سلام وقت شما بخير پيش از پاسخ لازم است ياداور شوم که اختلاف بين مسلمانان در مسائل عملي و برخي جزئيات اعمال عبادي و اعتقادي ، موجب خروج هيچ يک از فرق مسلمان از دايره اسلام نمي شود . علماي اسلام اعم از شيعه و سني در طول تاريخ به اين مهم اذعان داشته و همواره بر اساس آن زندگي همراه با صلح و محبت و برادري با برادران مسلمان خود داشته اند . پس توجه شود که بحث از چرايي برخي اختلاف نظرها و عمل ها به معني جدابودن و متحد نبودن مسلمانان نيست . همه مسلمانان در عين داشتن اختلافات ، در ريشه ها و اصول ديني مشترکات بسيار زياد و فراوان دارند . نکته ديگر درباره ريشه برخي اختلافات در زمينه احکام ومناسک ديني به نوع نگاه مسلمانان به منابع برداشت از سنت رسول خدا (ص) و وظايف شرعي پس از پيامبر گرامي اسلام بر مي گردد . در اين ميان به شيعه اماميه بنا به سفارشهاي مؤکد رسول خدا (ص) همواره براي فهم اصول و فروع دين، نگاهش به عترت پاک رسول خدا بوده و سعي مي کرده سنت و سيره پيامبر را از دريچه نگاه علي (ع) و اهل بيت پيامبر ببيند . شيعيان ،در طول تاريخ ، از زمان امام علي ع تاکنون، همواره بر روش و سيره و تعاليم اهل بيت پيامبر که همان سيره و سنت نبيّ مکرّم اسلام است، مقيد و ملزم بوده اند.[?] البته برخي مسلمانان چنين نگاهي نداشته و به اجتهادات ديگر صحابه پيامبر هم اعتماد مي کردند. از همين جا تفاوت در برداشت ها از سنت رسول خدا آغاز شد . از امتيازات شيعه اماميه نسبت به ساير فِرَق اسلامي اين است که حقايق و معارف ديني خود را از طريق معصومين دريافت کرده که عاري از هرگونه خطا و تحريف و برداشت سليقه اي است. يکي از اين اختلاف برداشت ها در بحث آداب اقامه نماز و احکام مربوط به آن است که شيعه بر اساس سنتي که از اهل بيت پيامبر به او رسيده عمل مي کند و ديگر برادران اهل سنت از برداشتهاي ديگر صحابه استفاده مي کنند . آنچه درباره منشأ نمازخواندن برادران اهل تسنن به صورت دس بسته در تاريخ گفته شده اين است که : در زمان خلافت عمر، جمعي از اُسراي ايراني را به نزد او آوردند. اين گروه به منظور رعايت ادب نزد خليفه، دستها را روي سينه بر هم گذاشته بودند. عمر از آنان پرسيد چرا اينگونه ايستاده ايد؟ آنان پاسخ دادند رسم ما آن است که در نزد بزرگان براي رعايت ادب و نشان دادن تواضع خويش، اين چنين بايستيم. عمر اين مرام را پسنديد، و از آن پس دستور داد براي رعايت ادب و تواضع به درگاه الهي دستها را بر هم گذاشته و نماز را اقامه کنند، و اين خلاف سنت و دستور رسول خدا ص بود.[?] به نظر شيعه اين کار در نماز خلاف سنت رسول خدا بوده و بدعت و حرام است و انجام اين کار را باعث بطلان نماز مي داند . البته اين نکته هم قابل ذکر است که در مساله تکتّف (دست بسته نماز خواندن) حتي بين اهل سنت هم اتفاق نظر نيست . بعضي از علماي اهل سنت اين کار را در نمازهاي واجب، مکروه نيز مي دانند. ابن رشد اندلسي در اين باره مي گويد: درباره دست روى دست گذاشتن در نماز ميان علماء (اهل سنت) اختلاف است، مالک ابن انس در نمازهاى واجب مکروه و در نماز نافله آن را جائز شمرده و جمهور آن را مستحب دانسته اند. علت اين اختلاف نظر روايات صحيحى است که به دست ما رسيده که نماز پيامبر را توصيف مى کند و در آن نقل نشده که پيامبر دست راست روى دست چپ مى گذاشته اند. از طرفى به مردم امر شده که دست روى دست گذاشته نماز بخوانند (دستور دهنده معلوم نيست.)[?] پي نوشت ها [?]. رهبري امام علي از ديدگاه قرآن، نامه صد و دهم، سيد شرف الدين. [?]. جواهر الکلام، ج??، ص??؛ (به نقل از شبهاي پيشاور ص ???) [?]. (بداية المجتهد، جلد اوّل کتاب الصلاة فصل دوم، مسأله پنجم، ص??? ـ ??? به نقل از شبهاي پيشاور ص ???)
نظر خودتان را ارسال کنید