، موجب جنابت زن نمى‏شود، مگر آنکه زن بداند منى مرد با منى او آميخته شده است .

امام: تحرير الوسيله، فصل فى غسل الجنابه، مسأله 1 و عروةالوثقى، فصل فى غسل الجنابه، شرط اول.

150- سؤال: آيا زن بدون عمل آميزش هم جنب مى‏شود يا نه؟

و در صورت مثبت بودن جواب آيا غسل بر او واجب است ؟

جواب: ممکن است و اگر يقين پيدا کند بر خروج منى، غسل واجب مى‏شود و تا يقين پيدا نکند واجب نيست .

استفتائات، ج 1، ص 50، سؤال 89.

151- مسأله: برخى اوقات زن به علت ملاعبه با همسر، تقريباً حالت انزال به او دست مى‏دهد و بدنش سست مى‏شود، به طورى که فکر مى‏کند جنب شده است، آيا پس از اين حالت غسل جنابت واجب است يا نه ؟

جواب: اگر يقين به انزال منى حاصل شود و از مجرا به خارج برسد غسل واجب است.

امام: استفتائات ج 1، ص 53، سؤال 104.

152- سؤال: دفق وفتور بدن را در جنابت زن شرط نمى‏دانيد فقط شهوت را در خروج رطوبت منى شرط جنابت فرموده‏ايد، پس با رطوبتى که به نام مذى آنهم در موقع شهوت از مرد يا زن خارج مى‏شود، چه تفاوتى دارد ؟

جواب: ميزان شهوتى است که مقارن با آن، منى خارج مى‏شود و با ساير حالات فرق دارد.

امام: استفتائات، ج 1، ص 53، سؤال 103.

153- مسأله: اگر انسان در شب بداندکه صبح براى غسل کردن آب پيدا نمى‏کند، آيا با اين حال ميتواند با همسر خود نزديکى کند؟

جواب: مانعى ندارد.

امام: استفتائات، ج 1، ص 54،سؤال 106.

بهجت: با استفاده از توضيح المسائل، مسأله 357.

تبريزى: با استفاده از توضيح المسائل، مسأله 359.

فاضل: با استفاده از توضيح المسائل، مسأله 354.

مکارم: با استفاده از توضيح المسائل، مسأله 368.

154- مسأله: کسى که نمى‏تواند غسل و تيمم کند، بعد از داخل شدن وقت نماز نبايد با همسر خود نزديکى کند، مگر آنکه بترسد که به گناه بيفتد.

امام: تحريرالوسيله، فى غسل الجنابه، مسأله 3 و عروةالوثقى، فصل فى غسل الجنابه، مسأله 80.

155- مسأله: اگر کسى که نمى‏تواند غسل و تيمم کند بعد از داخل شدن وقت نماز با همسر خود آميزش کند بعيد نيست بگوييم بايد از خروج منى خوددارى کند، مگر آنکه برايش ضرر داشته باشد.

امام: با استفاده از تحريرالوسيله، فصل فى غسل الجنابه، مسأله 3.

156- مسأله: اگر کسى نمى‏تواند غسل کند اما مى‏تواند تيمم کند حتى بعد از داخل شدن وقت نماز نيز مى‏تواند با همسر خود آميزش کند.

امام تحريرالوسيله، فصل فى غسل الجنابه، مسأله 3 و عروةالوثقى، فصل فى غسل الجنابه، مسأله 8.

بهجت: توضيح المسائل، مسأله 357 .

تبريزى: توضيح المسائل، مسأله 359.

فاضل: توضيح المسائل، مسأله 354.

مکارم: توضيح المسائل، مسأله 368.

157- سؤال: آيا انسان مى‏تواند در يک شب چند بار با همسر خود مجامعت کند يا خير ؟

جواب: مانعى ندارد.

امام: استفتائات، ج 1، ص 74، سؤال 177.

بهجت - تبريزى - فاضل - مکارم: استفتاء.

158- مسأله: آيا در دوران آبستنى و باردارى، مقاربت و نزديکى جايز است يا خير؟

جواب: مقاربت در حال حمل مانع ندارد.

امام: استفتاء به نقل از کتاب رساله نوين، ج 3، ص 48.

توضيح: البته در صورتى مقاربت اشکال ندارد که اين کار براى زن و فرزند خطر نداشته باشد و پزشکان زن را از آن منع نکرده باشند، والّا مقاربت جايز نيست .

159- سؤال: آيا مرد مى‏تواند با زن خود طورى ملاعبه کند که تمام مقدمات نزديکى حاصل شود و منى هم از مرد خارج شود، ولى به حد دخول نرسد؟

جواب: مانعى ندارد.

امام: با استفاده از استفتائات، ج 1، ص 74، سؤال 177.

بهجت، تبريزى - فاضل - مکارم: استفتاء

مواردى که آميزش زن و شوهر جايز نيست عبارتند از:

الف - در زمانى که زن در دوران قاعدگى است .

ب - در زمان استحاضه کثيره يا متوسطه، قبل از غسل.

ج - زمان نفاس .

د - در حال روزه واجب .

ه - در حال بيمارى اى که آميزش براى آنها ضرر داشته باشد.

و - زمانى که نتوان غسل يا تيمم کرد. بعد از داخل شدن وقت نماز.

ز - در حال اعتکاف.

ح - در زمانى که زن کمتر از نه سال داشته باشد .

ط - در حال احرام.

ى - در صورت عدم بجا آوردن طواف و نماز نساء در حج.

160- سؤال: اگر مرد يا زن قسم بخورند که با همسرش نزديکى نکند، آيا اين قسم صحيح است؟

جواب: تبريزى: نمى‏تواند قسم بخورد مادامى که مرجحى بر ترک نباشد. استفتاء

توضيح: يعنى در صورتى که با حق هيچکدام از زن و شوهر منافات نداشته باشد و داراى مرجحى عقلايى باشد مى‏توانند قسم بخورند والا نمى‏توانند.

فاضل، صحيح نيست. استفتاء

الف - در زمانى که زن در دوران قاعدگى است

161- مسأله: آميزش در فرج در زمان حيض، هم براى مرد و هم براى زن حرام است. اگر چه به مقدار ختنه گاه باشد و منى هم بيرون نيايد. بلکه احتياط واجب آن است که به مقدار کمتر از ختنه گاه نيز آميزش صورت نگيرد.

امام: توضيح المسائل، مسأله 450.

امام - فاضل: عروةالوثقى، فى احکام الحائض، مسأله 5.

بهجت: توضيح المسائل، مسأله 426.

تبريزى: توضيح المسائل، مسأله 456.

فاضل :توضيح المسائل، مسأله 451.

مکارم: توضيح المسائل، مسأله 438.

162- مسأله :اگر در هنگام آميزش، زن حائض شود، مرد بايد بلافاصله از او کناره بگيرد و اگر جدايى نکرد بنابر احتياط واجب بايد کفاره بدهد.

امام - فاضل :عروة الوثقى، فى احکام الحائض، مسأله 5 و 15.

امام: تحريرالوسيله، فى احکام الحائض، قبل از مسأله 1 و مسأله 5 و توضيح المسائل، مسأله 459.

فاضل: توضيح المسائل، مسأله 459.

تبريزى - مکارم: (26)

163- مسأله: آميزش در روزهايى که حيض زن قطعى نيست ولى شرعاً بايد براى خود حيض قرار دهد، هم بر مرد و هم بر زن حرام است.

