سلام وقت شما بخير در فلسفه با برهان‏هاى خاصى اثبات شده که عوالم هستى، سه و با نظرى چهار عالم است ميان عالم ماده و اسماى الهى دو عالم «تجرد» و «مثال» وجود دارد و در واقع عوالم هستى از جلوه‏هاى اسماى الهى است. عالم «تجرد» يا «جبروت» عالم بالاتر و نزديک‏تر به مبدأ متعال است. پس از عالم «تجرد»، عالم «مثال» و «برزخ» است که مترتب بر عالم «تجرد» و نشأت گرفته از آن است که خود داراى نظام‏هايى است که بعضى از بعضى برتر مى‏باشد. عالم آخر، عالم «جسم و نظام مادى» يا «ناسوت» است که نشأت گرفته از عالم «مثال» و مترتب بر آن است. اين عالم، دورترين عالم از ذات مقدس حق بوده و از وجود ضعيف‏ترى برخوردار است.

سلام وقت بخير درباره چشم برزخي؛ نخست بايد دانست نزد اهل حکمت و عرفان، عالم برزخ عالمي فراتر از عالم دنياست. لذا به هر مقدار ما از دلبستگي و وابستگي به ماديات دنيا دور شويم به عالم مافوق آن بيشتر دسترسي مي يابيم. بنابر آنچه از روايات به دست مي آيد، علاوه بر انجام واجبات و ترک محرمات، اگر انسان سالک به نوافل و رعايت تقوا بيش از حد معمول موفق شود؛ بيش از آنچه ديگران از جهت معنوي به دست آورده اند، خواهد رسيد که از آن به چشم برزخي تعبير مي شود و «حقايق» را فراتر از «وقايع» مي تواند ببيند.

در مورد اين که چرا ديه زن نصف ديه مرد است. در قرآن آيه‏اى تصريح ندارد که ديه زن نصف ديه مرد است، اما درباره قصاص خداوند فرموده: «الانثى بالانثى؛(1) زن در مقابل زن قصاص مى‏شود».

اين آيه در ظاهر دلالتى بر ديه ندارد اما به دليل رابطه نزديک مساله قصاص جنايت يا بخشش و پرداخت ديه، از همين تعبير در کنار آيه «ان النفس باالنفس».(2) تفاوتي بين قصاص زن و مرد و در نتيجه ديه آنها استفاده شده که بحث مفصل دارد و مجال ذکر آن نيست.

امام علي ع مي فرمايند: «خود را برده ديگران مساز در حالي که خداوند تو را آزاد آفريده است»(نهج البلاغه، ترجمه دشتي، نامه 31) بنابراين يک فرد آزاد حق ندارد خود را برده ديگري قرار دهد، و اين کار شايسته مومن نيست. تنها غلام خود زن به او محرم است و غلام شوهر به زن محرم نيست.