بايد ديد فقر در اين روايات به چه معناست، گاهي منظور از فقر، فقر شديد و مذموم نيست، بلکه منظور اين است که فردي مه محب اهل بيت ع است به طور طبيعي واجبات مالي اش را مي پردازد و علاوه بر آن همواره و در هر شرايطي به نيازمندان کمک مي کند، پس به طور طبيعي نمي تواند ثروت اندوزي به معناي عرفي داشته باشد، چون اين فرد ب مالش را در جهت پرداخت واجبات مالي صرف مي کند، يا به انفاق و کمک به نيازمندان مي پردازد و يا در جهت توسعه و رفاه خانواده آن را مصرف مي کند. گاهي اين نوع روايات ناظر به يک زمان و مکان خاص بوده است.

متن قرآن از جهت فصاحت و بلاغت در اوج قرار دارد، به گونه اي که هيچ بشري، نمي تواند نظير آن را بيان کند. پس با تبديل زبان عربي، به زبان ديگري، اين جنبه اعجاز را از دست مي دهيم. علاوه بر اينکه حتي اگر الفاظ قرآن معجزه نبود، بازهم ترجمه، اصل آن را تغيير مي داد. فرض کنيد که اشعار حافظ به زبان انگليسي ترجمه شود، آيا لذت خواندن اشعار به زبان فارسي، به همان نحو در ترجمه آن نيز وجود دارد؟ اينها همه در کنار اين است که به نظر بسياري از کارشناسان، ترجمه نمي تواند تمام مفاهيم زبان مبدا را در زبان مقصد بيان کند.

سلام وقت شما بخير ازل يعني بي ابتدا بودن و ابد يعني بي انتها بودن. در مورد موجود زماني(موجد مادي) ازلي بودن يعني ابتداي زماني نداشتن و ابدي بودن يعني انتهاي زماني نداشتند. اما در مورد موجود مجرد و غير مادي که فراتر از افق زمان است. ازلي بودن يعني ابتدا نداشتن در وجود و به عبارت ديگر يعني حادث نبودن. يعني مخلوق نبودن و ابدي بود براي موجود مجرد يعني بي انتها بودن در وجود. يعني فناناپذيري بودن.

روايت شده است: هنگامى که خداوند متعال از روحش در آدم دميد و آدم به صورت بشر در آمد، نشست و عطسه‏اى کرد، به او الهام شد که بگويد: الْحَمْدُ للهِ رَبِّ الْعالَمِينَ‏ او نيز حمد خدا کرد و خداوند متعال در پاسخش فرمود: «يَرْحَمُکَ الله لِهَذَا خَلَقْتُکَ لِتُوَحِّدَنِي وَ تَعْبُدَنِي وَ تُحَمِّدَنِي وَ تُؤْمِنَ بِي وَ لَا تَکْفُرَ بِي وَ لَا تُشْرِکَ بِي شَيْئاً»؛[1] [اى آدم!] خدا تو را رحمت کند؛ براى آن تو را آفريدم که يگانه‌ام خوانى، مرا بپرستى، مرا سپاس ‏گوئى، مرا باور داشته باشي، مرا انکار نکنى و شريکي برايم نگيرى.