باسلام خدمت شما پرسشگر محترم
به نظر مي رسد که توجه امامان(ع) در اين موارد به دشمنان دين بوده است که مانع پيشرفت اسلام بوده اند .نکته ديگر آنست که امام(ع)کار دشمنان را به خدا واگذار نموده است زيرا خدا به راحتي شر آنها را بر طرف مي نمايد.
در هر صورت بررسي موارد گوناگون,نشان مي دهد که مقصود ائمه عليهم السلام غاصبان حقوق ودشمنان خدا وپيامبر بوده نه دشمني هاي مردي وشخصي,زيرا تاريخ زندگي آنها نشان مي دهد که از دشمني افراد نا دان گذشت مي کردند.واهل رحمت ومهرباني حتي با مخالفان بودند نه اهل نفرين,موارد نفرين محدود مي شود به دشمنان دين وغاصبان حقوق اهل بيت(ع)ودر خواست انتقام ودفع شراز سوي خدا ,که خداوند بدون سر وصدا آنها را گوشمالي بدهد.
فرد مظلوم هم مي تواند ازخداوند در خواست کمک کند وبخواهد که خداوند شر آنها را به خودشان بر گرداند,ائمه (ع)هم مورد ظلم وتعدي بودند ومقابله با دشمنان بطور علني در همه موارد ممکن نبوديا به صلاح نبود لذا از خداوند استغاثه مي کردند تا کفايت شر ظالمان را بنمايد.دقت کنيد.
موفق و پيروز باشيد.
نظر خودتان را ارسال کنید