آیا می توان گفت عقیده هر کسی برای خودش محترم است؟

سلام وقت شما بخير اولا هيچ عاقلي نمي پذيرد که هر نوع عقيده اي احترام دارد. بلکه قطعا بايد جلوي بعضي عقايد را گرفت. مثلا عده اي دختران جوان را براي هديه به بت ها ذبح مي کردند! يا يهوديان مشهور هستند به اينکه در يکي از مراسماتشان بايد خون بچه اي را بياشامند. آيا مي توان ذره اي عقلانيت داشت و با اين نوع عقايد مقابله نکرد؟ قطعا عقايد بسياري هستند که مخالف کرامت و ارزش انسان بوده و براي صيانت از ارزش انسان ها بايد با آن عقيده مخالفت کرد. به عنوان نمونه در هند بعضي از مردم بدبخت معتقدند که نبايد تغييري در وضع فلاکت بار خود بدهند. تا در چرخه بعدي تناسخ بتوانند به جايگاه بهتري برسند. که اين نوع ظلم پذيري و حقير شمردن خود، بايد مورد مخالفت قرار گيرد. ثانيا هيچ کس به اين شعار عمل نمي کند. از غربي ها که شعار نظم نوين جهاني را مي دهند و به دنبال اين هستند که اصول خود اگر چه با کشتار گسترده و جنگ به همگان تحميل کنند. تا گاوپرستان هندي که اگر احساس کنند کسي گوشت گاو خورده، به او حمله مي کنند و او را مي کشند. بله ممکن است عده اي به ديگري بگويند تو نسبت به عقيده خودت تسامح داشته باش! اما اين شعار تنها از اين روست که خودشان نسبت به آن تفکر عقيده اي ندارند. و اصولا عقيده، رابطه عميق انسان با يک تفکر است (عقد و گره با يک انديشه) که انسان نمي تواند نسبت به آن بي تفاوت باشد. و کافيست عقيده اين شعار دهندگان کشف شود تا روشن شود، شعارشان پوچ و بي محتواست و فقط براي ديگران مي پسندند. ثالثا عدم محترم دانستن عقيده ديگران به معناي جنگ و آزار آنها نيست. که فکر کنيم براي نفي خشونت، لازم است مهر تائيد يک جا بر تمام عقايد بزنيم. و قطعا راه پرهيز از افراط، تفريط نيست. بلکه بايد خط اعتدال را يافت. اسلام سه مرحله را در مقابل مخالفان بيان نموده است: ?-ابتدا بايد منطق خود را توضيح داده و کفار را به سمت حق دعوت کنيم. طبيعتا بعضي اسلام مي آورند و بعضي در کفر خود باقي مي مانند. ?-کساني که در کفر خود باقي بمانند، اگر قبول کنند که همزيستي مسالمت آميزي با مسلمانان داشته باشند و نظام اجتماعي اي را با مسلمانان شکل دهند، با آنها پيمان بسته مي شود. و مي توانند مناسک ديني خود را داشته باشند. ?-کساني که علاوه بر اصرار خود در کفر، تلاش دارند مانع راه حق مسلمانان نيز بشوند. و هر طور شده، آنها را از اسلام باز گرداند اگر چه با راه انداختن جنگ و انواع فتنه ها که در مقابل اين گروه بايد چنان سختي نشان داد، که قدرتشان از بين برود و دست از مزاحمت و توطئه عليه مسلمانان بردارند. همچنين روشن است که بين عقيده و سليقه فرق وجود دارد. و پس از خطوط قرمزي که با کرامت انساني تبيين مي شود، انسان ها مجال اختيار وسيعي دارند.