آرشیو سوالات

درباره اصل «اسم اعظم»، بايد گفت: بسياري از انديشمندان ديني معتقدند که «اسم اعظم» صرف دانستن و گفتن يک لفظ نيست، بلکه فراتر از لفظ داراي حقيقتي است که در اثر خودسازي، تهذيب نفس، عبادت و توفيقات الهي در وجود افراد پيدا مي‌شود و در پرتو اين حالت، خداوند قدرت و مقام والايى به آنها خواهد داد. در آيات و روايات زيادي به وجود اسم اعظم اشاره شده، و آمده است که اسم اعظم در اختيار پيامبران الهي و امامان معصوم(ع) بوده و افراد والا مقامي مانند آصف بن برخيا که توانست تخت بلقيس را از مسافت طولاني براي حضرت سليمان(ع) حاضر نمايد نيز داراي بخشي از اسم اعظم بوده‌اند.

بسم الله الرّحمن الرّحيم سلام عليکم ج1و2و3-اگر بي اختيار واردرحلق شود ومراقبت لازم انجام شده روزه باطل نيست وگرنه روزه باطل است. اين مسئله ربطي به بطلان وضو نداردومبطلات وضو چيز هاي ديگري است. انشاءالله عاقبت بخيربشويد. التماس دعا

هاشم لقب عمرو بن عبد مناف است، کنيه‌اش ابا عبد شمس، نام مادرش عاتکه دختر مرّه از قبيله بني سليم است. وي در مکه به دنيا آمد و در غزه از نواحي شام در سن بيست يا بيست و پنج سالگي فوت کرد و قبرش در همان جا است. هاشم از ماده «هشم» به معناي شکستن است.[1] او را هاشم لقب داده‌اند؛ زيرا وقتي در مکه قحطي آمده بود، هاشم در شام بود و براي تجارت و بازرگاني به سوي غزه و اطراف آن در حرکت بود.

در روايتي درباره غذا خوردن امام حسين(ع) با فقرا چنين نقل شده است: مسعدة بن صدقه مي‌گويد: امام حسين(ع) از کنار گروهى از فقرا عبور مي‌کرد که عباى خود را پهن کرده بودند و چند پاره‌اى نان روى آن ريخته و مشغول خوردن بودند. آنان به امام حسين(ع) گفتند: يا بن رسول اللَّه! بيا [با ما غذا بخور]، امام(ع) نشست و با ايشان مشغول غذا خوردن شد و اين آيه را تلاوت کرد: «إِنَّهُ لا يُحِبُّ الْمُسْتَکْبِرِينَ‏».[1] سپس به فقرا فرمود: «من دعوت شما را پذيرفتم، شما هم دعوت مرا اجابت نمائيد!» گفتند: اطاعت مي‌کنيم اي فرزند رسول خدا. آن‌گاه برخاستند و وارد منزل امام حسين(ع) شدند.

«رجعت»، در لغت به معناي بازگشتن و برگشتن است.[1] و در اصطلاح به اين معناست که عده‌اي از افراد (مؤمنان خالص و مشرکان محض) پس از مردن و قبل از بر پايي قيامت دوباره به اين دنيا بر مي‌گردند. اعتقاد به رجعت، از جمله معتقدات مذهب اهل البيت است که مستند به آيات و روايات متعدد است. وقوع رجعت در آيات و روايات الف) آيات: از تدبر در آيات قرآن مي‌توان نتيجه گرفت که قرآن کريم به دو گونه به مسئله رجعت اشاره نموده است: يک.

روايت شده است: هنگامى که خداوند متعال از روحش در آدم دميد و آدم به صورت بشر در آمد، نشست و عطسه‏اى کرد، به او الهام شد که بگويد: الْحَمْدُ للهِ رَبِّ الْعالَمِينَ‏ او نيز حمد خدا کرد و خداوند متعال در پاسخش فرمود: «يَرْحَمُکَ الله لِهَذَا خَلَقْتُکَ لِتُوَحِّدَنِي وَ تَعْبُدَنِي وَ تُحَمِّدَنِي وَ تُؤْمِنَ بِي وَ لَا تَکْفُرَ بِي وَ لَا تُشْرِکَ بِي شَيْئاً»؛[1] [اى آدم!] خدا تو را رحمت کند؛ براى آن تو را آفريدم که يگانه‌ام خوانى، مرا بپرستى، مرا سپاس ‏گوئى، مرا باور داشته باشي، مرا انکار نکنى و شريکي برايم نگيرى.

سربازان و ياران امام مهدي(عج) در مرحله نخست؛ مانند ديگر مؤمنان پارسا، داراي ايمان و عمل صالح مي‌باشند.

باسلام خدمت شما پرسشگر محترم

نشانه هاي ظاهري خودارضايي به تناسب افراد متفاوت است و اين گونه نيست که همه افراد به يک سبک عوارض ظاهري خودارضايي را نشان دهند چه بسا پسري که ده و پانزده سال خودارضايي مي کند. ولي به هيچ وجه در چهره اش عوارض خودارضايي نمايان نيست و چه بسا پسراني که حتي يک بار هم به اين رفتار نا پسند مبادرت نورزيده اند.

ولي عوارض ظاهري مانند گودي چشم ضعف قوه بينايي و ...دارند. شما بهتر است به جاي واکاوي دراين مساله و احيانا گمانه زني هايي آسيب زا صرفا به پيشگيري يا درمان غير مستقيم آن همت گماريد.

سلام.پرسشگر محترم رابطه جنسي با هم جنس و يا هر نوع ارتباط با قصد لذت جنسي حرام است. اگر خداي نکرده دو پسر مرتکب لواط شود مرتکب گناه بزرگ مي شوند و لواط از گناهان بزرگي است و قبح گناه لواط و هم جنس گرائي به اندازه اي است که اگر نزد حاکم شرع ثابت شود، با رعايت شرايط، براي حکم اعدام آنها، شديد ترين نوع آن را صادر مي کند.(1) امام صادق عليه السلام فرمود: حرمت لواط از زنا بيشتر است، به درستي که خداوند قومي را براي عمل لواط هلاک فرمود ولي کسي را براي زنا هلاک نفرمود.