امام: فاضل - مکارم: عروةالوثقى، فى احکام الحائض، مسأله 5.

امام: توضيح المسائل، مسأله 451

بهجت: توضيح المسائل، مسأله 427.

تبريزى: توضيح المسائل، مسأله 457.

فاضل: توضيح المسائل، مسأله 452.

در نتيجه: به طور مثال زنى که بيشتر از ده روز خون مى‏بيند و بايد به دستورى که گفته شده است، روزهاى عادت خويشان خود را حيض قرار دهد، شوهرش نمى‏تواند در آن روزها با او نزديکى کند.

164- مسأله: اگر همسر انسان بگويد حائض هستم يا از حيض پاک شده‏ام، بايد سخن او را قبول کرد مگر خلاف آن ثابت شود.

امام - فاضل - مکارم: عروة الوثقى، فى احکام الحائض، مسائل 4 و 16.

امام: توضيح المسائل، مسأله 436.

بهجت: توضيح المسائل، مسأله 430.

تبريزى: توضيح المسائل، مسأله 469.

فاضل: توضيح المسائل، مسأله 463.

در نتيجه: اگر زن هر گاه که مايل باشد ادعا کند از حيض پاک شده است، ولى مرد بفهمد زن حائض است ؛ و يا عکس آن، اگر زن دائماً ادعا کند حائض است، ولى مرد بداند که زن دروغ مى‏گويد مثلاً بيش از ده روز ادعاى حائض بودن مى‏کند، حرف زن مسموع نيست .

165- مسأله: زن و شوهر مى‏توانند در زمان حيض زن به استثناء دخول، ساير استمتاعات را از يکديگر داشته باشند اگر چه منجر به انزال منى گردد.

امام - فاضل - مکارم: عروة الوثقى، فى احکام الحائض، شرط هفتم .

تبريزى: توضيح المسائل، مسأله 459.

مکارم: توضيح المسائل، مسأله 441.

166- مسأله: کاميابى و لذت بردن از ناف تا زانوى حائض، بر مرد مکروه است، مگر آنکه از روى لباس باشد.

امام - فاضل - مکارم: عروةالوثقى، فى احکام الحائض، شرط هفتم .

167- مسأله: در هر زمانى که زن محکوم به حيض باشد و يا موظف به تروک حائض باشد( يعنى چه ملزم به تروک حائض و اعمال مستحاضه باشد و چه ملزم به تروک حائض و اعمال طاهر باشد) آميزش بر مرد و زن حرام است .

امام - فاضل - مکارم: با استفاده از عروةالوثقى، فى احکام الحائض، مسأله 5.

تبريزى: با استفاده از توضيح المسائل، مسأله 456.

در نتيجه: خانمهاى محترم بايد ابتدا با مراجعه به رساله عمليه مرجع خود وضعيت خودشان را تعيين کنند، سپس با توجه به اين مسئله و مسائل گذشته، روابط خود با همسرشان را تنظيم نمايند.

168- سؤال: اگر خانمى از خون حيض پاک شده است لکن هنوز غسل بجا نياورده، آيا مى‏تواند با شوهرش نزديکى کند؟

جواب: پيش از غسل همبستر شدن با زن جايز است اگر چه کراهت دارد.

امام: توضيح المسائل، مسأله 467 و تحريرالوسيله، فى احکام الحائض مسأله 2.

امام - فاضل - مکارم: با استفاده از عروة الوثقى، فى احکام الحيض، مسائل 5 و 24 و 28.

تبريزى: توضيح المسائل، مسأله 473.

فاضل: توضيح المسائل، مسأله 467.

مکارم: توضيح المسائل، مسأله 449.

169- مسأله: بنابر احتياط واجب شوهر نمى‏تواند در مواقعى که زن بايد يک روز را بعد از حيض استظهار کند، با او آميزش نمايد.

امام: تحريرالوسيله، فى تجاوز الدم عن العشره، مساله 18.

تبريزى :توضيح المسائل، مسأله 512.

در نتيجه: به طور مثال اگر خانمى عدديه که حيض او مثلاً شش روز طول مى‏کشد، بعد از عدد خود باز هم خون ببيند، بايد يک روز را به عنوان استظهار قرار دهد و نمى‏تواند در اين يک روز هم با همسر خود آميزش کند.

و همچنين مى‏توان با توجه به مسائل گذشته دريافت که اگر همين خانم بداند خونريزى او بيش از ده روز طول نمى‏کشد، و يا شک داشته باشد که بيش از ده روز ادامه پيدا مى‏کند يا نه، بنابر احتياط واجب نمى‏تواند در شبهاى بعد از استظهار نيز با شوهر خود نزديکى کند).

(يعنى شبها و روزهاى هشتم و نهم و دهم) و اگر بداند خونريزى او بيش از ده روز طول مى‏کشد از روز هفتم او مستحاضه خواهد بود. در نتيجه با شرايطى که ذکر خواهد شد مى‏تواند با شوهر خود آميزش کند.

ب - در زمان استحاضه کثيره يا متوسطه، قبل از غسل

170- مسأله: اگر زن مستحاضه کثيره و يا متوسطه باشد، در صورتى که غسلهاى واجب خود را انجام نداده باشد، آميزش با او بنابر احتياط واجب جايز نيست.

امام: توضيح المسائل، مسأله 428 و تحريرالوسيله فى احکام الاستحاضه، مسأله 8.

امام - فاضل: عروةالوثقى فى احکام الاستحاضه، مسأله 18.

تبريزى - مکارم: (27)

فاضل: با استفاده از توضيح المسائل، مسأله 429.

171- مسأله: همبسترى شوهر با زن مستحاضه در صورتى حلال است که زن غسل کند، اگرچه کارهاى ديگرى که براى نماز واجب است مانند وضو گرفتن و تعويض پنبه و دستمال، انجام نداده باشد. ولى احتياط مستحب آن است که وضو بگيرد.

امام - تبريزى - فاضل - مکارم: با استفاده از مدارک مسأله قبل .

172- مسأله: در صورتى که مستحاضه بخواهد در وقت هر يک از نمازهايش با شوهر خود نزديکى کند، چنانچه براى آن نماز غسل کرده باشد احتياجى به غسل مجدد ندارد و مى‏تواند به همان غسل اکتفا کند.

امام - فاضل: با استفاده از عروةالوثقى، فى احکام الاستحاضه، مسأله 18.

امام: با استفاده از توضيح المسائل، مسأله 428، و تحرير الوسيله، فى احکام الاستحاضه، مسأله 8.

تبريزى - مکارم: (28)

در نتيجه: به طور مثال چنانچه خانمى مستحاضه کثيره باشد، اگر براى نماز ظهر و عصر خود غسل کرده باشد و بخواهد در همان وقت نزديکى کند، لازم نيست مجدداً غسل کند اما اگر بخواهد در شب نزديکى کند، بايد دوباره غسل کند.

173- مسأله: اگر مردى در زمان حيض با زن نزديکى کند، علاوه براينکه معصيت کرده بايد کفاره نيز بدهد. اماا اگر فرزندى از آنها بوجود آيد، حلال زاده است .

امام: با استفاده از تحرير الوسيله، فى احکام الحائض، مسائل 2 و 3 و توضيح المسائل، مسائل 451 و 452.

فاضل: با استفاده از توضيح المسائل، مسأله 453.

امام - فاضل: عروة الوثقى، فى احکام الحائض، مسأله 5.

