آرشیو سوالات

باسلام خدمت شما پرسشگر محترم «قسمت» به معانى مختلفى به کار برده مى‏شود که اعتقاد به برخى از آنها، موجّه است و به برخى ديگر ناموجه. قسمت به اين معنا که: «يک رويداد، معلول يک سرى عوامل است که با تحقق آن عوامل، قطعاً آن رويداد به وقوع خواهد پيوست» ، اين معنا کاملاً منطقى و صحيح است؛ مثلاً اگر کسى هر روز ورزش کند، عضلاتش قوى خواهد شد و يا اگر در عبور از خيابان دقت نکند، تصادف رخ خواهد داد. کاربرد معنايى ديگر براى قسمت، آن است که: «نقش فرد در حوادث کاملاً ناديده گرفته شده، همه چيز به مقدرات واگذار گردد».

قضيه افک به گونه‏هاى مختلفى نقل گرديده است: 1) در برخى از متون تاريخى اين مسأله در رابطه با ماريه نقل شده و در برخى ديگر پيرامون عايشه. بنابراين حداقل آناست که ارتباط موضوع با عايشه مورد ترديد است. 2) از طرف ديگر - چنان که فرموده‏ايد - آيه شريفه نافى تهمت زناست و از نظر منطقى نتيجه تابع اخس مقدمات است. بنابراين هيچ چيز دليل بر افزون‏تر از دايره دلالتش نمى‏باشد و استفاده از اين آيه براى اثبات فضايل ديگر روشى غير منطقى و عقيم و به تعبير قرآن مجيد «زخرف القول» است. 3) فلسفه اشاره به موضوع درقرآن حفظ حرمت پيامبر(ص) است. زيرا طرح مسأله فوق توطئه‏اى براى ترورشخصيت پيامبر(ص) بوده است.

سلام وقت شما بخير همه مراجع (به جز سيستانى): اگر (واقعاً) در نظر عرف بازى با شطرنج از آلت قمار بودن خارج شده باشد، دريافت جايزه اشکال ندارد. دفتر: امام، بهجت، خامنه‏اى، فاضل، صافى و وحيد. آيةاللَّه صافى: دريافت آن جايز نيست. صافى، جامع الاحکام، ج‏1، س‏1051. آيةاللَّه بهجت: بنابر احتياط واجب، دريافت آن جايز نيست. دفتر: بهجت. آيةاللَّه سيستانى: دريافت آن اشکال ندارد. دفتر: سيستانى. موفق و پيروز باشيد.

باسلام خدمت شما پرسشگر محترم همه مراجع (به جز مکارم): استبراء عمل مستحبي است که مردها بعد از بيرون آمدن بول انجام مي‏دهند تا اطمينان پيدا کنند بول در مجرا نمانده است و آن داراي اقسامي است. بهترين آنها اين است که بعد از قطع شدن بول، سه مرتبه با انگشت ميانه دست چپ از مخرج غائط تا بيخ آلت کشيده و بعد انگشت شست را روي آلت و انگشت پهلوي شست را زير آن گذاشته و سه مرتبه تا ختنه‏گاه بکشند و پس از آن سه مرتبه سر آلت را فشار دهند و استبراء از مني آن است که بعد از خروج مني، بول کنند تا ذرات باقيمانده خارج شود. توضيح‏المسائل مراجع، م 72 و 348 ؛ وحيد، توضيح‏المسائل، م 73 و 354 ؛ دفتر: خامنه‏اي.

باسلام خدمت شما پرسشگر محترم کيش آلت پرستي يکي از فرقه هاي آيين هندو است که محلّ اصلي آن کشور هندوستان است. آيين هندو معتقد به صدها خدا و داراي صدها فرقه است که معروفترين خدايان آن برهما ، ويشنو و شيوا مي باشد. شيوا بتي است با چهار دست که در حال رقصيدن است و نقش او در عالم ، فاني کردن و احياي مجدد است. شيوا پرستان ، به آلت جنسي شيوا ، که آن را لينگا يا نرينه مي نامند ، عنايت ويژه داشته آن را هم مي پرستند.

پويايى فقه اسلام به معناى آن است که در فقه اسلامى بن بست وجود ندارد همه موضوعاتى که در گذر زمان پيش روى فرد مسلمان يا جامعه قرار مى گيرد در دين اسلام داراى راهکار منطبق بر مصالح و مفاسد واقعى اوست . در فقه اسلام با اتّکا بر آموزه هاى اسلامى مقتضيات خير و شر زمان و مکان به خوبى تشخيص داده مى شود و بر اساس مصالح و مفاسد حکم مقتضى صادر مى شود . پويايى اجتهاد و فقه اسلامى به خاطر چند ويژگى منحصر به فرد تعبيه شده در آموزه هاى اسلامى است که اين امکان را مهيّا مى کند که به نيازها و پديده هاى ثابت و متغير انسان و جامعه بشرى به نحو شايسته اى پاسخگو باشد .

باسلام خدمت شما پرسشگر محترم همان گونه که نوشته‏ايد در مورد رجم آيه‏اى در قرآن مجيد نيامده است. نه تنها اين حکم بسيارى از احکام مسلم شرعى که حتى از ضروريات دين است در قرآن نيامده. از باب نمونه مسائل راجع به غسل و تعداد رکعات نماز. البته ضرورتى هم ايجاب نمى‏کند که تک تک احکام شرعى به صورت مبسوط در قرآن ذکر شود. قرآن کريم در آيات متعددى ما را به سوى پيامبر و اهل بيت او(ع) رهنمون شده و اطاعت از آنان را بر ما واجب نموده و يا اطاعت از پيامبر را اطاعت از خداوند دانسته است.

سلام وقت شما بخير درپاسخ اين سوال توجه به چند نکته ضروري است: الف) سابقه سنگسار يکي از مسائلي که به عنوان فتواي مشهور بين فقهاي اسلا‌م رايج است، «حد رجم» است. در نزد فقها اصطلا‌حا رجم به آن مي‌گويند که اگر مرد يا زن همسردار (محصن و محصنه) زنا کردند بايد آنان را به صورت سنگسار نمودن (رجم) بکشند. يعني آنقدر به آنان سنگ بزنند که تا کشته شوند . در روايات آمده است که پيامبر اسلا‌م که دو نفر يهودي و نيز شخصي به نام ماعز و زني به نام غامديه (از قبيله بني‌غامد) را سنگسار نمود تا مردند. همچنين در اينکه روش رجم يعني سنگسار کردن زناکاران يکي از قواعد اهل کتاب بوده نيز ترديدي نيست، .

باسلام خدمت شما پرسشگر محترم در راستاي پاسخگويي به پرسش فوق چند نکته اشاره مي شود: 1. در مورد رجم آيه‏اى در قرآن مجيد نيامده است. نه تنها اين حکم بلکه بسيارى از احکام مسلم شرعى که حتى از ضروريات دين است در قرآن نيامده. از باب نمونه مسائل راجع به غسل و تعداد رکعات نماز ,کيفيت ازدواج و.... البته ضرورتى هم ايجاب نمى‏کند که تک تک احکام شرعى به صورت مبسوط در قرآن ذکر شود. قرآن کريم در آيات متعددى ما را به سوى پيامبر و اهل بيت او عليه السلام رهنمون شده دستور به فراگيري احکام الهي از رسول مکرم اسلام نموده و اطاعت ازآنان را بر ما واجب نموده و يا اطاعت از پيامبر را اطاعت از خداوند دانسته است.