راه های کسب محبت و معرفت اهل بیت (ع) چیست؟

باسلام خدمت شما پرسشگر محترم انسان تا چيزي را خوب نشناسد و به عمقش پي نبرد، به آن دل نمي بندد، آن را دوست ندارد و محبت و دوستي اش در دل شخص جاي نمي گيرد. از امام جعفر صادق (ع) نقل شده است که فرمود: «الحبُّ فرع المعرفة؛ محبت از معرفت ريشه مي گيرد.».(ترجمه مصباح الشريعه، باب اول، ص ??) بر اين اساس بايد ريشه محبت را در معرفت جست و جو کرد. انسان تا کسي را نشناسد، به محاسن و خلقيات او آشنا نباشد و عظمت شخصيتش را درک نکرده باشد، نمي تواند به او محبت و علاقه زيادي داشته باشد. راه‏ هاي کسب دوستي اهل‏بيت(ع) عبارتند از: ?. معرفت اهل بيت(ع): در سايه معرفت امام به کمالات و ويژگي‏هاي منحصر به او بيشتر واقف مي‏گرديم. معرفت خود فطرتا شيفتگي و محبت نسبت به اهل بيت(ع) را در پي دارد. امام صادق(ع) مي‏فرمايد: «الامام علم بين الله عزوجل و بين خلقه، فمن عرفه کان مومنا و من انکره کان کافراً؛ امام آن شاخص [و دليل و راهنماي ]آشکار است که بين خدا و خلقش قرار گرفته، پس هر کس او را شناخت، مؤمن مي‏گردد و هر کس او را انکار کرد [و نشناخت ]کافر مي‏گردد». (کافي، ج ?، ص ???، ح ???) مؤمن بودن، فرع بر شناخت امام است. از طرفي ايمان، عين حب و بغض است. امام محمد باقر(ع) مي‏فرمايد: «الايمان حب و بغض؛ ايمان حب و بغض است». (همان) حب به تمامي خوبي‏ها و کمالات و. . . و بغض از همه بدي‏ها، کژي‏ها و. . . پس در پرتو شناخت و معرفت ايمان حاصل مي‏شود و ايمان هم جز حب و بغض نيست. نتيجه اين مي‏شود که يکي از راه‏هاي عملي مهم کسب حب اهل بيت(ع)، معرفت آن بزرگواران است که با مطالعه در زندگي، اخلاق، رفتار و کرامت‏هاي پيامبر و ائمه و مطالعه کلمات و سخنان آن بزرگواران؛ بدست مي آيد چرا که فرمايش‏هاي آنان، درّهاي گران بهايي است، که بايد در جست وجوي آنها بود. آيا ممکن است کسي نهج البلاغه را بخواند و بفهمد، ولي عاشق علي(ع) نشود؟ ?. اطاعت از اهل بيت(ع): اگر کسي شناخت لازم و کافي به اهل بيت پيدا کرد، اطاعت از آنان را بر خود لازم مي‏داند؛ ولي گاهي شناخت در آن حد بالا نيست. در اين صورت چه بسا نسبت به اوامر آنان عصيان شود. عصيان هم به هر اندازه باشد، به همان اندازه کدورت و بغض مي‏آورد. کدورت و بغض هم، ضد صفا و حب است. پس هر اندازه نسبت به اوامر آنان عصيان شود، به همان اندازه بغض و کدورت نسبت به آنان در دل ايجاد مي‏شود و برعکس هر اندازه نسبت به اوامر آنان اطاعت شود، به همان اندازه حب و صفا به آنان دل را فرا مي‏گيرد. امام رضا(ع) مي‏فرمايد: «اللهم اني اسئلک. . . العمل الذي يبلغني حبک. . . ؛ بارالها! از تو آن عملي را مسألت مي‏کنم که حب خودت را به من برساند». (همان، ح ????) بنابراين يکي از راه‏هاي عملي وصول به «حب» اصل عمل و طاعت عملي است. ?. توسل با حال: در سايه شناخت امام مي‏فهميم همه چيزمان به او وابسته است. واسطه فيض و کمال و همه چيزمان امام مي‏باشد. براي آشنايي بيشتر ترجمه زيارت جامعه کبيره را مطالعه کنيد. اگر توسل بعد از شناخت و با حال همراه باشد، ترنم عاجزانه و عاشقانه‏اي است که حب را در دل بيش از پيش مي‏پروراند. ?. تولي و تبري: دو اصلي که با حب اهل بيت(ع) تأثير متقابل دارند، تولي و دوستي با دوستان خدا و تبري و بي‏زاري از دشمنان خدا مي باشد. تولي و تبري محبت اهل بيت(ع) را در پي دارد.