تبريزى - مکارم: (29)

174- مسأله: ميزان کفاره جماع چنين محاسبه مى‏شود: اگر شماره روزهاى حيض زن به سه قسمت تقسيم شود و مرد در قسمت اول آن با زن خود در قبل جماع کند، بنابر احتياط واجب بايد هيجده نخود طلا، کفاره به فقير بدهد. و اگر در قسمت سوم باشد بايد چهار نخود و نيم طلا بدهد. مثلاً زنى که شش روز خون حيض مى‏بيند، اگر شوهرش در شب يا روز اول و دوم با او جماع کند، بايد هيجده نخود طلا و در شب يا روز سوم و چهارم، نه نخود و در شب يا روز پنجم و ششم بايد چهار نخود و نيم بدهد.

امام: توضيح المسائل، مسأله 452 و تحرير الوسيله، فى احکام الحائض، مسائل 2 و 3.

امام - فاضل: عروةالوثقى، فى احکام الحائض، مسأله 5.

بهجت: توضيح المسائل، مسأله 428.

فاضل: توضيح المسائل: مسأله 453.

تبريزى: توضيح المسائل، مسأله 460.

175- مسأله: اگر مرد با زن حائض چند مرتبه جماع کند، احتياط واجب آن است که براى هر جماع يک کفاره بدهد.

امام: توضيح المسائل، مسأله 458.

فاضل: توضيح المسائل، مسأله 458.

مکارم - تبريزى: (30)

176- مسأله: اگر کسى هم در قسمت اول و هم در قسمت دوم و هم در قسمت سوم حيض با زن خود جماع کند، بايد هر سه کفاره را که روى هم سى و يک نخود و نيم مى‏شود بدهد.

امام: توضيح المسائل، مسأله 456.

تبريزى: توضيح المسائل، مسأله 462.

فاضل: توضيح المسائل، مسأله 456.

مکارم (31)

177- سؤال: من نمى‏دانستم آميزش با همسر در زمان حيض حرام است. آيا بايد براى آنچه که گذشته کفاره بدهم ؟

جواب: اگر حرمت آن را نمى‏دانستيد، کفاره بر شما واجب نيست .

امام - فاضل: با استفاده از عروةالوثقى، فى احکام الحائض، مسأله 5.

تبريزى - مکارم: (32)

178- مسأله: لازم نيست طلاى کفاره را از طلاى سکه دار بدهد، ولى اگر بخواهد قيمت آن را بدهد بايد قيمت سکه دار بدهد.

امام: توضيح المسائل، مسأله 454.

179- مسأله: اگر شوهر به گمان اينکه زن حائض نيست با او مجامعت کند و بعد بفهمد که حائض بوده کمااينکه اگر گمان کند همسرش حائض نبوده، بر مرد کفاره واجب نيست .

امام - فاضل: عروة الوثقى، فى احکام الحائض، مسأله‏13

180- سؤال: اگر شوهرى زنش را در مدت حيض مجبور به تمکين کرد حکمش چيست؟

جواب: فاضل: اگر اجبار، به حدى برسد که از زوجه سلب اختيار شود تکليفى متوجه زن نيست. استفتاء

181- سؤال: اگر زنى در زمان حيض شوهر خود را مجبور به انجام روابط زناشويى کند، حکمش چيست ؟

جواب: فاضل: البته مجبور کردن شوهر به طورى که از او سلب اختيار شود، عادتاً بعيد است. ولى بر فرض تحقيق چنين امرى، مرد گناهى ندارد ولى کفاره آن را بنابر احتياط واجب طبق مسأله 453 توضيح المسائل بپردازد. استفتاء

182- مسأله: پرداخت کفاره به عهده مرد است و بر زن کفاره‏اى نيست، اگر چه زن به ميل خود مجامعت کند. هر چند کار حرامى انجام داده است.

امام: تحرير الوسيله، فى احکام الحائض، بعد از مسأله 2.

امام - فاضل: عروةالوثقى، فى احکام الحائض، قبل از مسأله 6.

183- مسأله: کفاره به علت عجز از پرداختن از انسان ساقط نمى‏شود بلکه اگر کسى نتواند کفاره بدهد، بهتر است صدقه‏اى به فقير بدهد، و بنابر احتياط واجب استغفار کند و هر گاه متمکن شد، کفاره را بپردازد.

امام - فاضل: عروةالوثقى، فى احکام الحائض، مسأله 14.

امام: توضيح المسائل، مسأله 461.

فاضل: توضيح المسائل مسأله 461.

184- مسأله: بايد کفاره را به يک فقير و يا به سه فقير بپردازد و جايز است قيمت و ارزش طلا را بپردازد و جايز است قيمت وارزش طلا را بپردازد و ميزان، قيمت زمان پرداخت است .

امام - فاضل: عروةالوثقى، فى احکام الحائض، مسأله 18.

امام: تحريرالوسيله فى احکام الحائض، مسائل 6 و 7.

185- سؤال: اگر زن انسان بگويد از حيض پاکم و غسل هم کرده باشد و انسان با او جماع کند و بعد بفهمد که پاک نشده بود، آيا کفاره‏اى بر گردن مرد يا زن تعلق مى‏گيرد يا نه ؟

جواب: کفاره ندارد.

امام: استفتاء از کتاب استفتائات، ج 1، ص 75، سؤال 179.

فاضل: استفتاء

ج - زمان نفاس

186- مسأله: جايز نيست زن و شوهر در زمان نفاس با يکديگر مجامعت کنند.

امام - فاضل - مکارم: عروةالوثقى، فى احکام الحائض، مسأله 20 و فى احکام النفاس، مسأله 1.

امام: توضيح المسائل، مسأله 513 و 514.

بهجت: با استفاده از توضيح المسائل، مسأله 441.

تبريزى: توضيح المسائل، مسأله 519.

فاضل: توضيح المسائل، مسأله 513.

مکارم: توضيح المسائل، مسأله 488، 489.

187- مسأله: شوهر نمى‏تواند بنابر احتياط واجب، در مواقعى که زن بايد يک يا دو روز را بعد از نفاس استظهار کند، با او آميزش نمايد.

امام - فاضل - مکارم: با استفاده از عروةالوثقى، فى احکام الحائض، مسائل 5 و 20.

تبريزى: با استفاده از توضيح المسائل، مسأله 519.

فاضل: با استفاده از توضيح المسائل، مسأله 517 و 519.

در نتيجه: به طور مثال، اگر خانمى عدديه باشد، مثلاً شش روز مدت حيض اوست بايد همين شش روز را براى خود نفاس قرار بدهد و اگر خونريزى بعد از آن ادامه پيدا کرد، بايد يک يا دو روز را به عنوان استظهار قرار دهد که در اين صورت، بنابر احتياط واجب بايد از نزديکى در اين دو روز نيز خوددارى نمايد.

188- مسأله: در زمان بعد از استظهار، اگر زن اطمينان داشته باشد خونريزى بيش از ده روز ادامه نخواهد داشت و يا اينکه شک داشته باشد که بيشتر از ده روز خواهد شد يا نه، نمى‏تواند در طول روزهاى باقيمانده تا ده روز ب شوهر خود آميزش کند.

امام - فاضل - مکارم: عروة الوثقى، فى احکام النفاس، مسأله 1.

تبريزى: با استفاده از توضيح المسائل، مسأله 512، 519.

