آیا این درست که حضرت خدیجه ثروت خود را از طریق یک قرعه کشی به دست آوردند؟

در اينکه حضرت خديجه پيش از ازدواج با پيامبر(ص) ازدواج کرده بود يا ازدواج نکرده و باکره بوده، ميان مورخان اختلاف است. عده‏اي معتقدند حضرت خديجه پيش از ازدواج با پيامبر اسلام دو بار شوهر کرده است. اولين بار با شخصي به نام ابوهاله ازدواج کرد که از او داراي دو فرزند شد. پس از مرگ او با فرد ديگري به نام عتيق ازدواج کرد و براي او نيز فرزندي به دنيا آورد.(1) در اعيان الشيعه آمده که: حضرت خديجه پيش از ازدواج با پيامبر دو شوهر کرده بود که هر دو از دنيا رفته بودند.(2) عده‏اي هم مي گويند: حضرت خديجه اولين بار با پيامبر اسلام ازدواج کرد و در آن زمان دختر بود نه بيوه. احمد بلاذري، ابوالقاسم کوفي، سيد مرتضي و شيخ طوسي روايت کرده‏اند که: خديجه در وقت ازدواج با پيامبر دختر بود نه بيوه. اين ها در مورد بچه‏هايي که در خانه خديجه بودند و ديگران آن بچه‏ها را از شوهران قبلي مي‏دانند، گفته‏اند: خديجه خواهري به نام «هاله» داشت. هاله شوهر داشت و پسري به نام «هند» به دنيا آورد و آن شوهر ابوهند ناميده مي‏شد. اين شوهر دو تا دختر بچه هم به نام‏هاي رقيه و زينب داشت. ابوهاله درگذشت و آن دختربچه‏ها کوچک بودند. خديجه آن بچه‏ها را به خانه خودش آورد و تربيت کرد. اين دختر بچه‏ها به خديجه نسبت داده شدند، زيرا که رسم عرب اين بود که بچه‏ها را به مربي آن ها نسبت مي‏دادند. هند را هم به خديجه نسبت دادند، چون خديجه زن معروف و بزرگي بود و نسبت دادن به او به نفع بچه بود.(3) با توجه به مطالبي که ذکر شد، اظهار نظر قطعي در اين باره مشکل ا ست؛ ولي آن چه معروف و مشهور است اين است که: حضرت خديجه پيش از پيامبر ازدواج کرده و داراي فرزنداني بوده است. خديجه کبري عليهاالسلام اموال فراواني از پدر به ارث برده بود و با آن تجارت مي کرد و در اين راه از مرداني درست کار مدد مي جست. اموال وي را بيشتر از هشتادهزار شتر که در مناطق مختلف مانند حبشه و مصر پراکنده بودند، نوشته اند(4). پي نوشت ها : 1. السير ه النبويه، ج 1، ص 224، پاورقي، ابن هشام، بيروت، دار احياء التراث، 1421، ه ق، تحقيق مصطفي السقا و...؛ زندگاني فاطمه،ص 22، دکتر سيد جعفر شهيدي؛ فروغ ابديت، ج 1، ص 198، جعفر سبحاني،قم، انتشارات دفتر تبليغات اسلامي، 1370ه ش، چاپ ششم. 2. سيد محسن امين، اعيان الشيعة، ج 1، ص 315، بيروت، دار التعارف للمطبوعات، 1418 ه ق، چاپ پنجم، تحقيق سيد حسن امين. 3. الصحيح من سيرة النبي الاعظم، ج 2، ص 208 - 216، سيد جعفر مرتضي عاملي، قم، دار الحديث للطباعه و النشر، 1426 ه ق، چاپ اول. 4. بحارالأنوار، ج 16 ص 22