سلام وقت بخير اصل حديث اين است: « کَانَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ(ع) يَقُولُ ثَلَاثَةٌ لَا يُسَلَّمُونَ الْمَاشِي مَعَ الْجَنَازَةِ وَ الْمَاشِي إِلَي الْجُمُعَةِ وَ فِي بَيْتِ الْحَمَّام» (1)؛ امام صادق عليه السلام فرمود: به سه کس سلام داده نشود: کسي که همراه جنازه راه ميرود و کسي که به سوي نماز جمعه ميرود و کسي که در حمّام است.
سلام بلوغ به سه امر است يکي سن يکي موي زبر زير شکم و ديگري خروج مني که اگر شخص قبل يکي از اين اموري که هر کدام به تنهايي باعث بلوغه عباداتي را انجام ندهد وظيفه اي ندارد چون اصلا امري بر او واجب نبوده که الان وظيفه اي داشته باشد اما اگر حق کسي را ضايع کرده باشد مثلا به درخت کسي لطمه زده،مالي را از کسي برداشته ،ميوه باغي را خورده است و..اين امور نياز به جبران دارد شما اگر دقيق تر و ريز تر مساله را براي ما مي نوشتيد بيشتر ميتوانسيم کمک کنيم. موفق باشيد.
«فاجر» که جمع آن «فجار» و «فجره» است، درلغت به معناي هرزه، عياش، فاسد، خراب، زناکار، دروغ گو، بي حيا، بي شرم، وقيح و گستاخ آمده است. فجور که مصدر است به معناي «هرزگي، فسق، فساد، عياشي، گناه و زندگي گناه آلود» مي‌باشد(فرهنگ معاصر عربي- فارسي، ص???) «کلمه فسق» با «فجور» از نظر معنا به هم نزديک اند. فسق به نظر مي‌رسد بيشتر جهت مخالفت با خدا را بيان مي‌کند و فجور گستردگي فساد و گناه فرد را مي‌رساند.
نکته يکم: انسان و حيوانات به طور طبيعي و غريزي ميل به آسايش و پاسخ به غرايز به ساده ترين وجه دارد، اما تفاوت انسان و حيوان در همين نکته است که انسان به دليل داشتن عقل و نيروي درک و شناخت مي تواند و بايد اين ميل غريزي را کنترل و مديريت کند و با همين کنترل و مديريت است که انسان به رشد و کمال انساني مي رسد. نکته دوم: انسان برخلاف برخي اديان و مسلک ها در زمينه روش مواجهه با غرايز معتقد به رويکرد حذفي نيست، به عبارت ديگر از منظر اسلام سرکوب غرايز مطلوب نيست، بلکه مديريت آن ها لازم است.
باسلام خدمت شما پرسشگر محترم اميرمؤمنان (ع) در پاسخ به اين پرسش که وقتى خداى تعالى در قرآن کريم فرموده!: «ادْعُونِي أَسْتَجِبْ لَکُمْ»غافر (40)، آيه 60.؛ «بخوانيد مرا، اجابت مى کنم شما را»، دعاهايمان مستجاب نمى شوند، فرمود: زيرا در هشت مورد خيانت کرده ايد: 1. خداى تعالى را شناختيد اما حقش را چنان که بايد و بر شما واجب فرموده بود، به جاى نياوريد. پس خداشناسى تان به کار نيامد. 2. کتابش قرآن را خوانديد و به آن عمل نکرديد. 3. به پيامبرش ايمان آورديد، اما سنتش را مخالفت نموديد. 4. گفتيد که از آتش دوزخ مى ترسيد، در حالى که هر زمان، بدن هاتان را با گناه به آتش نزديک مى کنيد. 5.