در نتيجه: اگر همان خانمى که در مسأله پيش مثال زده شد، چنانچه بداند خونريزى او بيش از ده روز نخواهد شد و يا اينکه شک داشته باشد آيا بيشتر از ده روز خواهد شد يا نه، نمى‏تواند در شب و روز هشتم و نهم و دهم با همسر خود آميزش کند.

اما اگر بداند بيش از ده روز خونريزى نخواهد داشت از بعد از استظهار حکم مستحاضه را خواهد داشت و مى‏تواند با شرايطى که قبلاً ذکر شد با همسر خود آميزش کند.

د - در حال روزه واجب

189- مسأله: نزديکى در حالى که هر دو يا يکى از آنها روزه واجب گرفته‏اند، حرام است اگر چه به مقدار ختنه گاه داخل شود و منى هم بيرون نيايد، ولى اگر بچه‏اى از آنها به دنيا بيايد، حلال زاده است.

امام: با استفاده از توضيح المسائل از توضيح المسائل، مسأله 1584 و 2462 و تحرير الوسيله، کتاب صوم، فيما يحب الامساک عنه، الثالث .

بهجت: توضيح المسائل، مسائل 1291.

تبريزى: با استفاده از توضيح المسائل، مسأله 2471.

فاضل: با استفاده از توضيح المسائل، مسأله 2528.

مکارم: با استفاده از توضيح المسائل، مسأله 2106.

190- مسأله: هر کارى، باعث جنب شدن مرد يا زن در حال روزه واجب بشود اگر عمداً صورت بگيرد حرام است. (موارد و چگونگى جنب شدن در مسأله 145 ذکر شده است. مراجعه فرماييد.)

امام با استفاده از مدارک مسأله قبل و توضيح المسائل، مسأله 349.

191- مسأله: اگر زن يا مرد نداند که ديگرى روزه است و يا فراموش کرده باشند و ديگرى چيزى نگويد، نزديکى براى کسى که روزه نيست اشکال ندارد. اگرچه اين کار براى کسى که روزه است عملاً جايز نيست. مگر آنکه او نيز فراموش کرده باشد روزه است. ولى چنانچه در بين جماع يادش بيايد و يا بفهمد که روزه است، بايد فوراً از حال جماع خارج شود.

امام: تحريرالوسيله، القول فيما يجب الامساک عنه، الثالث .

بهجت: توضيح المسائل، مسأله 1293.

تبريزى: توضيح المسائل، مسأله 1596.

فاضل: توضيح المسائل، مسأله 1675.

مکارم: توضيح المسائل، مسأله 1346.

192- مسأله: ملامسه، بوسيدن و ملاعبه با همسر در حال روزه اگر به قصد انزال منى نباشد اشکال ندارد لکن اگر زن يا مرد به گونه‏اى باشند که عادتاً با اينگونه امور جنب مى‏شوند، بايد از اينگونه کارها نيز اجتناب کنند.

امام: تحرير الوسيله، القول فيما يحب المساک عنه، الرابع .

بهجت: با استفاده از توضيح المسائل، مسأله 1295.

تبريزى: توضيح المسائل، مسأله 1604.

فاضل: توضيح المسائل، مسأله 353.

مکارم: توضيح المسائل، مسأله 1664.

193 - مسأله: اگر مردى زن خود را در ماه مبارک رمضان در حالى که روزه‏اند مجبور به آميزش کند علاوه بر اينکه فعل حرامى انجام داده است بايد دو کفاره بدهد. يک کفاره براى شکستن روزه خودش و يک کفاره براى شکستن روزه همسرش.

امام: تحرير الوسيله، القول فى احکام الاعتکاف، مسأله 4.

194 - مسأله: اگر هر دو مايل به مجامعت بودند و در روز ماه مبارک رمضان در حال روزه با يکديگر آميزش کردند هر کدام بايد يک کفاره بدهند.

امام: همان مدرک مسأله قبل.

ه - در حال بيمارى که دکترها آنها را از آميزش منع کرده‏اند

195 - مسأله: اگر زن بيمارى داشته باشد که دکترها او را از آميزش منع کرده باشند، مجامعت با او براى شوهرش جايز نيست و همينطور است و در عکس مسأله.

امام: استفتاء

در نتيجه: اگر مرد نيز داراى بيمارى باشد که آميزش براى او ضرر داشته باشد، زن نمى‏تواند شوهر خود را وادار به آميزش کند. بله اگر در همين صورت مرد خود اقدام به نزديکى کند، بر زن چيزى نيست.

و - بعد از داخل شدن وقت نماز در حالى که نتوان غسل يا تيمم کرد

196 - مسأله: کسى که نمى‏تواند غسل يا تيمم کند، بعد از داخل شدن وقت نماز نبايد با همسر خود نزديکى کند، مگر آنکه بترسد به گناه بيفتد.

امام: تحرير الوسيله، فصل فى غسل الجنابة، مسأله 3.

امام - فاضل: عروة الوثقى، فصل فى غسل الجنابة، مسأله 8.

تبريزى: توضيح المسائل، مسأله 359.

فاضل: توضيح المسائل، مسأله 354.

197- مسأله: اگر کسى که نمى‏تواند غسل و تيمم کند بعد از داخل شدن وقت نماز، با همسر خود آميزش کند، بعيد نيست بگويم بايد از خروج منى خوددارى کند، مگر آنکه برايش ضرر داشته باشد.

امام: با استفاده از تحريرالوسيله، فصل فى غسل الجنابة، مسأله 3.

ز - در حال اعتکاف

198- مسأله: آميزش در حال اعتکاف بر مرد و زن حرام است ؛ بلکه هر گونه لمس و بوسيدن به شهوت نيز حرام است.

امام: تحرير الوسيله، القول فى احکام الاعتکاف، قبل از مسأله 1.

199- مسأله: اگر کسى در حال اعتکاف آميزش کرد بايد کفاره بدهد.

امام: تحريرالوسيله، القول فى احکام الاعتکاف، مسأله 4.

توجه: حرمت آميزش در حال اعتکاف داراى مسائل ديگرى هست که ما به جهت رعايت اختصار و توجه داشتن به ذکر مسائل مورد لزوم از ذکر آن خوددارى نموديم .

خوانندگان محترم مى‏توانند در صورت نياز به کتاب تحريرالوسيله، جلد يک، القول فى احکام الاعتکاف و يا به ديگر کتب مراجع عظام در اين زمينه مراجعه بفرمايند.

ح - در زمانى که زن کمتر از نه سال داشته باشد

200- مسأله: مسأله نزديکى با همسرش پيش از تکميل نه سال (قمرى) زن حرام است.

امام - فاضل - مکارم: عروةالوثقى، فيمايتعلق باحکام الدخول، فصل دوم، مسأله 1.

بهجت: توضيح المسائل، مسأله 1928.

تبريزى: با استفاده از توضيح المسائل، مسأله 2419 و استفتاء.

فاضل: توضيح المسائل، مسأله 2478.

مکارم: (33)

201- مسأله: اگر مردى با زن خود آميزش کند در حالى که زن کمتر از نه سال داشته باشد، و اين عمل موجب افضاء (34)او بشنود، آميزش با اين زن براى مرد تا ابد حرام خواهد بود و بايد هميشه مخارج او را بدهد. حتى اگر زن را طلاق بدهد و يا حتى اگر زن با مرد ديگرى ازدواج کند.

امام: همان مدرک مسأله قبل.

