چرا نباید نام اصلی امام زمان(عج) (م ح م د) را به کار برد؟!

سلام وقت شما بخير در زمان پيامبر گرامي اسلام احاديثي از ايشان نقل شده که فرمودند :فرزندي از فرزندان من ظهور مي کند که اسم او اسم من و کنيه او کنيه من است. امام حسن عسکري (عليه السلام) اسم فرزند خود را (م ح م د) گذارد .اما وضع به گونه اي فراهم شد که به حسب ظاهر امام زمان را به اين نام صدا نزنند ، زيرا اين امر خطر جاني وي را در پي داشت. به خاطر حفظ جان امام از نام بردن وي نهي شده است . در روايات نيز به همين مطالب اشاره شده است. در اصول کافي رواياتي آمده که از بردن نام حضرت و مشخص کردن مکان ايشان نهي کرده است. « سَمِعْتُ أَبَا الْحَسَنِ الْعَسْکَرِيَّ ع يَقُولُ الْخَلَفُ مِنْ بَعْدِي الْحَسَنُ فَکَيْفَ لَکُمْ بِالْخَلَفِ مِنْ بَعْدِ الْخَلَفِ فَقُلْتُ وَ لِمَ جَعَلَنِيَ اللَّهُ فِدَاکَ قَالَ إِنَّکُمْ لَا تَرَوْنَ شَخْصَهُ‏ وَ لَا يَحِلُّ لَکُمْ ذِکْرُهُ بِاسْمِهِ فَقُلْتُ فَکَيْفَ نَذْکُرُهُ فَقَالَ قُولُوا الْحُجَّةُ مِنْ آلِ مُحَمَّدٍ صَلَوَاتُ اللَّهِ عَلَيْهِ وَ سَلَامُهُ ؛ امام هادي عليه السلام فرمود:‌با جانشين فرزندم حسن، چگونه خواهيد بود؟ او را نخواهيد ديد و نام بردن او جائز نيست. پرسيدند: پس چگونه از او ياد کنيم؟ حضرت فرمود:‌بگوييد: حجّت آل محمد درود خدا بر او ».(1) « عَلِيُّ بْنُ مُحَمَّدٍ عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ الصَّالِحِيِّ قَالَ سَأَلَنِي أَصْحَابُنَا بَعْدَ مُضِيِّ أَبِي مُحَمَّدٍ ع أَنْ أَسْأَلَ عَنِ الِاسْمِ وَ الْمَکَانِ فَخَرَجَ الْجَوَابُ إِنْ دَلَلْتُهُمْ عَلَي الِاسْمِ أَذَاعُوهُ وَ إِنْ عَرَفُوا الْمَکَانَ دَلُّوا عَلَيْهِ؛(2) ابوعبدالله صالحي مي گويد: دوستان ما بعد از شهادت امام عسکري (ع) از من درخواست کردند از اسم و مکان حضرت سؤال کنم. جواب آمد: اگر آنان را بر اسم او راهنمايي کني، آن را پخش مي کنند. اگر مکان او را معيّن کني، دشمنان را به آن جا راهنمايي مي کنند. بر همين اساس است که برخي باور دارند در زمان غيبت کبري - به دليل اينکه جان امام در خطر نيست -بردن نام حضرت اشکالي ندارد. چون امروزه تمامي افراد نام حضرت را مي دانند حتّي علماي اهل سنّت نام ايشان را در کتاب هاي شان آورده اند.نوشتن و گفتن نام حضرت چه به طور خصوصي يا در محافل عمومي اشکالي ندارد.(3)برخي از عالمان ديني احاديثي را که بر عدم جواز نام بردن امام زمان دلالت دارند، مخصوص دوران غيبت صغري مي‌دانند و ياد نام ايشان را در غيبت کبري جائز مي‌دانند (4). البته برخي ذکر نام حضرت را - در زمان غيبت کبري را - نيز جائز نمي‌دانند، زيرا در اين روايات از جمله در توقيعي (نامه) حضرت حجّت (ع) مي­فرمايد: « هر کس مرا نام ببرد، بين مردم ملعون است».( 5). در برابر اين عقيده، بعضي مي­گويند منع توقيع مربوط به دوره غيبت صغري است. در مجموع به نظر مي رسد بردن نام ايشان الان مشکلي ندارد ، مگر اينکه بخواهيم احتياط کنيم. پي نوشت ها: 1. مرحوم کليني، اصول کافي،انتشارات دارالکتب الاسلاميه ، ج1 ،ص333. 2.همان. 3. مجلة‌حوزه، شمارة 70 - 71، ص 90، با تلخيص و اضافات. 4 . همان . 5. صدوق، کمال­الدين و تمام ­النعمة ، قم . مؤسسة نشر إسلامي وابسته به جماعة مدرسين ، ص.648 .