چرا علما برای درمان به بیمارستان ها می روند، حال آنکه عوام به امام زاده ها متوسل می شوند؟

سلام وقت شما بخير عوام اگر پاي منبر علما، دين شان را آموخته باشند، حتما بارها اين جمله را شنيده اند که : از تو حرکت، از خدا برکت. در نگاه صحيح ديني که عالمان ديني به مردم آموزش مي دهند، اين نکته مورد تاکيد قرار مي گيرد که، خداي متعال عالم را از طريق اسباب اداره مي کند. و هيچ مطلبي دال بر تشويق به بي توجهي به اسباب و علل مادي وجود ندارد. حتي خود ائمه نيز براي درمان به طبيب مراجعه مي کردند، اگر چه طبيب مسلمان نيز نبود. قرآن شريف نيز آنجا که سخن از توکل مي گويد، مي فرمايد: فَإِذَا عَزَمْتَ فَتَوَکَّلْ عَلَى اللَّهِ ? إِنَّ اللَّهَ يُحِبُّ الْمُتَوَکِّلِينَ (??? آل عمران) و آنگاه که تصميم گرفتي بر خدا توکل کن، زيرا که خداوند توکل کنندگان را دوست مي دارد. يعني توکل پس از عزم و اراده براي انجام کار است. آنچه افراد ناآشنا با معارف ديني، در آن دچار خطا مي شوند، اين است که تصور مي کنند، اعتقاد به عالم غيب و اسباب معنوي، با توجه به اسباب مادي متعارض است. حال آنکه در منظر مومنان بايد دو چشم براي عالم غيب و شهود داشت. و توجه صرف به يک عالم، نوعي لوچي و احولي است. از همين رو مومن در فعاليت عادي و روزمره از جهت ظاهري با کفار، فرقي ندارد. مومنان نيز به کسب و کار مي پردازند. بيمار مي شوند و به طبيب مراجعه مي کنند و ... فرق مومن و کافر در اينجاست که مومن علاوه بر بهره گيري از اسباب مادي، به اسباب معنوي نيز توجه دارد. از همين رو جايي که بنابر محاسبه اسباب عادي، اميدي باقي نمي ماند، مومن همچنان اميدوار است. چون او عوامل ديگري را هم مي شناسد که ممکن است تاثير عوامل مادي را به هم بريزد. کما اينکه اگر بنابر محاسبه اسباب مادي، همه چيز رو به راه باشد، او باز محاسبه عوامل ديگري را مي کند. از همين رو توکل مي نمايد. چرا که تعارض اسباب بسيار است. و چه بسا پنبه اي که با اندک شعله اي بايد مشتعل شود، به دليل خيسي آتش نگيرد. تفاوت نگاه مومن و کافر در اينجا معلوم مي شود که کافر دائم به شانس و تصادف و ... پناه مي برد و جهل خود براي شناخت عوامل هستي را درمان نمي کند. اما مومن با دو چشم بينا، مي فهمد آنچه شانس و تصادف ناميده اند، همه معلول نظامي دقيق و متقن است و امر بي حساب و کتاب نداريم. در کنار شناخت فرق مومن و کافر، به بطلان تصور مطرح شده نيز مي رسيم که بين عالمان ديني و مردم مقلد نيز تفاوتي وجود ندارد. هر دو هم به اسباب عادي و طبابت معتقدند و هم به شفاء دهنده واقعي توجه دارد. ولي افراد بهانه جو و شبهه پراکن، به خاطر شراکت با شيطان، هر کدام از عالم و مقلد را با يک چشم مي بينند. عالم را به گونه اي مي بينند که توسل و دعايش را انکار کنند. و مقلد را به گونه اي مي بينند که رجوع به طبيب او را انکار کنند. انشاءالله عاقبت بخيربشويد. التماس دعا