بهجت: (35)

فاضل: توضيح المسائل، مسأله 2478.

202- مسأله: اگر مرد شک کند که آيا زن او نه سالش تمام شده است يا نه، نمى‏تواند با او مجامعت کند.

امام - فاضل - مکارم: عروة الوثقى، فيما يتعلق باحکام الدخول، فصل دوم، مسأله 8.

ط - در حال احرام

203- مسأله: مجامعت کردن با همسر در حال احرام جايز نيست.

امام: تحرير الوسيله، القول فى تروک الحرام، شرط دوم و مناسک حج (36) فصل سوم،ص 18، شرط دوم، مسأله 1.

204- مسأله: هر گونه لمس، بوسيدن، نگاه کردن به همسر در حال احرام از روى شهوت جايز نيست.

امام: همان مدرک مسأله قبل.

205- مسأله: اگر مردى در حال احرام با زن خود عمداً مجامعت کند، در صورتى که زن را مجبور به اين کار نمايد، بايد دو کفاره بدهد و اگر هر دو رضايت داشته باشند، هر يک بايد يک کفاره بدهند.

امام: تحريرالوسيله، القول فى تروک الاحرام، مسأله 4، و مناسک حج، فصل سوم، ص 112، مسأله 11.

توجه: مقدار کفاره و کيفيت پرداخت آن و مسائل ديگر اين قسمت و قسمت بعدى در کتابهاى مناسک آيات عظام موجود است که در صورت نياز خوانندگان محترم مى‏توانند مراجعه بفرمايند.

ى - در صورت عدم بجا آوردن طواف و نماز نساء در حج

206- مسأله: اگر مرد يا زن به حج مشرف شوند و عمداً يا سهواً طواف نساء و نماز آن را بجا نياورند و يا اشتباه بجا آورند زن و مرد به يکديگر حلال نمى‏شوند و تا زمانى که خود آنان و يا در مواردى نايب آنها طواف و نماز را بجا نياورده باشد، آميزش و ديگر روابط زن و شوهر بر آنها حرام خواهد بود.

امام: با استفاده از مناسک حج، ص 342، مسائل 15 و 16.

207- سؤال: شخصى بعد از حج، ازدواج کرد و داراى اولاد شد، بعدا متوجه شد که در حج طواف نساء را بجا نياورده است. حال که متوجه شده است، حکم زن و فرزندان او چگونه است و نسبت به طواف بايد چه کند؟

جواب: با فرض جهل، فرزند او حکم حلال زاده را دارد ولى عقد ازدواج باطل است و بايد طواف نساء را انجام دهد و اگر بخواهد بعد از ان تجديد عقد نمايد.

امام: مناسک حج، ص 346، سوال 19.

جلوگيرى از باردارى

208-مسأله: جلوگيرى از بچه دار شدن با شرايط ذيل اشکال ندارد:

1- موجب عقيم شدن دائمى نشود.

2- اين کار مستلزم فعل حرامى نشود.

3- شوهر رضايت داشته باشد.

امام: با استفاده از استفتاء

مکارم: استفتاء

تبريزى - فاضل: (37)

در نتيجه: به طور مثال از آنجا که نگاه و لمس عورتين براى غير شوهر حرام است بنابراين هر روشى که مستلزم نگاه و لمس حرام باشد، حايز نيست حتى اگر بيننده، دکتر زن باشد.

209- سؤال: با سلام، حضرتعالى در پاسخ به جواز استفاده از ((آى - يو - دى))ذکر کرده‏ايد که: «اگر استفاده از «آى - يو - دى) ملزم لمس يا نظر حرام بيشتر، جايز نيست» لطفاً بفرمائيد که آيا کار گذاشتن «آى - يو - دى» در رحم زن جزء موارد پزشکى محسوب شده و پزشک يا ماماى زن و يا عندالاضطرار پزشک مرد، مى‏تواند اين عمل را انجام دهد، همانطور که در ساير امراض متداول است و يا اينکه اين مسأله مورد غير پزشکى بوده و تنها از طريق محرم (شوهر) مى‏توان اين دستگاه را کار گذاشت ؟

جواب: خود اين عمل اگر موجب سقط يا عقيم شدن نباشد؟ اشکال ندارد و حرمت لمس و نظر، به قوت خود باقى است و اضطرارى در بين نيست چون مى‏توان از راههاى ديگر جلوگيرى نمود.

امام - بهجت - تبريزى - فاضل - مکارم: استفتاء

توجه: از آنجا که ((آى - يو - دى)) و دستگاههاى نظير آن از انعقاد نطفه در رحم جلوگيرى نمى‏کند بلکه بعد از انعقاد نطفه و تشکيل جنين، از جايگزين شدن آن در رحم جلوگيرى مى‏کند، در واقع جنين سقط مى‏شود، بنابراين استفاده کردن از اينگونه دستگاهها به طور کلى جايز نيست زيرا اين وسايل موجب سقط جنين مى‏شوند نه اينکه از انعقاد آن جلوگيرى مى‏کنند و اسقاط جنين علاوه بر حرام بودن، ديه نيز دارد.

210- سؤال: اگر در رحم زن تلقيح صورت بگيرد، لکن به واسطه دستگاه و يا هر چيز ديگر از جايگزين شدن نطفه در رحم جلوگيرى شود و در نتيجه نطفه سقط گردد، آيا اين عمل حکم سقط محرّم را دارد يا نه؟ آيا ديه بر آن مترتب است يا نه ؟

جواب: تبريزى: عمل مذکور حکم سقط محرّم را دارد و ديه آن ديه سقط نطفه است بنابر احتياط واجب. استفتاء.

211- مسأله: جايز نيست زن بدون اجازه شوهرش از حامله شدن خودش جلوگيرى کند.

امام - مکارم: عروةالوثقى، نکاح فيمايتعلق باحکام الدخول، مسأله 6.

تبريزى - فاضل: (38)

در نتيجه: به طور مثال جايز نيست زن بدون زضايت شوهر، از قرض ضد حاملگى استفاده نمايد و يا به روشهاى ديگر از حامله شدن جلوگيرى کند.

212- سؤال: اگر شوهر داراى بيمارى است که اگر زن از او بچه دار شود آن بيمارى به بچه سرايت مى‏کند، آيا زن مى‏تواند بدون اذن شوهر از بچه دار شدنش جلوگيرى نمايد؟(البته با استمتاعات شوهر منافاتى نداشته باشد. مثلاً قرص بخورد)

جواب :

فاضل در صورتى که علم به سرايت داشته باشد و بيمارى غير قابل تحمل باشد مانعى ندارد. استفتاء

تبريزى: زن مى‏تواند جلوگيرى کند. استفتاء

213- مسأله: حرام است زن بدون رضايت شوهر از انزال مرد در رحم خود ممانعت به عمل آورد بلکه بعيد نيست بگويم زن بايد درصورت انجام اين فعل حرام، ديه نطفه را نيز بپردازد.

امام - عروةالوثقى، فيما يتعلق باحکام الدخول، مسأله 6.

214- مسأله: مکروه است مرد بدون رضايت همسر، منى خود را بيرون از رحم بريزد و يا به هر روش ديگر موجب جلوگيرى از حامله شدن همسرش بشود. اما در صورتى که زن بد زبان است و يا بچه خود را شير نمى‏دهد و يا اصلاً صاحب بچه نمى‏شود، بيرون ريختن منى بدون اذن زن مکروه نيست.

