باسلام خدمت شما پرسشگر محترم دشمنان اسلام و پيامبر اکرم( ص) هميشه براي تخريب اسلام و مسلمين از اين هربه استفاده کرده اند و براي رسيدن به اين مقصود خود به تخريب پيامبر اکرم(ص) در اين زمينه بسنده نکرده اند و همين هربه را در مورد برخي از اهل بين نيز بکار برده اند، لذا امر جديدي نيست .
باسلام خدمت شما پرسشگر محترم خلاصه اشکالات بر برهان نظم: الف . برهان نظم يک برهان تعقلي محض براساس بديهيات اوليه نيست، برهاني تجربي است و مولود تجربه طبيعت است و بايد واجد شرايط براهين تجربي باشد. ب . اين برهان مدعي است که از تجارب ممتد درباره طبيعت، شباهت کامل ميان طبيعت و ميان مصنوعات انسان از قبيل ماشين و کشتي و خانه به دست ميآيد و روشن ميگردد که جهان از نظر رابطه اجزايش با يکديگر و از نظر تطابق ميان ساختمان جهان و آثار و نتايجي که بر آن مترتب ميشود، عينا مانند يک ماشين بزرگ است. ج .
باسلام خدمت شما پرسشگر محترم نظم و برنامهريزى در زندگى، براى استفاده مناسب از فرصتها و رسيدن به اهداف است. براى منظم شدن، بايستى اهداف را در دو گروه بلند مدت و کوتاه مدت تنظيم کرد و سپس برنامهاى زمان بندى شده براى وصول به آن طراحى و عمل نمود. بدون تعيين اهداف، برنامهريزىغير ممکن و بدون برنامهريزى، نظم ناميسر است. اشخاص منظم، حتى براى کوچکترين کارهاى زندگى خود داراى برنامه هستند؛ مثلاً چگونه خوابيدن، چگونه لباس پوشيدن، چگونه نماز خواندن، چگونه ناخن گرفتن، چگونه موها را شانه کردن و... موفقيت در هر کارى مرهون سه امر است: 1- شناحت هدف، 2- برنامهريزى، 3- همت و تلاش.
سلام وقت شما بخير 1.فرض کنيم نظم جهان ذاتي باشد و لي اين نفي ناظم بودن خدا را نمي کند زيرا رابطه نظم و جها ن دو گونه قابل تصور است : الف. نظم به صورت جعل تاليفي , يعني ماده ذاتا فاقد نظم باشد و بعدا آرايش نظام مندي به آن داده شود.اين تصوير افلاطوني از نظم جهان است که ابتدا ماده را (چائوس) مي انگاشت و خدا را سامان دهنده و نظم دهنده به آن. ب. نظم به صورت جعل بسيط , يعني خداوند از اول ماده را منظم آفريد .پس خدا ناظم جهان يعني آفريننده موجودي منظم است. اين انگاره تنها در نظريه خلقت قابل تصور است و بر اساس فلسفه صدرايي قابل فهم است و اشکالات نظريه بالا را ندارد. 2.
باسلام خدمت شما پرسشگر محترم متکلّمان الهى با طرح برهان نظم در صدد آن اند تا اثبات نمايند که نظم جهان طبيعت حاکى از دخالت عقل و شعور در پديد آمدنآن است و هرگز اين نظم را نمىتوان به عامل ناآگاه منسوب ساخت امّا اين که عامل دانا وتوانا چه کسى است ، واجب الوجود است يا ممکن الوجود، فناپذير است يا فناناپذير، اين برهان از پاسخ گفتن به آن ناتوان است. اين برهان با اثبات نظم حاکم بر جهان ، ناظمي آگاه و حکيم را اثبات مي کند که خالق اين نظم است . هر برهانى پيامى ويژه اي دارد و چه بسا يک برهان، بخشى از مدّعا را ثابت کند، نه همه آن را.
