آرشیو سوالات

براي رسيدن به ارامش و احساس سعادتمندي در زندگي اصول و راه هاي زيادي بيان شده است که در زير به برخي از اين راه ها اشاره مي شود: بخش اول: 1. زندگي و هر مسئله کوچکي را آنقدر جدي تلقي نکنيد، هر چند وقت يک بار زندگي را شوخي بگيريد و با سرزندگي و سبکبالي با رخدادها برخورد کنيد و بينيد که روز شما چقدر زيبا و شادي آفرين خواهد بود . 2.از رنج نهراسيد ، شادي را جايگزين غم کنيد. براي زندگي خود هدف و مقصودي تعيين نماييد . شما به دنيا نيامده ايد تا فضايي را اشغال کنيد . 3. دامنه توقعات و انتظارات خود را کوتاه و کوتاه تر کنيد تا زندگي آرام و دلپذيري داشته باشيد. 4.

ابتدا لازم است توضيحاتي قبل از پاسخ بيان شود: قرآن نقل مى نمايد: «جمعى از اهل کتاب (يهود) گفتند (برويد ظاهراً) به آنچه بر مؤمنان نازل شده در آغاز روز ايمان بياوريد، و در پايان روز کافر شويد و (باز گرديد) شايد آن‏ها (از دين خود) باز گردند».(1) دوازده نفر از دانشمندان يهود خيبر و نقاط ديگر، نقشه‏اى ماهرانه براى متزلزل ساختن باور و ايمان بعضى از مؤمنان طرح نموده و با يکديگر تبانى کردند که صبحگاهان خدمت پيامبر اسلام(ص) برسند و ظاهراً ايمان بياورند، ولى در آخر روز از آيين برگردند.

به صورت خلاصه مي توان بيان داشت که: از نظر تعليمات اسلامي ، هر گناه اثري تاريک کننده و کدورت آور بر دل آدمي باقي مي گذارد و در نتيجه ميل و رغبت به کارهاي نيک و خدائي کاهش مي گيرد و رغبت به گناهان ديگر افزايش مي يابد . متقابلا عبادت و بندگي و در ياد خدا بودن وجدان مذهبي انسان را پرورش مي دهد ، ميل و رغبت به کار نيک را افزون مي کند و از ميل و رغبت به شر و فساد و گناه مي کاهد . يعني تيرگيهاي ناشي از گناهان را زايل مي گرداند و ميل به خير و نيکي را جايگزين آن مي سازد .

پاسخ سوال اول: آن چه که معروف است، آن است که امام زمان(ع) در مکه ظهور مي‏کند. شايد برخي از علل زير سبب شده‏اند که حضرت در مکه ظهور کند. در ابتدا روايات مورد بررسي قرار مي‏گيرد که بايد تعبدا بپذيريم ظهور حضرت در مکه بوده و شايد روايات ناظر به برخي از همين عوامل زير باشد که در اين جا به روايات و علل ديگر اشاره مي‏شود: 1 - روايات. از برخي از رايات استفاده مي‏شود که امام زمان(ع) در مکه ظهور مي‏کند، امام صادق(ع) فرمود: قائم ما منصور و مؤيد مي‏شود.

با سلام در اسلام براي کنترل شهوت ، ازدواج پيش بيني شده است.قران فرمود :جوانان خود را به نکاح در بياوريد و از فقر نترسيد که خداوند انها را از فضلش بي نياز ميکند(سوره نور ايه 32) در ايه بعد فرمود جوانان بايد تا قبل از يافتن همسر مناسب تقوا و عفت پيشه کنند. *براي صبوري و عفت بايد اموري را لحاظ کنيد: 1- مراقب چشمتان باشيد.از نگاه به نامحرم در حد توان خودداري کنيد.فيلم صحنه دار هرگز نبينيد 2-گوش خود را از شنيدن موسيقي حرام نگهداريد. موسيقي زياد گوش ندهيد که اراده را ضعيف ميکند.

سلام خدمت شما پرسشگر محترم علاوه بر مرسل بودن اين روايت ، علامه مجلسي رضوان الله تعالي عليه و ديگر دانشمندان شيعه به اين شبهه جواب داده اند که ما به اختصار به آن ها اشاره خواهيم کرد: 1 . تبيين قبح اعمال ابوبکر علامه مجلسي رضوان الله تعالي عليه ( 1111هـ) در کتاب شريف بحار الأنوار از اين شبهه اين گونه داده اند: فأقول: يمکن أن يجاب عنه: بأن هذه الکلمات صدرت منها عليها السلام لبعض المصالح، ولم تکن واقعا منکرة لما فعله، بل کانت راضية، وإنما کان غرضها أن يتبين للناس قبح أعمالهم وشناعة أفعالهم، وأن سکوتهعليه السلام ليس لرضاه بما أتوا به.

روايت اول : حدثنا أبو الوليد حدثنا ابن عيينة عن عمر و ابن دينار عن ابن أبي مليکة عن المِسْوَر بن مَخْرَمَة أنّ رسول اللّه صلي اللّه عليه وسلم قال: «فاطمة بَضْعَة منّي فمن أغضبها أغضبني». رسول خدا صلي الله عليه وآله فرمود: فاطمه پاره تن من است؛ کسي که او را به خشم در آورد مرا به خشم آورده است. صحيح البخاري 4/210، (ص 710، ح 3714)، کتاب فضائل الصحابة، ب 12 ـ باب مَنَاقِبُ قَرَابَةِ رَسُولِ اللَّهِ صلي الله عليهوسلم . و4/219، (ص 717، ح 3767) کتاب فضائل الصحابة، ب 29 ـ باب مَنَاقِبُ فَاطِمَةَ عَلَيْهَا السَّلاَمُ .

باسلام خدمت شما پرسشگر محترم ((غيرت )) آن است که در حفظ آنچه که محافظت آن مانند ملّت و مملکت و ناموس و آيين لازم است کوتاهى نکند اثر ضعف غيرت اين است که آدمى از آنچه موجب عار و ننگ است ناراحت نمى شود، از قبيل وارد شدن فساد در محارم و همسر و کنيز، و تحمل خوارى از افراد پست ، و کوچکى نفس و خوارى که اين نيز نکوهيده است ؛ پيامبر خدا صلي الله عليه وآله : راستي که غيرت از ايمان است. - پيامبر خدا صلي الله عليه وآله : غيرت، از ايمان است وبي غيرتي از نفاق. - پيامبر خدا صلي الله عليه وآله : غيرت، از ايمان است وبد زباني از نا فرهيختگى.

سلام در اسلام احکام به عرف واگذار نشده است و اين تعبير که گفته ايد برخي احکام به عرف جامعه واگذار شده است تعبير نادرستي است آنچه گاهي به عرف واگذار مي شود موضوعات است نه احکام،حکم را اسلام مي گويد و گاهي تشخيص موضوع را به عهده عرف مي گذارد و در آن موارد غير از اين هم ممکن نيست، مثلا حکم اسلام اين است که در وضو نبايد مانعي روي بدن باشد اما مانع آب چيست؟ اين را به عهده عرف واگذار کرده است و اينکه يک به يک بخواهند موانع را بشمارند غير ممکن است. و اينکه در هنگام تخلي صحبت مکروه است مگر ذکر خدا باشد اين يک حکم شرعي است و همانطور که گفتم در احکام نظر عرف مهم نيست. پس بين حکم و موضوع فرق است.