امام: تحريرالوسيله، نکاح، مسأله 14.

امام - فاضل - مکارم - عروةالوثقى، نکاح، فيما يتعلق باحکام الدخول، مسأله 6.

تبريزى: با استفاده از صراط النجاة، سؤال 796.

215- سؤال: آيا براى جلوگيرى از بچه دار شدن، رضايت طرفين لازم است يا فقط رضايت شوهر واجب است ؟

جواب: در اين کار فقط رضايت شوهر لازم است. اگر چه مکروه است مرد نيز بدون رضايت زن از حامله شدن همسرش جلوگيرى کند.

امام - مکارم: عروةالوثقى، نکاح، فيما يتعلق باحکام الدخول، مسأله 6.

تبريزى - فاضل : (39)

در نتيجه: اگر مرد مايل به بچه دار شدن همسرش باشد و زن مايل نباشد، زن اجازه ندارد از حامله شدن خود جلوگيرى کند. ولى اگر زن مايل به بچه دار شدن باشد و شوهر راضى نباشد، مرد مى‏تواند به هر روشى که مستلزم فعل حرامى نباشد، از بچه دار شدن همسرش جلوگيرى کند. اگر چه اين کار مکروه است.

216- مسأله: جلوگيرى از بچه دار شدن به روشهايى که مستلزم انجام فعل حرامى باشد، مگر در مقام اضطرار. اگر چه اصل جلوگيرى حرام نيست.

امام - بهجت - تبريزى - فاضل - مکارم: استفتاء

بهجت: با استفاده از توضيح المسائل، مسائل متفرقه، مسأله 11.

در نتيجه: به طور مثال اگر خانمى براى گذاشتن دستگاههاى درون رحمى نزد دکتر برود اگر چه دکتر زن باشد، چون اين کار مستلزم و نگاه غير از شوهر به عورت مى‏شود، جايز نيست. و يا اينکه مرد يا زن براى بستن لوله‏هاى انتقال اسپرم يا تخمک نزد دکتر بروند و روشهايى از اين قبيل که همراه فعل حرامى صورت مى‏گيرد، جايز نيست.

البته اگر زن و شوهر بدون مراجعه به شخص ديگرى بتوانند با اين روشها از بچه دار شدن جلوگيرى کنند اشکالى ندارد مشروط به اينکه به طور دائمى عقيم نشوند.

217- سؤال: آيا زن مى‏تواند لوله‏هاى رحم خود را جهت جلوگيرى از حاملگى به طور کلى ببندد (يعنى عقيم دائم بشود)؟

جواب: جايز نيست مگر در مقام اضطرار.

امام - بهجت - تبريزى - فاضل - مکارم: استفتاء

تبريزى: صراط النجاة سؤال 874.

بهجت: با استفاده از توضيح المسائل، مسائل متفرقه، مسأله 11.

218- سؤال: اگر خانمى به علت بيمارى مجبور باشد عورتين خود را نزد دکتر معاينه کند، آيا مى‏تواند در همان زمان دستگاههاى جلوگيرى از حاملگى درون رحمى را کار بگذارد؟

جواب: تبريزى - فاضل - مکارم: اگر نياز به لمس و نظر زيادى نداشته باشد، و اين کار مستلزم حرام ديگرى نباشد، مانعى ندارد. استفتاء

219- سؤال: اگر دکترها به خانمى بگويند در صورتى که حامله شوى برايت خطر جانى دارد، آيا زن مى‏تواند لوله‏هاى رحم خود را ببندد، اگر چه مستلزم عقيم شدن دائمى و يا مستلزم نگاه غير به عورتين باشد؟

جواب: اگر پزشک متخصص بگويد و از گفته او اطمينان حاصل شود، مانعى ندارد و لمس و نگاه در حد اضطرار و ناچارى جايز است .

امام - بهجت - تبريزى - فاضل - مکارم: استفتاء

220- سؤل: خانمى نمى‏دانسته گذاشتن دستگاه درون رحمى اگر مستلزم نظر و لمس غير به عورتين باشد جايز نيست و اين کار را انجام داده، لکن حالا که فهميده، آيا بايد آن را بيرون بياورد يا نه؟ با توجه به اينکه اگر آنرا خارج نکند، مجبور است هر چند يکبار براى معاينه نزد دکتر برود و اين مستلزم نگاه حرام خواهد بود.

جواب:

فاضل: خارج کردن آن بالفعل لازم نيست ولى در زمانى که بيرون نياوردن آن ملازم بانگاه غير به عورتين او باشد، لازم است آنرا خارج نمايد.

استفتاء

مکارم: مادامى که بيرون آوردن آن لازم نباشد، مى‏تواند آنرا به حال خود باقى بگذارد و بعد به عنوان ضرورت آن را خارج نمايد. استفتاء

221- سؤال: اگر خانمى با داشتن 5 فرزند نمى‏تواند از وسايل عادى ضد حاملگى از قبيل قرص، آمپول و... استفاده کند آيا مى‏تواند با بستن لوله‏هاى رحم از آبستنى جلوگيرى کند؟

جواب: جلوگيرى از انعقاد نطفه اگر موجب فساد عضو و عقيم شدن دائم نشود، با رضايت شوهر مانع ندارد. ولى از لمس و نظر حرام بايد اجتناب کرد.

امام: استفتاء از کتاب رساله نوين، ص 100.

222- سؤال: اينجانب داراى ده فرزند مى‏باشم و از نظر کثرت اولاد در زحمت هستم، مى‏خواهم لوله‏هاى رحم خود را ببندم آيا شرعاً جايز است يا خير ؟

جواب: اگر موجب نازايى دائم نشود و ضرر به مزاج و عضو نرساند و شوهر راضى باشد و عمل همراه با ارتکاب محرم شرعى نباشد، اشکال ندارد.

امام: استفتاء

223- سؤال: اگر خانمى داراى تعدادى فرزند باشد که مخارج آنان به سختى تأمين مى‏شود و از لحاظ تربيتى و نگهدارى آنان در سختى است، آيا مى‏تواند براى جلوگيرى از حامله شدن از ((آى - يو - دى)) استفاده کند ؟ با علم به اينکه اين دستگاه را حتماً بايد دکتر زن يا مرد براى او بگذارد و اين کار موجب نگاه حرام است.

جواب: جايز نيست.

امام: استفتاء

تبريزى: صراط النجاة، سؤال 873.

224- سؤال: شخصى با عمل جراحى خود را عقيم کرده، حال متوجه شده است که اين عمل، نقص عضو و اضرار به بدن بوده و حرام است. آيا واجب است دوباره خود را معالجه کند تا در صورت امکان، به حال اول درآيد؟

جواب: با فرض اين امکان، احوط معالجه است. چون بقاى ضرر هم حرام است و اضرار به نفس حرام است حدوثاً و بقاء.

امام: با استفاده از استفتاء در کتاب احکام پزشکان، ص 55.

سقط جنين

225- مسأله: سقط جنين توسط هر کسى و با هر وسيله‏اى جايز نيست مگر در مقام اضطرار .

امام - بهجت - تبريزى - فاضل - مکارم: استفتاء.

226- سؤال: آيا بعد از انعقاد نطفه از بين بردن آن جايز است؟

جواب: بعد از انعقاد نطفه جايز نيست.

امام: استفتاء از کتاب احکام بانوان، ص 95.

بهجت - تبريزى - فاضل - مکارم: استفتاء .

