سلام وقت شما بخير اولا اگر منظور از اين سوال آن است که بگويند حضرت آدم، دوران جنيني داشته است، بايد توجه کرد که تغذيه دوران جنيني با آنچه به عنوان ناف مشهور است، صورت نمي گيرد. بلکه تغذيه جنين با بند ناف است که هيچ انساني همراه خود ندارد و همان ابتداي تولد از انسان جدا مي کنند. ثانيا چه بسا ناف فوائدي غير از ارتزاق کودک در رحم داشته باشد، در بسياري از موارد دور ناف انسان داراي باکتري و ميکروب هايي بوده که مطابق برخي از تحقيقات علمي به صدها نوع مي رسد و چه بسا ناف به عنوان عاملي براي دفع سموم بدن محسوب شده و حداقل بخشي از اين ميکروبها همان ميکروبهاي داخلي بدن است و مانند ناخن و...

سلام وقت شما بخير مرزهايي که کشورها را از يکديگر جدا مي کنند، خطوطي فرضي هستند که تنها بر روي کاغذهايي که ترسيم مي کنيم، وجود دارند. و امر ثابتي نيز نيستند. بلکه در طي تاريخ بارها و بارها تغيير کرده اند. و نبايد به اين خطوط اصالت داد. بلکه بايد با معيارهاي انساني به ديگران نگريست. که فقدان اين نوع نگاه، سبب ايجاد رنج ها و مرارت هاي بسياري براي بشر شده است. به عنوان مثال در حالي که برخي کشورها، حجم انبوهي از غذا را به زباله تبديل مي کنند، در مناطقي برخي انسان ها از گرسنگي مي ميرند. حال آنکه تنها بخشي از غذايي که بيرون ريخته مي شود، براي سير کردن تمام گرسنگان کافيست.

باسلام خدمت شما پرسشگر محترم خداوند متعال اراده نموده تا به کمک نيروي دروني عقل و فطرت و هدايت بيروني انبيا و امامان و هدايت هاي وحياني، جلوي بروز شرارت ها و ظلم هاي عالم را بگيرد، اما ضرورت داشتن حق انتخاب و آزادي براي انسان و ارزشمندي انتخاب هاي صحيحي که در بستر آزادي شکل مي گيرد و کمالات انساني که در نتيجه مبارزه با آن ها حاصل مي شود، مانع از آن شده که خداوند در بسياري از موارد مستقيما جلوي شرارت ها و ظلم وتعدي هاي بشر را بگيرد.

باسلام خدمت شما پرسشگر محترم دين اجبارى نفى شده است: «لا إِکْراهَ فِي الدِّينِ؛[بقره/???] هيچ اکراهى در اين دين نيست.» چون دين عبارت است از يک سلسله معارف علمى که معارفى عملى به دنبال دارد، و جامع همه آن معارف، يک کلمه است و آن عبارت است از اعتقادات و اعتقاد و ايمان هم از امور قلبى است که اکراه و اجبار در آن راه ندارد، چون کاربرد اکراه تنها در اعمال ظاهرى است، که عبارت است از حرکاتى مادى و بدنى (مکانيکى)، و اما اعتقاد قلبى تحت اجبار قرار نمي گيرند. فرق اين دو مثل اين است که شما مي توانيد کسي را مجبور به تعظيم در مقابل خود بکنيد، اما نمي توانيد او را وادار به دوست داشتن خود بکنيد.