اولين اصل از اصول ديني ما خداپرستان، توحيد است و توحيد مراتب مختلفي از جمله توحيد ذاتي، توحيد در صفات، توحيد افعالي، توحيد در ربوبيت و ...دارد. شناخت اين مراتب و اعتقاد و ايمان نسبت به همه آنها بر همه خداپرستان لازم و ضروري است. در اينجا متناسب با سؤال شما به بحث توحيد در ربوبيت خداوند متعال مي پردازيم. از جمله روابطي که بين خدا و خلق، لحاظ مي شود اينست که مخلوقات نه تنها در اصل وجود و پيدايششان نيازمند به خدا هستند. بلکه همه شئونِ وجودي آنها وابسته به خداي متعال است و هيچ گونه استقلالي ندارد و او به هر نحوي که بخواهد در آنها تصرف مي کند و امورشان را تدبير مي نمايد.

فصاحت و بلاغت اعجاب برانگيز قرآن چنان اديبان دلشيفته را به خود مشغول ساخت که آنان علاوه بر فنون بلاغي به لطايفي از قرآن دست يافتند، در واقع استخراج اين لطايف... زيبايي قرآن فقط در معاني و معارف قرآن نيست؛ الفاظ قرآن هم زيبا است. همين زيبايي لفظي موجب شد که آن کساني که دلهايشان را قفل زده بودند و بر روي قرآن بسته بودند و حاضر نبودند مفاهيم قرآن را در هنگام نزول بفهمند و ببينند و استفاده کنند و قبول کنند، همان ها هم در مقابل زيبايي معجز‌آساي اين الفاظ درماندند؛ با اين ديگر کاري نمي توانستند بکنند. الفاظ قرآن، آهنگ قرآن، شيوه و سبک قرآن، خودش يک معجزه است.

باسلام خدمت شما پرسشگر محترم عمده اختلاف در موضوع جانشيني پيامبر (ص) و امامت امت که شيعه آن را يک امر مصلحتي و جزئي نمي داند که بسته به اختيار مردم باشد بلکه رکن دين است که حتماً بايد از طرف پيامبر (ص) وبا نص صريح تعيين شوند و داراي ملکه عصمت و منزه از گناهان کوچک و بزرگ باشند و اين مقام به تصريح پيامبر به شخص علي (ع) و 11نفر از فرزندان ايشان مي رسد اما آنها(اهل سنت) قائل هستند هرکس به هر طريقي مثل رأي گيري با انتخاب حاکم قبلي به حکومت برسد همانا خليفه مسلمين است مثلاً معنز ميگوئيد :هر کس بخاطر کتاب و سنت قيام کند شايسته اطاعت است که قريشي باشد بر اجماع امت انتخاب مي شود .

سلام پيغمبر ص همه سادات را بدون قيد و شرط شفاعت کند حرف صحيحي نيست شفاعت شوندگان شرائطي دارند که اگر آن شرائط نباشد شفاعت نميشود. مثلا کسانى مورد شفاعت قرار مى‏گيرند که به سبب گناهان، اصل ايمانشان به خطر نيفتاده باشد. به همين جهت، در منابع دينى آمده است: کافر، مشرک و منافق در روز قيامت مورد شفاعت قرار نمى‏گيرند. از رسول اکرم(ص) نقل شده است که: «شفاعت براى ترديدکنندگان، مشرکان و کافران نيست؛ بلکه براى مؤمنان يکتاپرست است». ميزان الحکمه، ج 4، ص 1472، ح 9482. لذا اينگونه نيست که شخصي فقط به علت سيادتش شفاعت شود هر چند شخصي باشد با اعمال گناه.و کفر آلوده. موفق باشيد