227- مسأله: اگر مادر در غير ضرورت کارى کند که فرزندش سقط شود علاوه بر اينکه فعل حرامى را مرتکب شده، بايد ديه آنرا بپردازد و از آن ديه چيزى به خود مادر به عنوان ارث نمى‏رسد.

امام :تحريرالوسيله، کتاب الديات، القول فى اللواحق، مسأله 5.

228- سؤال: يک ماه و نيم از حاملگى خانمى مى‏گذرد ،دکترها مى‏گويند حاملگى براى مادر خطر جانى دارد و موجب فلج شدن وى خواهد شد، آيا سقط جنين براى اينگونه مادرى جايز است؟

جواب: اگر ضرر و خطر جانى براى مادر دارد، قبل از دميدن روح در جنين، اسقاط جايز است.

امام: استفتاء از کتاب احکام بانوان، ص 97.

بهجت - تبريزى: (40)

229- سؤال: اگر دکترها بگويند در صورتى که زن کورتاژ نکند در هنگام تولد يا زن مى‏ميرد يا بچه، آيا مى‏توان جنين را قبل از تولد سقط کرد؟

جواب: اگر براى مادر خطر جانى دارد، قبل از دميدن روح در جنين اسقاط جايز است.

امام: با استفاده از کتاب احکام بانوان، ص 97.

مکارم - فاضل: (41)

230- سؤال: از چه از زمانى روح به جنين دميده مى‏شود ؟

جواب:

فاضل: از چهار ماهگى روح به جنين دميده مى‏شود. استفتاء

مکارم: معروف است که در حدود چهار ماهگى روح به جنين دميده مى‏شود و حرکت پيدا مى‏کند. استفتاء

تبريزى: دميدن روح بعد از چهار ماه مى‏باشد. استفتاء

231- سؤال: اگر حاملگى براى خانمى ضرر دارد آيا مى‏تواند جنين خود را قبل از هفته سوم کورتاژ کند ؟

جواب: اگر براى مادر خطر جانى دارد، قبل از دميدن روح در جنين اسقاط جايز است.

امام: با استفاده از استفتاء از کتاب احکام بانوان، صفحه‏97.

فاضل - مکارم: (42)

232- سؤال: آيا حفاظت از بچه در رحم واجب است؟ يعنى مادر بايد تمام شرايط لازم جهت حفظ و سلامتى بچه را فراهم کند؟

جواب:

فاضل: لازم است شرايط متعارف و معمول را فراهم و رعايت کند.

استفتاء

مکارم: تا آنجا که مايه عسر و حرج نشود لازم است. استفتاء

233- سؤال: اگر دکترها به خانمى بگويند بچه‏اى که در رحم دارد از لحاظ ذهنى عقب مانده است و يا از لحاظ بدنى نقص عضو دارد، آيا زن مى‏تواند کورتاژ کند، يا کارى کند بچه بيفتد؟

جواب: مکارم - فاضل: جايز نيست. استفتاء

234- سؤال: اگر دکترها به مادرى دارويى را داده‏اند که بخورد تا بچه‏اش سالم بماند و سقط نشود آيا زن مى‏توان به منظور سقط جنين دارو را استفاده نکند؟ (که در اين صورت بچه بطور طبيعى سقط مى‏شود)

جواب: فاضل: اگر سقط جنين مستند به او شود، استفاده نکردن جايز نيست. استفتاء

مکارم: جايز نيست. استفتاء

235- سؤال: اگر مادرى براى سقط بچه‏اش کارى انجام ندهد لکن با مراعات نکردن موارد لازم و تهيه نکردن شرايط مقتضيات حفظ جنين باعث سقط بچه بشود، حرام است؟

جواب: فاضل: اگر سقط بچه مستند به او شود حرام است . استفتاء.

مکارم: اگر در حفظ جنين مطابق معمول کوتاهى کرده باشد مسؤول است.

استفتاء

236- سؤال: گفته شده است دستگاههاى درون رحمى باعث سقط جنين مى‏شوند، يعنى بعد از آنکه نطفه منعقد شد، دستگاه فقط از جايگزينى آن در رحم جلوگيرى مى‏کند، لذا جنين سقط مى‏شود. حال سؤال اين است اگر خانمى از اول در مورد بخصوصى بداند نطفه ساقط مى‏شود و يا اينکه معمولاً بعد از چند روز مى‏فهمد نطفه ساقط شده آيا اين عمل حکم سقط جنين محرم را دارد؟

جواب: تبريزى:اگر زن از اول بداند، جايز نيست ولى در هر صورت بايد ديه نطفه را بپردازد.

صراط النجاة، سؤال 909.

در نتيجه: اگر خانمى به فرض، با روش حلالى دستگاههاى درون رحمى را کار بگذارد، بايد براى هر بار اسقاط نطفه يک ديه بپردازد. ولى اگر نفهمد جنين ساقط شده يا نه، ديه واجب نيست.

237- سؤال: مادرى فرزندى در رحم دارد، دکترها مى‏گويند يا بچه را سقط کرد تا مادر زنده بماند و يا اگر بچه سقط نشود، مادر در هنگام تولد بچه خواهد مرد، آيا سقط اين جنين جايز است ؟

جواب: تبريزى: جايز است مادر فرزند را سقط کند و لو با خوردن دارويى خاص. سپس اطباء جنين ساقط شده را از رحم خارج کنند. در اين صورت اگر اسقاط بعد از دميدن روح باشد، بر مادر ديه نيست ولى اگر قبل از دميدن روح باشد، ديه بر مادر و يا هر کسى که اسقاط کند واجب مى‏شود.

صراط النجاة، سؤال 914.

238- سؤال: در مواردى که اسقاط جنين جايز است آيا بايد مادر بچه را سقط کند يا اينکه شخص ديگرى مى‏تواند اين کار را انجام بدهد؟

جواب: تبريزى: بنابر احتياط واجب ديگرى نمى‏تواند اسقاط کند.

صراط النجاة، سؤال 913.

239- مسأله: از آنجا که سقط جنين حرام است، اقدام به سقط جنين در بعضى موارد تنها موجب پرداخت ديه شده و در موارد ديگر علاوه بر ديه، کفاره نيز واجب مى‏گردد.

الف - اگر سقط جنين از روى عمد يا شبه عمد باشد و قبل از دميده شدن روح باشد و همچنين اگر سقط از روى خطا باشد چه قبل از دميدن روح چه بعد از آن، فقط ديه واجب مى شود.

ب - اگر سقط عمداً بعد از ولوج روح در جنين مباشرتاً صورت بگيرد، علاوه بر ديه کفاره نيز واجب مى‏شود.

امام: تحريرالوسيله، کتاب الديات، فى ديةالجنين، ص 597 و کفارةالقتل، ص 606

تلقيح مصنوعى

240- مسأله: وارد نمودن منى مرد، در رحم زوجه او باالاتى مانند سرنگ و يا امثال آن اشکال ندارد. لکن بايد از مقدمات حرام احتراز نمود پس اگر مرد با رضايت زن، اين عمل را خودش انجام دهد، و منى خود را به وجه حلالى به دست بياورد مانع ندارد .

امام: توضيح المسائل، مسأله 2874 و تحريرالوسيله، ج 2، مسائل مستحدثه، التلقيح والتوليد، مسأله 1.

تبريزى: صراط النجاة، با استفاده از سؤال 965.