باسلام خدمت شما پرسشگر محترم اگر براي کسي به هر دليلي امکان ازدواج نباشد، چنين شخصي تحت هيچ عنوان مجاز نيست روي به گناه آورد زيرا خطر گناه و آلوده دامني بسيار فراتر از فشارها و رنجهاي عزوبت و بي همسري است و در صورت خوف وقوع در گناه، ازدواج به هر صورت ممکن واجب مي شود. و لذا چنين کسي يا بايد خود را کنترل کند و دست به گناه نيالايد و يا مقدمات ازدواج خود را از هر راه ممکن فراهم آورد. قرآن کريم مي فرمايد: «و لستعفف الّذين لا يجدون نکاحا؛ و بايد آن کساني که ازدواج برايشان مقدور نيست عفّت بورزند.» کنترل اين غريزه به دو صورت ممکن است تحقق پذيرد، 1ـ کنترل منفي. 2ـ کنترل مثبت.
باسلام خدمت شما پرسشگر محترم با بررسي مختصر به عمل روايتي با اين مضمون يافت نشد، و آنچه از اين بررسي مشخص گرديد اين است که اين مطلب کلام مشهور در ميان گذشتگان است و که دهان به دهان ميان آنها نقل شده و شهرت و مقبوليت عرفي پيدا کرده اما سنديت ندارد ، حال آنکه تحقيقات پزشکي خلاف اين مطلب را تاييد مي کند و نه تنها موجب احمق شدن نمي شود بلکه موجب افزايش بهره هوشي نيز مي شود .
براي رسيدن به ارامش و احساس سعادتمندي در زندگي اصول و راه هاي زيادي بيان شده است که در زير به برخي از اين راه ها اشاره مي شود: بخش اول: 1. زندگي و هر مسئله کوچکي را آنقدر جدي تلقي نکنيد، هر چند وقت يک بار زندگي را شوخي بگيريد و با سرزندگي و سبکبالي با رخدادها برخورد کنيد و بينيد که روز شما چقدر زيبا و شادي آفرين خواهد بود . 2.از رنج نهراسيد ، شادي را جايگزين غم کنيد. براي زندگي خود هدف و مقصودي تعيين نماييد . شما به دنيا نيامده ايد تا فضايي را اشغال کنيد . 3. دامنه توقعات و انتظارات خود را کوتاه و کوتاه تر کنيد تا زندگي آرام و دلپذيري داشته باشيد. 4.
پدر مادر واسطه وجود ما در اين دنياي خاکي اند،در دوراني که هيچ تواني نداشته ايم زحمت ما را متحمل شده اند زحمتي که تا نچشيد نميتوانيد بفهميد يعني چه؟ انشالله وقتي بچه دار شديد و زحمت و شب بيداري ها را لمس کرديد حق پدر مادر را بهتر درک ميکنيد! مريضي هاي بچه ها،تب کردن آنها چقدر پدر مادر را نگران کرده است و با چه مهرباني از بچه مراقبت ميکنند و...همه اينها کافي است که ما نسبت به آنها خاضع باشيم و از بدي آنها چشم پوشي کنيم. البته در مواردي نياز به مشاوره است که اگر مشکلي براي شما در اين زمينه است با توضيح کامل مشکل سوال را براي ما بفرستيد تا از توصيه هاي مشاورين ما برخوردار شويد.
باسلام خدمت شما پرسشگر محترم تمامي موجودات مشمول رحمت عام خداوند هستند. اما برخي عنايات و بخششهاي خداوند خاص مي‌باشد و مشمول کساني ميشود که خود را به گناه و عصيان نيالايند. بنابراين، چه بسا افرادي خود را در معرض اين رحمت قرار ندهند. مثل اين که ما ميدانيم:آب تشنگي هر تشنهاي را ميزدايد، حال اگر انسان تشنهاي از نوشيدن آب امتناع ورزيد، حق ندارد بگويد:چرا آب از من رفع تشنگي نکرد؟ و هرگز چنين حادثه اي به معناي نفي و نقض آن سخن نيست. موفق و پيروز باشيد.
