باسلام خدمت شما پرسشگر محترم براي خلاصي از اين که حق الناس بر ذمه نداشته باشيم، لازم است. هر فردي حدود وظايف و حقوق خويش و ديگران را بشناسد و به حقوق خود قانع باشد. و حقوق ديگران را رعايت کند. در صورت تضييع حقوق ديگران بايد استغفار کند و توبه نمايد. در صورت ممکن رضايت صاحبان حق را جلب نمايد و حلاليت بطلبد و در صورت عدم امکان دسترسي يا شناختن آنها، در حقشان دعا و استغفار نمايد و به نيت آنها انفاق کند، اگر حق الناس از امور مالي باشد يا موجب پرداخت ديه شده، لازم است به ميزان ديه يا مال تضييع شده، به نيت صاحب آن صدقه دهد. به هر حال حق الناس پل صراطي است که رهايي از آن بسيار مشکل است، چه اين که از مو باريکتر و از شمشير تيزتر است، البته چيزي به نام راهکار کلي يا به گونه کلي وجود ندارد، بلکه بايد تمام موارد جزئي دقت شود، اما اگر انسان موارد مذکور و موارد جزئيتر و ديگر را که احياناً وجود دارد، مراعات کند، نبايد حالت وسواسي داشته باشد. و علاوه براين اگر حق الناسي به گردن دارد مي تواند وصيت کند که ورثه از حق خودشان يا اينکه از ثلث مال پرداخت شود از برخي روايات استفاده ميشود اگر مؤمن در پرداخت حق الناس کوتاهي نکرده باشد و قصدش اين بوده که به او بپردازد، ولي نتوانسعه بپردازد، خداوند از فضلش تلافي ميکند.1 پي نوشتها: 1 - شهيد دستغيب، گناهان کبيره، ج 2، ص 11. موفق و پيروز باشيد.
نظر خودتان را ارسال کنید