باسلام خدمت شما پرسشگر محترم
شناخت معناي دقيق ( ( لا اکراه في الدين ) ) ،منوط به نگرشي جامع به آيات قرآن و مجموعه معارف آن است . مسلم است که در اسلام ، احکام اجباري فراواني وجود دارد؛ مانند ( ( حدود ) ) وقوانين اجتماعي . اين محدوده نيز، مشتمل بر احکام اکراهي فراواني است. مسلماً کساني که حد بر آنان جاري مي شود، راضي به آن نيستند و. ...ازاين رو بايد در فهم ابتدايي از جمله ( ( لا اکراه في الدين ) ) تجديد نظر کرد.معناي ظاهري اين آيه آن است که اصل پذيرش دين ، قابل اکراه و اجبارنيست ؛ يعني ، نمي توان کسي را به زور به پذيرش آييني وادار نمود و ياعقيده اي را از او سلب کرد .بنابراين ( ( عقيده ) ) قابل تحميل نيست ؛ ولي اين محدوده غير از محدوده احکام است . توضيح اين که : کليه نظام هاي فکري ،براي خود نظامي اجتماعي را نيز طراحي مي کنند .در نظام هاي اجتماعي ،اکراه و اجبار از ابزارهاي پيش بيني شده در کليه نظام ها است ؛ يعني ، در هرنظامي در مقوله هاي اجتماعي و حقوقي آن ، جبر قانوني وجود دارد و بدون آن ، جامعه قابل اداره و کنترل نيست . نظام هاي قضايي و نيروهاي انتظامي درهمه نظام ها، امري مقبول و معقول هستند .بنابراين بايستي محدوده عقيده را از محدوده عمل و حقوق جدا کرد .در حيطه ( ( عقيده ) ) اجبار راهي ندارد؛ولي در حيطه عمل ، جبر و اکراه هم لازم است و هم قابل قبول . اسلام نيز درمحدوده تبليغ خود، هيچ جبري را براي پذيرش عقيده اي قرار نداده است. دعوت اسلام بر اساس بينش و بصيرت است ؛ چنان که قرآن فرموده است : ( ( اي رسول ما! به مردم بگو راه من اين است که خلق را با بينايي و بصيرت به خدا بخوانم ) ) ، ( يوسف ، آيه 108 ) ؛ آن گاه که فرد پذيراي اسلام شد، در اين صورت يک سري از احکام اجتماعي آن ، از جمله حکم مرتد را نيز بايد پذيراشود.
موفق و پيروز باشيد.
نظر خودتان را ارسال کنید