از آيات استفاده مي شود که جن داراي ويژگيهاي ذيل هست:
1- موجودي است که از شعله آتش آفريده شده، بر خلاف انسان که از خاک آفريده شده.(1)
2- داراي علم و ادراک و تشخيص حق از باطل و قدرت منطق و استدلال است.(2)
3- داراي تکليف و مسئوليت است.(3)
4- گروهي از آنها مؤمن صالح و گروهي کافرند.(4)
5- داراي حشر و نشر و معادند.(5)
6- قدرت نفوذ در آسمانها و و استراق سمع داشتند و بعداً منع شدند.(6)
7- با بعضي از انسانها ارتباط برقرار ميکردند به اغواي انسانها ميپردا زند.(7)
8- ميان آنها افرادي يافت ميشوند که از قدرت زيادي برخوردارند.(8)
9- قدرت بر انجام بعضي از کارهاي مورد نياز انسان را دارند.(9)
10- خلقت آنها روي زمين قبل از خلقت انسانها بوده است.(10)
همچنين از برخي آيات استفاده ميشود که انسان بر جن برتري دارد ، به دليل اين که تمام پيامبران الهي از ميان انسانها برگزيده شدند. جنّيان به پيامبر اسلام- که بشر بود-، ايمان آوردند. اصولاً واجب شدن سجده بر شيطان در برابر آدم (که بنا به تصريح قرآن از بزرگان طايفه جن بود).(11) دليل بر فضيلت نوع انسان بر جن ميباشد.
ارتباط با جنيان: از روزگاران قديم بين انسان و جن، شيوههاي مختلفي از روابط بوده است. بعضي از گونههاي اين روابط را که در قرآن و روايات آمده است از جمله اينکه انسان ها به جن پناه مي بردند. در قرآن مجيد آمده «و همانا مرداني از انس به مرداني از جن پناه ميبردند، پس به سختيهاي ايشان ميافزودند».(12) رسم عرب چنين بود که هرگاه به بيابان هولناکي ميرسيدند، به جن آن وادي پناه ميبردند. در اسلام از اين کار نهي شده و بايد به خدا پناه برد که آفريننده جن و غير جن است. در بعضي روايات توصيه شده که در چنين مواقعي خوب است اذان بگوييد تا از شر جنيان سرکش در امان بمانيد.
درباره تسخير جن بين فقها اختلاف است که آيا جايز است جنيان را تسخير کرد و آنها را به خدمت گرفت؟ در اين باره نظر قطعي و دقيق ارائه نشده، در مجموع ميتوان گفت اگر اين کار نسبت به مؤمنان جن باشد و مايه آزارشان گردد، جايز نيست، ولي اگر مايه آزارشان نشود، اشکال ندارد. البته به کارگرفتن آنها براي کارهاي نامشروع حرام است.درضمن جنيان موجود مادي و داراي اجسام لطيفي هستند که قدرت دارند به شکلهاي مختلف در آيند . گاهي هم خداوند به حسب مصالح آنها را به صورتهاي گوناگون در ميآورد. .(13). همچنين جنيان موجودات بسيار لطيف و انعطاف پذيرهستند مانند هوا که قابل انبساط و انقباض هستند. گاهي به صورت آدم، گاهي موجودات کوچک، گاهي موجودات بزرگ با بدنها و چشمها و موهاي عجيب نمودار ميشوند؛ يعني ظاهر شدن براي انسان به صورتي خاص، نه آن که از ماهيت حقيقي خود خارج شوند و تغيير ماهيت دهند، بلکه به اين معنا در قوه حس و ادراک انسان به صورتهاي مختلفي محسوس ميشوند، بدون آن که تغيير ماهيتي صورت گيرد.
پينوشتها:
1. الرحمن (55) آيه 15.
2. آيات مختلف سوره جن.
3. آيات سوره جن و الرحمن.
4. جن (72) آيه 11.
5. همان، آيه 15.
6. همان، آيه 9.
7. همان، آيه6.
8. نمل (27) 39.
9. سباء (34) آيه 12 - 13.
10. حجر (15) آيه 27.
11. کهف (18) آيه 50.
12. جن (72) آيه 6.
13. دائرة المعارف تشيع، ج 5، ص 450 - 452.
نظر خودتان را ارسال کنید