از نظر فقه اسلامى مىتوان گفت: کشتن انسانهاى بىگناه از هر فرقه يا مذهب و در هر مکانى که باشد - حرام است. لذا روايت منقول از رسول خدا(ص) که فرمودند «الايمان قيد الفتک» يا «الاسلام قيد الفتک؛ ايمان يا اسلام مانع کشتن به نحو غافلگيرانه است،(محمدى رىشهرى، ميزانالحکمه، ج 9، ص 4509). به فرض صحت آن(زيرا روايت با توجه به لحاظ راوى آن که ابوهريره است ضعيف السند مىباشد) مربوط به موردي است که فرد به دليل ارتکاب جرم و اقدام عليه امنيت جامعه و حکومت اسلامي، مستحق مجازات شده و امکان دسترسي حکومت اسلامي به او نيست. بنابراين اين قاعده کلي که «اسلام مانع ترور است» يک قاعده عمومي است که مانند ساير قواعد و احکام عمومي موارد استثنا دارد، مثلا در احکام اوليه اسلام خوردن گوشت خوک حرام است، اما اگر جان کسي در معرض خطر بود و خوراک ديگري براي خوردن نداشت مي تواند به اندازه رفع نياز از آن استفاده کند. اما امتناع مسلم از کشتن ابن زياد به دليل اين قاعده نبود، بلکه به دليل آن بود که او در آن خانه ميهمان بود و کشتن ميهمان رسم جوان مردي نبود. در مورد آن شخص که پيامبر ص دستور قتل او را صادر فرمود هم يک حکم استثنا بود، يعني آن فرد به دليل توطئه نسبت به مسلمانان مهدور الدم بود و از قاعده عمومي « الإسلام(أو الإيمان) قيّدَ الفتک» استثنا شده بود.
نظر خودتان را ارسال کنید