مکارم: با استفاده از توضيح المسائل، مسائل 2441 و 2442.

در نتيجه: اگر مرد منى خود را از راه استمناء بدست آورد و يا منى را شخصى غير از شوهر در رحم زن قرار بدهد و مواردى از اين قبيل که مستلزم ارتکاب فعل حرام است و تلقيح جايز نخواهد بود.

241- مسأله: داخل نمودن منى اجنبى در رحم زن اجنبيه، خواه با اجازه زن باشد يا نباشد، و يا شوهر داشته باشد يا نه، و همچنين خواه اجازه شوهر باشد يا نه يا اجنبيه از خويشان زن باشد يا نه، جايز نيست.

امام: توضيح المسائل، مسأله 2876 و تحريرالوسيله، مسائل مستحدثه، التلقيح و التوليد، مسأله 1.

تبريزى: صراط النجاة، سؤال 996.

مکارم: توضيح المسائل، مسئله 2443.

242- سؤال: اگر مردى زنى گرفته و تا چند سال آن زن بچه دار نمى‏شود و زن را پيش دکتر برده و ممکن است دکتر نطفه مرد ديگرى با سوزن به آن تزريق کند و بچه از مرد ديگرى خواهد شد. بفرماييد اين کار درست است يا نه؟

جواب: جايز نيست .

امام: کتاب استفتائات، ج 2، ص 44، سؤال 122.

تبريزى: با استفاده از توضيح المسائل، مسأله 2443.

243- مسئله: اگر تلقيح مرد به زوجه‏اش بصورت حرام واقع شود مانند اينکه بيگانه منى مرد را به رحم زوجه انتقال دهد، و يا منى را بطرز حرام به دست آورد (مثلاً از راه استمناء) و از آن فرزندى پيدا شود، فرزند آنها مى‏باشد به همان شکلى که اگر تلقيح به صورت طبيعى صورت مى‏گرفت. اگر چه به جهت ارتکاب حرام، گنهکار مى‏باشند.

امام: تحريرالوسيله، ج 2، مسائل مستحدثه، التلقيح و التوليد، مسأله 1 و توضيح المسائل، مسأله 2875.

مکارم: توضيح المسائل، مسأله 2442.

244- مسأله: اگر اسپرم و تخمک زن و شوهرى را در خارج از رحم زن تلقيح نمايند و سپس نطفه حاصله را در رحم زن وارد کنند اشکالى ندارد. مشروط به آنکه از ارتکاب مقدمات حرام احتراز نمايند .

امام: با استفاده از مدرک مسأله قبل و استفتاء.

مکارم: با استفاده از مدرک مسأله قبل .

245- سؤال: بعضى از اطباء براى بچه دار کردن خانمى چنين عمل مى‏کنند ابتدا منى مرد را گرفته با تخمک زن در لوله‏هاى آزمايش در خارج رحم تلقيح مى‏کنند و سپس نطفه‏ها را در درون رحم زن قرار مى‏دهند، در اين زمان تعداد زيادى نطفه از بين مى‏رود.

الف - آيا اين عمل جايز است؟

ب - آيا بايد براى از بين بردن نطفه‏ها ديه پرداخت؟ با توجه به اينکه تعداد آنها بسيار زياد است.

ج - آيا جايز است همين نطفه‏ها را منجمد و نگهدارى نمايند تا از آنها براى حامله کردن زن ديگر استفاده نمايند ؟

جواب:

تبريزى: الف: اگر اين عمل با ارتکاب حرامى همراه نباشد اشکال ندارد.

ب: ديه ندارد.

ج - جايز نيست .

صراط النجاة، با استفاده از سؤالات 965 و 966.

246- سؤال: اخيراً نطفه زن و مرد را گرفته در بيرون رحم با هم لقاح مى‏دهند و سپس در رحم زن قرار مى‏دهند، آيا

الف: اين عمل جايز يا نه؟

ب - اگر اين کار مستلزم نگاه و لمس غير به عورت مرد يا زن گردد جايز است ؟

ج - در صورتى که به غير از اين راه بچه دار نشوند حکم چگونه است؟

جواب:

فاضل: الف: مانعى ندارد.

ب - نگاه و لمس جايز نيست.

ج - در صورتى که بچه دار نشدن موجب خلل و تزلزل در زوجيت شود مانعى ندارد. استفتاء

تبريزى: فى نفسه جايز است و اگر بر عملى حرامى مشتمل بوده و يا با عمل حرامى همراه باشد مثل نگاه اجنبى يا لمس مواضعى که جايز نيست. آن عمل حرام است و بچه دار نشدن مجوز نيست. استفتاء

مستحبات آميزش

247- مسأله: مستحبات آميزش عبارتند از:

- بسم الله الرّحمن الرّحيم گفتن هنگام آميزش، زيرا باعث پرهيز ماندن از شيطان مى‏شود.

- از خداوند فرزندى پاک و مبارک و سالم طلب کند و اين دعا را بخوانند:

((بسم اللَّه الرحمن الرّحيم الذى لا اله الا هو بديع السموات و الارض اللهم ان قضيت منّى فى هذه الليلة خليفه فلا تجعل للشيطان فيه شرکاء و لا نصيباً و لا حظاً واجعله مؤمناً مخلصاً مصفّى من الشيطان و رجزه جلّ ثناؤک)).

- با وضو باشند، خصوصاً اگر زن حامله باشد.

- قبل از آميزش ملاعبه کردن.

- درنگ کردن و تعجيل نداشتن

- در شبهاى دوشنبه، سه شنبه، پنجشنبه، و جمعه باشد.

- در روز پنجشنبه به هنگام ظهر.

- بعد از ظهر و عصر جمعه.

- در مکان مستور باشند .

- در زمانى که زن ميل به آميزش داشته باشد.

- در شب اول ماه مبارک رمضان .

- در هفته بعد از عروسى مستحب است زن از خوردن شير، سرکه، خربزه و انار ترش پرهيز کند.

امام: تحريرالوسيله، کتاب نکاح، مسأله 8.

امام - فاضل - مکارم: عروةالوثقى، نکاح مسائل 10،11،18،20.

مکروهات آميزش

248- مسأله: مکروهات آميزش عبارتند از:

- در شبى که ماه گرفته باشد .

- در روزى که خورشيد گرفته باشد .

- در هنگام غروب آفتاب تا قرمزى هوا برود .

- در شب عيد فطر و قربان .

- در سفر اگر آب براى غسل نباشد.

- آميزش در حالى که هر دو عريان باشند.

- در حال احتلام قبل از غسل، بله در صورتى که بدون فاصله چند بار آميزش صورت گيرد، اشکالى ندارد و مکروه نيست .

- آميزش در حالى که بچه‏اى ناظر آنها باشد.

- آميزش مقابل قبله .

- آميزش پشت قبله .

- در کشتى .

- در زير آسمان .

- بعد از غذا و با شکم پر.

- در حال ايستاده .

- در زير درختى که ميوه مى‏دهد.

- دستمال نظافت مرد و زن يکى باشد.

- روى پشت بام .

- به همراه داشتن يا در دست داشتن انگشترى که ذکر خداوند در آن نوشته باشند و يا چيزى از آيات قرآن بر آن نوشته باشند.

امام: تحريرالوسيله، کتاب نکاح، مسأله 8.

امام - فاضل - مکارم: عروةالوثقى، نکاح، مسأله 11.
انشاءالله عاقبت بخيربشويد.
التماس دعا