سلام وقت بخير اين آيه را بيان کننده فلسفه غيبت امام زمان (ع) شمرده اند بدين معنا که امام زمان عذاب خدا براي کافران مستکبر و ظالم است و خدا اين عذاب را به تاخير مي اندازد تا تمام مؤمناني که در صلب کافران هستند، از صلب آنان خارج شوند و ديگر مؤمني در صلب کافران نباشد و به بيان حضرت نوح : رَبِّ لا تَذَرْ عَلَي الْأَرْضِ مِنَ الْکافِرينَ دَيَّاراً إِنَّکَ إِنْ تَذَرْهُمْ يُضِلُّوا عِبادَکَ وَ لا يَلِدُوا إِلاَّ فاجِراً کَفَّاراً (1) پروردگارا! هيچ يک از کافران را بر روي زمين باقي مگذار! چرا که اگر آنها را باقي بگذاري ، بندگانت را گمراه مي‏ کنند و جز نسلي فاجر و کافر به وجود نمي‏ آورند!

باسلام خدمت شما پرسشگر محترم اين واقعيت وجود دارد که ارتباط با اولياء الهي چه در زمان حضورشان در دنيا و حتي بعد از ارتحال شان از راه اسبابي چون زيارت در حرم هاي ايشان و نيز اتصال با قلب و دل از راه دور و يا نوشتن نامه و عريضه و از اين قبيل، امري مطلوب است، زيرا نفوس اولياء خدا نفوسي پاک و بيدار و آگاه از ملکوت و اسرار پشت پرده است. همان طور که در زيارت هاي ايشان خصوصا زيارت جامعه کبيره بدان تصريح شده است، به همين جهت هر گونه ارتباطي که البته دور از وهن و خرافه باشد و نيز دستاويزي براي تمسخر ديگران نشود، امري مطلوب بوده و نمي توان ممانعتي در برابر آن ايجاد کرد.

سلام وقت بخير آياتي از قرآن حکايت دارد که اراده خدا بر حاکميت حق و عدل است و روزي زمين به حاکميت مستضعفان صالح که به ناحق از امامت محروم شده اند، در خواهد آمد. از جمله آيات زير: «وَ نُريدُ أَنْ نَمُنَّ عَلَي الَّذينَ اسْتُضْعِفُوا فِي الْأَرْضِ وَ نَجْعَلَهُمْ أَئِمَّةً وَ نَجْعَلَهُمُ الْوارِثينَ ؛(1) ما مي ‏خواهيم بر مستضعفان زمين منّت نهيم و آنان را پيشوايان و وارثان روي زمين قرار دهيم!». امامت صالحان و وراثت بر زمين گر چه تا به حال نسبت به اقوامي مؤمن کم و بيش محقق شده؛ ولي تحقق کامل و تمام آن در زمان ظهور امام دوازدهم است و به اين مطلب علاوه بر شيعه ، بسياري از اهل سنت باور دارند.

سلام وقت شما بخير اضرار به نفس، به نحوي که موجب آسيب جدي بر بدن شود، جايز نيست، ولي در آسيب هاي محدود، اگر مفسده ارتکاب گناه، بيش از مفسده چنين آسيب رساندني به بدن بوده و اين کار نيز تنها راه جلوگيري از گناه باشد، مانعي ندارد. پاسخ مراجع عظام تقليد نسبت به اين سؤال، چنين است: حضرت آيت الله العظمي خامنه اي (مد ظله العالي): در هر صورت اگر ضرر قابل توجهي براي بدن داشته باشد جايز نيست. حضرت آيت الله العظمي شبيري زنجاني (مد ظله العالي): اگر موجب ضرر اساسي بر بدن شود جايز نيست مگر جلوگيري از منکر متوقف بر اين کار باشد و مفسده تحقق منکر بيشتر يا مساوي با مفسده اضرار به بدن باشد.