سلام وقت شما بخير هرگز ما نمى گوييم که : با پيشرفت قابل توجه علم , همه اسرار اين جهان براى بشرمعلوم گشته و تـمـام معماهاى جهان آفرينش حل گرديده است بلکه , همچنان که دانشمندان مى گويند : هـر اندازه بر حجم معلومات بشر افزوده مى شود , به همان نسبت تعداد مجهولات وى نيز افزايش مى يابد و ما مى خواهيم ثابت کنيم : اين جهان ( تا آنجا که علم آن را کشف کرده و پرده از روى آن بـرداشـته ) داراى نظم حکيمانه و حيرت انگيزى است ; اما درباره آنچه از نظر علوم مستور مانده نمى خواهيم داورى کنيم .
1. موضوع علم زيست شناسي ، موجود زنده ي مادّي است ؛ و به طور مستقيم در مورد موجود غير مادّي سخني ندارد ؛ چه نفياً و چه اثباتاً. بنا بر اين اگر کسي به عنوان يک مساله ي زيست شناسي بخواهد در مورد ماوراء طبيعت سخن بگويد يقيناً دچار مغالطه خواهد شد. کما اينکه حتّي در ساحت زيست شناسي در مورد مسائل علوم ديگري چون رياضيّات يا فيزيک نيز نمي توان به عنوان مساله ي زيست شناسي سخن گفت. 2. امّا از نتايج هر علمي مي توان در ساير علوم نيز به نوعي استفاده نمود. براي مثال با استفاده از زيست شناسي مي توان کارکردهاي فيزيکي اعضاء حيوانات را شناسايي نمود و از طريق اين شناسايي ماشين آلاتي را طرّحي نمود.
باسلام خدمت شما پرسشگر محترم عنوان مقدمه بايد عرض کنيم : خداوند متعال تمام آفرينش را براساس نظم استوار نموده است و در دستگاه خلقت ، هر پديده اى جاى خاصى دارد و مأموريت و کار ويژه اى به عهده دارد . کرات آسمانى در مدار معينى حرکت مى کنند ، فصول سال و گذشت شب و روز نظم خاصى دارد و خلقت اشيا از اندازه ، حدّ و ميزان خاصى برخوردار است . خداى تعالى مى فرمايد : « إِنَّا کُلَّ شَى ءٍ خَلَقْناهُ بِقَدَرٍ » ( قمر ، آيه 49 ( ما هر چيزى را به اندازه ( و روى حساب ) آفريديم . درقرآن کريم نيز بخش عظيمى از دستورات و سفارشات در راستاى تنظيم انديشه و اعمال انسان است .
باسلام خدمت شما پرسشگر محترم کلمه استعمار را نميشه در اين مورد بکار برد يعني چي ،استعمار؟خدا به انسان گفته که چه مردش وچه زنش ،اگر در دنيا خودش را از بسياري از گناهان و سختيهاي دنيا ،حفظ کند ما در عوض ان ،پاداشي را در اخرت در نظر گرفتيم واين هيچ منافاتي با عدالت ندارد وحوران بهشتي و غلامان بهشتي براي مرد وزن ،وبابت پاداش اين سخت گيري بر خود است واين اختيار خداي مالک است که اينگونه اراده نمايد .فقط خدا در انجا مالک است وکسي را در اين مورد حرف وسخني نيست .حوران براي اين کارند براي مردان کما اينکه غلامان براي اين کارند براي زنان مومن در بهشت .پس در اصل يکي براي ديگري حرفي ويا ظلمي در کار نيست
وقتي عمر بن خطاب فهميد که نيروهاي ايراني آماده حمله بزرگي مي شوند به مسجد آمد و همه را دعوت کرد و از آنان نظر خواست. طلحه گفت: تو خودت به جبهه جنگ برو تا مسلمانان با ديدن تو قوي تر شوند و خوب بجنگند. عثمان گفت: همه مردم شام، همه مردم يمن، مردم مدينه و مردم مکه را حرکت بده و به جبهه جنگ برو تا مسلمانان با ديدن تو و اينهمه نيرو خوب بجنگند، عثمان نشست و ديگر کسي بلند نشد. عمر بن خطاب دوباره گفت: اي مسلمانان نظر بدهيد. حضرت علي(عليهم السلام) فرمود: اين درست نيست که مردم شام را روانه جبهه جنگ بکني چون در اين صورت روميان حمله مي کنند و زن و بچه آنان را مي کشند.
