? سلام خدمت شما توضيح در برخي آيات آمده است که خداوند فراموش کار نيست (وَمَا کَانَ رَبُّکَ نَسِيّاً)[1]؛ «و پروردگارت فراموشکار نيست» در برخي ديگر مي‌فرمايد عده‌اي در قيامت يا غير قيامت مورد فراموشي واقع مي‌شوند: (وَلاَتَکُونُوا کَالَّذِينَ نَسُوا اللَّهَ فَأَنسَاهُمْ أَنفُسَهُمْ)[2]؛ «و هم‏چون کسانى نباشيد که خدا را فراموش کردند» و اين تناقضي آشکار است. ابتدا چند مقدمه بيان مي‌شود.

مقدمه يکي از ويژگي‌هاي قرآن کريم ابدي بودن اين کتاب است. يعني چون قرآن کتابي است که در آخرين دين نازل شده است لازم است با زباني سخن گويد که در همه‌ي مکان‌ها و زمان‌ها قابل استفاده و عرضه باشد، در غير اين صورت به مرور زمان آن تازگي و صلابت خود را از دست خواهد داد. حال با توجه به اين ويژگي (يعني ابدي بودن آيات آن) اکثر آيات به صورت کلي و «قضيه حقيقيه» نه «شخصيه خارجيه» بيان شده است و در هر زمان مصاديق اين قضيه حقيقيه ـ که به صورت عام و کلي بيان شده ـ استخراج مي‌شود.

باسلام خدمت شما پرسشگر محترم پاسخ سوال اول: گاهي انسان با تمام دقت و تحقيق شخصي و مشورتي که با اطرافيان و اهل خبره مي کند باز در وادي حيرت مي ماند و دچار شک مزمن مي شود و نمي تواند تصميم بگيرد، در اين موارد است که استخاره و طلب خير از خداوند مي تواند راهگشا باشد و آدمي را در انتخاب و تصميم گيري کمک نمايد. توضيح بيشتر: استخاره در لغت به معناى طلب خير از خداوند متعال است که دانا به امور و عواقب کارهاست. در کنار اين معنى، گاهى استخاره به معناى نوعى قرعه در هنگام تحير که همراه با دعا و درخواست از خداوند متعال است، به کار برده مى شود. اين نوع استخاره معمولاً با تسبيح و قرآن انجام مى‏شود.

باسلام خدمت شما پرسشگر محترم حفظ قرآن مقدماتي را نياز دارد که به برخي اشاره مي شود: 1- قصد و اراده: تصميم اولين محرک هر شخص براي دستيابي به مقامات بالا است.نيت هر فردي در زمينة حفظ قرآن ابتدا فقط بايد خدا باشد و با استمداد از عنايت الهي وارد حفظ قرآن شود. 2- پشتکار قوي: اراده و تصميم جدي وقتي با همت و پشتکار همراه گشت، زمينه ساز پيشرفت و تکامل مي گردد. 3- توکل به خدا: من يتوکل علي اللّه فهم حسبه هر کس به خدا توکل کرد، خدا او را کفايت مي کند.بعد از قصد و نيت خدا جويانه، و تلاش و پشتکار مهمترين عامل موفقيت، توکل به خدا است.